Het zijn verhalen zoals deze, die men tegenwoordig zelden in Duitse (Nederlandse!?) kranten leest. Nadat een man in Afghanistan brutaal een vrouw verkrachtte, werd zij beschuldigd van overspel. De 19-jarige Gulnaz (foto) moet sindsdien met haar 2-jarige dochtertje dat na de verkrachting werd geboren, een gevangenisstraf van 12 jaar uitzitten. De enige mogelijkheid om vrij te komen: ze zou met haar verkrachter moeten trouwen!
Amnesty International zegt dat het belangrijk is om te berichten over een van de schandelijkste praktijken van de Afghaanse justitie. Volgens de sharia moeten er voor een seksueel misdrijf minstens vier getuigen zijn, anders wordt er in de rechtszaal helemaal niet naar het slachtoffer geluisterd. Volgens deze praktijk kan een man in overeenstemming met soera 24, vers 13 in de koran (“Waarom brachten zij geen vier getuigen [om dit te bewijzen]? Daar zij geen getuigen hebben medegebracht zijn zij in de ogen van God leugenaars”.) iedere vrouw verkrachten zonder daarvoor bestraft te worden… Voor vrouwen heeft dat catastrofale gevolgen.
Zo´n regeling is weliswaar niet officieel vastgesteld, maar de sharia is als de hoogste wet van het land in Afghanistan verankerd. Volgens de grondwet gaat hier niets boven. De regeling wordt uitgevoerd in de praktijk. Daarbij stuiten alle hervormingen op protest in naam van de bescherming van de integriteit van het islamitische recht.
Tien jaar na de val van de Taliban wachten de Afghaanse vrouwen nog steeds op gerechtigheid. De EU produceerde een documentaire over Afghaanse vrouwen, die in de gevangenis zitten, omdat “morele misdrijven” hebben gepleegd. De publicatie van deze waarschijnlijk uiterst informatieve documentaire van Orla Guerin voor BBC News werd echter niet toegestaan.
Haar beslissing om de film in te trekken, motiveerde de EU met “reële zorgen over de veiligheid van de in de documentaire voorkomende vrouwen”. De medewerkers van mensenrechtenorganisaties hebben een tegenovergestelde mening. Zij zeggen, dat de onrechtvaardigheid van de Afghaanse justitie eindelijk blootgelegd zou moeten worden.
Ongeveer de helft van de vrouwelijke Afghaanse gevangenen zitten vanwege “Zina” (morele misdrijven) in de gevangenis. De verklaring van de EU-delegatie in Kaboel luidde, dat het welzijn van de vrouwen van doorslaggevende betekenis bij de beslissing zou zijn geweest. Niemand van de delegatie was bereid om vragen over de film te beantwoorden.
Enkele vrouwen van de “Zina” werden voor niets anders veroordeeld dan de vlucht voor een gedwongen huwelijk of een gewelddadige echtgenoot. Mensenrechtenactivisten zeggen, dat honderden vrouwen, die op dit moment achter de tralies zitten, het slachtoffer zouden zijn van huiselijk geweld.
De documentaire vertelt het verhaal van een 19-jarige gevangene, genaamd Gulnaz. Nadat ze was verkracht, werd ze van overspel beschuldigd. Haar kleine baby, een meisje, dat na de verkrachting werd geboren, zit samen met haar de straf uit.
“Eerst kreeg ik twee jaar”, zegt Gulnaz, terwijl haar baby in haar armen hoest. “Toen ik daartegen in beroep ging, werden het 12 jaar. Ik heb helemaal niets gedaan. Waarom zou ik zo lang veroordeeld moeten worden?”
Verhalen als dat van haar zijn op tragische wijze typerend, zegt Heather Barr van Human Rights Watch. Het is haar taak om onderzoek te doen onder vrouwelijke Afghaanse gevangenen. “Het zou geruststellend zijn om te denken, dat de verhalen die in deze documentaire verteld worden, extreme gevallen zouden zijn”, zei ze. “Helaas zou niets anders verder bezijden de waarheid kunnen zijn.”
Ze heeft veel vrouwelijke gevangenen geïnterviewd, die tweemaal slachtoffer werden – misbruikt door hun mannen of familieleden om daarna bestraft te worden door diegenen, die hen eigenlijk zouden moeten beschermen. “Je hoort steeds opnieuw hetzelfde verhaal: vrouwen, die naar de politie gaan om hulp te vragen, belanden daarna in de gevangenis”, zei Heather Barr.
Tien jaar nadat de Taliban ten val werden gebracht, wachten de Afghaanse vrouwen nog steeds op gerechtigheid, zeggen activisten.
Heather Barr: “Het is heel belangrijk dat de mensen begrijpen dat deze vreselijke verhalen op dit moment plaatsvinden – 10 jaar na de val van de Taliban-regering, 10 jaar na datgene wat men als het begin van een nieuwe periode voor Afghaanse vrouwen heeft aangezien.”
Voor velen kwam deze periode nooit, maar voor Gulnaz gloort nu hoop op de vrijheid. Volgens een gevangenisbeambte staat haar naam op een lijst met vrouwen, die amnestie zouden krijgen. Omdat ze zelf geen advocaat heeft, moeten haar papieren nog uitgewerkt worden.
Mogelijk, dat Gulnaz op vergiffenis kan hopen, omdat ze, na 18 maanden verzet, er nu in toegestemd heeft om met haar verkrachter te trouwen. Gulnaz: “Mijn dochter heeft een vader nodig.”
Video:
Bron:
http://www.pi-news.net/2011/11/12-jahre-gefangnis-fur-vergewaltigte-afghanin/
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron (www.ejbron.wordpress.com)
E.J. Bron 
oke ja hier is iets om veel aandacht aan te geven,dit is gruwelijkste van het gruwelijkste
zoiets komt amper in het nieuws,maar als b.v. een bekende ster als rihanna een blauwe oog heeft,weet heel de wereld het en iedereen heeft dan medelijnen met de miljoenaires
maar u punt ejborn islam hoort inderdaad niet in europa zelfs niet op deze planeet
LikeLike
E.J.Bron, uw werk is zó ontzettend belangrijk .Velen hebben geen idee hoe vrouwen moeten lijden in deze landen en met name Afghanistan. Vrouwen zijn NIETS waard, minder dan een strontvlieg.
Het is onvoorstelbaar voor mij als westerse vrije vrouw dat mijn medezusters zo moeten lijden en vooral dat wij hier niets tegen kunnen uitrichten. Het draait allemaal om bewustwording, de islam hoort niet thuis in het westen dat staat vast.
Ga a.u.b. zo door met ons deze berichten te laten lezen, dat is de enige weg tot inzicht voor velen.Hartelijk dank hiervoor.
gr.Madar
LikeLike
Pingback: Waarom er zoveel moslimknuffelaars zijn….! | E.J. Bron
Pingback: REPRISE: Waarom er zoveel moslim-knuffelaars zijn…! | E.J. Bron