Wie moskeeën zaait, zal terreur oogsten

De rol van de moskeeën bij de terreur en de islamisering van Europa aan de hand van het voorbeeld Italië.

Net zoals in de overige westerse landen schieten ook in Italië de moskeeën als paddenstoelen uit de grond. Om de vier dagen is er in Italië een nieuwe moskee. Bij de bouw worden de moslims daarbij gesteund door de politiek, de Italiaanse justitie, door links en door delen van de katholieke kerk. Zogenaamd zou het bij moskeeën gaan om “Godshuizen”, zoals andere religies die ook bezitten. Maar dit is de volgende vergissing van de westerse islamappeasers. In de landen van de “ongelovigen”, het zogenaamde Dar al-Harb (“Huis van de Oorlog”) zijn moskeeën de militant-klerikale voorposten van hun imperiale islamisering.

De door Italiaanse moskeeën aangestuurde gebeds-Jihad

Bijna onopgemerkt door de rest van Europa testen de moslims een nieuwe vorm van de demonstratie van hun toekomstige machts- en heerschappijaanspraak over het land van de “ongelovigen”. Op 3 januari 2009 kwamen er ongeveer 5000 moslims op het Piazza del Duomo in Milaan samen, zonder toestemming van de autoriteiten en onder leiding van imam Abu Imad van de moskee aan de “Jenner-Straße”. Het gaat hier precies om die imam, die al in 2007 door een Italiaanse rechtbank veroordeeld werd voor terroristische activiteiten, maar ongeacht het vonnis blijkbaar ongehinderd door de Italiaanse justitie zijn doel van de islamitische verovering van Italië mag nastreven.

Terwijl de 5000 moslims richting Mekka baden, bevond het plein rondom de beroemde Dom van Milaan zich korte tijd quasi in handen van de islam en was voor niet-moslims een absolute No-Go-Area.

Er werd bericht, dat etnische Italianen en toeristen, die zich een weg wilden banen door de rijen biddende moslims om naar de andere kant van het Domplein te komen, hieraan met behulp van lichamelijk geweld gehinderd werden door woedende moslims en van het plein af werden gejaagd.

Gianni Prosperini, de politiechef van de regio Lombardije, zei, dat het

“zelfs niet in de tijd, toen de regio bezet was door de nazi´s, tot zo´n belediging gekomen zou zijn. Het is geen gebed, maar een belediging geweest.”

“Het feit, dat islamitische extremisten het plein voor de kathedraal in een openluchtmoskee hebben veranderd, is een ongelooflijke provocatie!”

citeerde het nieuwsbureau ANSA de Europarlementariër Mario Borghezio van de Lega Nord. Hij voegde er aan toe:

“Het gebed tot Allah, opgezegd door duizenden fanatieke moslims, is een daad van intimidatie, een oorvijg voor de stad Milaan, die christelijk moet blijven”.

Veel demonstranten droegen vlaggen, waarop de Davidsster met een hakenkruis stonden geschilderd en verbrandden Israëlische en Amerikaanse vlaggen.

Gad Lerner, in Italië een bekende joodse journalist en schrijver, schreef:

“Het protest tegen Israël werd door diegenen gemonopoliseerd, die vlaggen met Davidssterren verbranden, die het bestaansrecht van Israël afwijzen en – nog erger – een oorlog tussen de religies oproepen.”

Daarentegen zei de voormalige secretaris-generaal van Pax Christi Italië, vader Tonio dell´Olio, dat hij het “als legitiem zou beschouwen, dat islamitische solidariteit zich uitdrukt in gebed”, waarmee hij zich tot woordvoerder van de appeasement-fractie binnen het katholicisme maakte, dat gedeeltelijk nog steeds niet wil begrijpen, dat er met de islam geen vreedzame co-existentie, maar slechts één mogelijkheid bestaat: de volledige onderwerping aan diens geestelijke en wereldlijke leiding.

Erneste Vecchi hoort niet bij de kerkelijke appeasers. De bisschop uit Bologna heeft de islam voor diens gebeds-Jihad scherp bekritiseerd:

“Het was geen gebed en daarmee basta. Het is een uitdaging, een belediging. Niet gericht tegen de Dom, maar tegen ons democratische en culturele systeem!”

Dit verklaarde hij tegenover de krant Il Resto del Carlino en hij voegde er aan toe:

“We hebben nu de bevestiging, dat het hier om een project gaat, dat van hogerhand wordt aangestuurd. Wat is hiervan de bedoeling? De islamisering van Europa. Dat heeft kardinaal Oddi al gemerkt, als een van de eersten. En hij heeft goede bronnen.”

De islam probeert met openbare, massale gebeden de “ongelovigen” te intimideren

Gianni Prosperini, Mario Borghezio en Ernesto Vecchi zijn volkomen juist met hun inschattingen: deze bijeenkomst van duizenden moslims op het Domplein in Milaan heeft met een gebed net zo weinig te maken als de opmars van Himmler´s SS-troepen met een nationaalsocialistische vredesdemonstratie. De “gebeds”bijeenkomst van de moslims op het Domplein van Milaan was een opvallende en uiterst provocatieve machtsdemonstratie van de islam in het hart van Europa, naast de St. Pietersdom het belangrijkste kerkgebouw van het katholicisme – en symboliseerde de anticipatie van datgene, wat Italië en de overige westerse landen te wachten staat: de uiteindelijke heerschappij van de islam over Italië. Stel je eens voor, dat 5000 christenen op dezelfde manier bijeen zouden komen voor de Al-Aqsa-moskee in Jeruzalem en daar zouden gaan bidden: de hele islamitische wereld zou woedend zijn en oproepen tot oorlog tegen de “ongelovigen”.

Op hetzelfde moment, en ook doodgezwegen door de westerse media – knielden honderden moslims neer voor de kathedraal San Petronnio in Bologna. Deze kathedraal werd het doelwit van de gebeds-Jihad vanwege een fresco van Giovanni Modena, die Mohammed onder de verdoemden plaatste (volgens het 28^e lied over het Inferno van Dante), die al jarenlang heftig door de moslims wordt aangevallen. Aangezien de beide massale gebeden in Milaan en Bologna op exact hetzelfde moment plaatsvonden, lijdt het geen twijfel dat zij rechtstreeks verband houden met elkaar en van hogerhand werden gepland.

Moskeeën zijn zenuwcentra van de terreur – ook in Italië    

“Men moet ze doden en daarmee basta!”

Deze zin werd opgenomen door de journalist Michele Santoro, die in verschillende moskeeën en andere “gebeds”ruimtes van de islam stiekem geluids- en filmopnames heeft gemaakt. Ze werden uitgesproken door imam Mohammed Kohalia in de Cottolengo-moskee in Turijn. Met “ze” bedoelde hij de “ongelovigen” van Italië. Dus ongeveer 58 miljoen etnische Italianen of andere in Italië levende niet-moslims. De vrome imam zei letterlijk:

“De profeet heeft gezegd, dat Joden en christenen gedood moeten worden…”

“Allah zou alle polytheïsten moeten doden!… Er is geen compromis mogelijk met atheïsten. Ze moeten allemaal gedood worden. Basta!”

Ondanks de onweerlegbare bewijzen ontkende de imam dit te hebben gezegd. Hij houdt zich ook daarbij aan het gebod van de islam om bij de verovering van de landen van de “ongelovigen” deze om de tuin te leiden over de ware bedoelingen van de “vredesreligie”.  Ook daarin is de islam uniek binnen de overige wereldreligies – en hij heeft voor die opgedragen misleiding zelfs een eigen naam bedacht: “Taqiyya” – waarmee het gebod bedoeld wordt om de “ongelovigen” – waarmee het gebod wordt bedoeld om de “ongelovigen” van de wereld te misleiden over de ware bedoelingen van de islam. Maar ook dit feit wordt van de kant van de islamitische vertegenwoordigers in interviews constant ontkend of tot onherkenbaarheid weg gediscussieerd. Waarmee ze opnieuw Taqiyya bedrijven en er daarbij zo goed als zeker van kunnen zijn dat nauwelijks een van hun westerse gesprekspartners dit spel doorziet.

Imam Kohalia is, net zoals de meeste van zijn islamitische collega´s in de wereld die in hun moskeeën precies hetzelfde prediken, noch geestesziek noch viel hij ooit op door crimineel gedrag. Kohalia is een gelovige moslim en houdt zich strikt aan datgene wat in de koran en de Hadith staat. Daarin worden de moslims er op meer dan 2000 plaatsen toe opgeroepen om die “ongelovigen” te doden. Basta!

Beide feiten – de uitlating van die imam in Turijn en het bestaan van die 2000 doodsbevelen van de islam aan zijn gelovigen – worden tot op de dag van vandaag door de Italiaanse mainstream media genegeerd en doodgezwegen. Maar ook in Italië gaat de schaar tussen de kant van de pers in ruime mate verkeerd ingelichte Italiaanse publieke opinie m.b.t. het thema islam en de steeds groter worden kennis van dezelfde publieke opinie over deze haatreligie steeds verder uit elkaar. Dankzij de informatie op het internet, die in de desbetreffende media nooit wordt gepubliceerd en wat betreft hun uitvoerigheid en exacte informatie over de islam vaak veel beter zijn dan de sussende artikelen van de mainstream media, weet ook de Italiaanse publieke opinie in toenemende mate meer over de islam en meer over het feit wat hen tot nu toe aan informatie van de kant van de door links gedomineerde pers aan informatie werd onthouden. Dit zou een of ander blad of een of and ere televisiezender in een storm van verontwaardiging van de kant van het volk wel eens sneller fataal kunnen worden dan hen lief is.

De directe voorganger van Kohalia was de Marokkaanse imam Bouriqi Boutcha . Italië zette hem in 2004 het land uit, toen er bewijzen werden gevonden, dat hij intensieve contacten onderhield met islamitische terroristen. Wie denkt door het ruilen van een imam het islamitische gevaar te kunnen opheffen, vergist zich.

Wie moskeeën zaait, zal terreur oogsten

De belangrijkste taak van moskeeën bestaat niet uit het prediken van een vreedzaam samenleven met elkaar van de verschillende religies in de wereld, maar in het aanwakkeren van haat op alle niet-islamitische religies, de destabilisering van de “ongelovige” opnamelanden en de voorbereiding van hun gelovigen op de overname op de middellange termijn van de landen van de “ongelovigen”. En waar een moskee staat, is al sprake van islamitisch soevereiniteitsgebied, dat onder geen beding meer wordt afgestaan aan de “ongelovigen”. Vanuit de moskeeën wordt de successievelijke overname van het land van de “ongelovigen” gepland en aangestuurd. Moskeeën zijn de logistieke en geestelijke zenuwcentra van de Jihad tegen het Westen. In hun ruimtes vonden Italiaanse en andere westerse antiterreureenheden niet alleen gebedsboeken, maar ook wapens, munitie, springstof, video´s met handleidingen voor terreuracties en zelfmoordaanslagen evenals complete lijsten met de namen van westerlingen, die als vijanden van Allah worden beschouwd en gedood moeten worden. Terecht noemt de Italiaanse islamcriticus en bekeerling Magdi Allam de moskeeën terreurnetwerken en waarschuwt de Italianen ervoor dat ze met iedere bouw van een nieuwe moskee dichterbij hun eigen ondergang zouden komen.

Al in 1994 verkochten leden van het “Islamitische cultuurinstituut Milaan” in de straat Viale Jenner in Milaan videocassettes met toespraken van imam Abu Talal, waarop o.a. het volgende was te beluisteren:

“Het terrorisme tegen de vijanden van God is voor onze religie een plicht. Onze islam is een religie van geweld!”

Op 11 oktober in datzelfde jaar werden stukken uit gesprekken tussen twee Arabieren bekend, die een aanval op de “ongelovigen” van Frankrijk met gifgas met elkaar bespraken. Dit gas zou verstopt moeten worden in Italiaanse tomatenblikjes en zou alle mensen, die de blikjes zouden openen, onmiddellijk doden. De aanwijzingen van westerse geheime diensten en antiterreur autoriteiten hopen zich significant op, dat islamitische cultuurcentra, islamitische winkels en moskeeën in Italië en in de overige westerse landen geliefkoosde ontmoetingsplaatsen voor terroristen zijn. Zo arresteerde de Italiaanse politie in de Midden-Italiaanse stad Perugia drie Marokkanen, die daar in de “Ponte Felcino-moskee”  een “terreurschool” exploiteerden. In deze moskee onderwezen ze de bouw van bommen, chemische strijdmiddelen en andere aanvalstactieken tegen Italië. Bovendien vond de politie instructies en voorbereidingen voor een tweede 9/11-aanval; de godvrezende mannen planden een Boeing 747 in woongebieden van “ongelovigen” te sturen en daar voor massale verwoesting te zorgen. De Marokkaanse moskee-exploitanten hadden contacten met terroristen in half Europa. Net zoals de meeste ontmaskerde islamitische terroristen golden zij net als de imam van de moskee als vriendelijke, hoffelijke moslims, die op geen enkele moment werden verdacht van terroristische bedoelingen.

In het begin van het jaar 2008 waarschuwde een Franse groep gerenommeerde (en niet tot de islam bekeerde) islamwetenschappers in een officiële brief aan de Italiaanse ambassade de Italiaanse Minister van Binnenlandse Zaken Roberto Maroni ervoor, dat de Franse moslimvereniging “Unie van de islamitische organisaties in Frankrijk” (UOIF) tijdens een bijeenkomst had opgeroepen tot de verovering van Rome. Tot de ondertekenaars van de open brief behoren de Franse publicist en oprichter van de groep Joachim Véliocas, Sami A. Aldeeb Abu-Shalieh – professor voor Arabisch recht aan de universiteit van Freiburg in Zwitserland, deskundige in het Arabisch René Marchand, de historicus Louis Chagnon, de religiewetenschapper Johan Bourlard uit Brussel evenals de islamwetenschappers Marie Thérèse en Dominique Urvoy uit Toulouse.

Maar ondanks deze alarmerende feiten worden Italiaanse burgers, die wantrouwend zijn tegenover de islam, van de kant van de Italiaanse linksen als islamofobe buitenlanderhaters neergezet. Want zoals altijd brengen ook bij deze voorbeelden linksen en “goedmenschelijke intellectuelen” hiertegen in, dat dit allemaal maar “op zichzelf staande gevallen” zouden zijn en dat men daarom niet alle imams en moskeeën van terroristische activiteiten zou mogen verdenken. Maar tegen die critici dient gezegd te worden, dat er geen enkele verdenking zonder feit bestaat, dat in alle moskeeën van de wereld de koran voorgelezen en over het leven van Mohammed wordt verteld. Dat opvolgen zou de heiligste plicht van alle moslims zijn. Omdat de koran en Mohammed de wereldheerschappij van de islam willen en in de “ongelovigen” hun ergste vijand zien, deze te doden beschouwen als de belangrijkste en heiligste taak van alle moslims beschouwen, is de beschuldiging van de onterechte algemene verdenking net zo absurd als bijvoorbeeld de beschuldiging tegen overtuigde nationaalsocialisten, dat men er bij ieder van hen niet van uit zou mogen gaan dat hij zich zou houden aan de aanwijzingen en de politiek van Hitler. In duidelijke taal: zulke bezwaren zijn niets anders dan dom gezwets van onwetende intellectuelen. Zoals gezegd: het fascisme van nu verbergt zich onder de dekmantel van antifascisme. Zijn kleuren zijn rood en groen.

De alledaagse terreur van de islam in Italië

Maar ook buiten de moskeeën heerst in Italië al lang een bijna alledaagse terreur in naam van de islam. Net zoals in de overige westerse landen “bestraffen” ook Italiaanse moslims hun dochters als deze zich niet strikt aan de middeleeuwse familiewetten houden – of zich hebben aangepast aan de westerse leefomstandigheden van hun land van opname.

De 45-jarige Marokkaan El Ketawi Dafani sneed zijn dochter in levenden lijve de keel door. Ze had de zware misdaad begaan om te houden van een landgenoot, waarmee de tot nu toe onberispelijke vader – een “gematigde” moslim – het niet eens was. Begin juli 2008 sprong een 15-jarige Pakistaanse van het balkon, nadat ze hoorde dat ze door haar familie gedwongen uitgehuwelijkt zou worden. Het meisje was goed in Italië geïntegreerd, droeg westerse kleding, luisterde graag muziek en vertelde overal hoeveel ze van Italië zou houden. In mei 2009 arresteerden Italiaanse antiterreureenheden de Syrische imam Bassam Ajachi en de Franse computerexpert Raphael Gendron in het Zuid-Italiaanse Bari. De beide mannen werden door de politie eerst verdacht van mensensmokkel, maar bleken een buitengewoon grote vangst te zijn: bij de beide mannen ging het om topfiguren van Al Qaida, die de opdracht hadden om in Italie islamitische extremisten voor zelfmoordaanslagen te rekruteren en te trainen. In de bij hen in beslag genomen documenten bevond zich ook al het testament van een zelfmoordactivist, berichtte de politie.

Terreuraanslag op Italiaanse politiekazerne

De al jarenlang in Italië levende Libiër Mohamed Game pleegde begin oktober 2009 een bomaanslag op een politiekazerne in Milaan, waarbij hijzelf zwaar en een dienstdoende politieagent licht gewond raakten. Giuseppe Affini, voorzitter van de Italiaanse commissie voor geheime diensten, berichtte, dat de Libiër blijkbaar zou hebben geprobeerd de kazerne binnen te dringen om er een slachting aan te richten onder de politieagenten.

De dader, die al sinds 2003 in Italië woonde, woonde samen met een Italiaanse vrouw. Het stel had twee kinderen van drie en vijf jaar en hij had al bijna twee volwassen zoons uit een eerdere relatie in Libië. Hij bezocht overigens regelmatig de Jenner-moskee in Milaan, die hier al werd genoemd in verband met de terreur tegen alle “ongelovigen” prekende imams.

De beproefde salamitactiek van de moslims bij de islamisering van Europa

Een van de beproefde methodes bij de successievelijke islamisering van de “landen van de oorlog” was en is tot op de dag van vandaag om de wetten van de islam in hele kleine, quasi homeopathische doseringen in te voeren.

Het begint met de een of andere gebedsruimte, daarna komt er een moskee hier, eentje daar – totdat de “ongelovigen” zo aan het beeld van moskeeën gewend zijn geraakt, dat ze niet meer zijn weg te denken.

Parallel daaraan volgt de eis naar erkenning door de staat van de islam als lichaam van het openbare recht, verbonden met de eis om iedere vorm van islamkritiek als crimineel delict te vervolgen.

Dit vindt plaats onder verwijzing naar de grondwettelijk gegarandeerde vrijheid van godsdienst van het Westen, waarbij echter altijd wordt verzwegen, dat met het verbod op de islamkritiek al de eerste fase van de sharia wordt ingevoerd. Hierbij missen nog lange gevangenisstraffen of de doodstraf als straf. Deze worden pas ingevoerd bij een volledige uitkristallisering van de sharia.

Moslims eisen maximale tolerantie in niet-islamitische landen, garanderen echter zelf geen religieuze tolerantie

Tegelijkertijd vindt er in de westerse landen zo goed als geen discussie plaats over het feit dat er in islamitische landen of geen vrijheid van godsdienst bestaat of deze alleen op papier bestaat.

In Saoedi-Arabië bijvoorbeeld staat geen enkele kerk en het dragen van christelijke symbolen (zoals kruisen), het bezit van Bijbels en de uitoefening van de christelijke godsdienst worden zwaar bestraft. In Pakistan worden christenen, die over hun geloof praten, gearresteerd, vaak gemarteld en in veel gevallen in het openbaar gestenigd. In Soedan werden complete dorpen met christenen aan het kruis genageld en waarschuwen openlijk aangebrachte borden ervoor dat dis is wat er met de christenen gebeurt.

In Egypte worden ieder jaar honderden christelijke Koptische meisjes door moslims ontvoerd, verkracht en gedwongen geïslamiseerd. Van de kant van diegenen, die het Zwitserse referendum tegen de bouw van minaretten als erge ontsporing en schande voor de Europese democratie en tolerantie bestempelden, verneemt men tot op de dag van vandaag geen woord over de actuele christenvervolging in de islamitische wereld, die uniek is in de historie van het christendom en zelfs de christenvervolgingen onder Nero overtreft.

Terwijl de christenen in de islamitische landen echter vervolgd worden, in de gevangenis worden gegooid, doodgemarteld worden, gestenigd, verkracht en met duizenden vermoord worden, terwijl er bijna iedere dag in islamitische landen kerken in brand worden gestoken en priesters en andere christelijke theologen bedreigd en vermoord worden, gedraagt de islam zichzelf in de landen van het Westen als vervolgde religie. In werkelijkheid is het hem echter gelukt om de openbare, geestelijke en juridische ruimte van de landen van de “ongelovigen” steeds meer in beslag te nemen. Dat alles – dat benadruk ik steeds opnieuw – zou niet mogelijk zijn zonder de actieve ondersteuning van zijn westerse handlangers, in de gedaante van politici, journalisten, intellectuelen, kunstenaars en zelfs de door links gedomineerde EU en de VN, die al lang door islamitische krachten wordt gedomineerd.

Zo eist de langjarige imam van Italië, Mohamed Baha´ el-Din Ghrewati, openlijk de erkenning van de islamitische polygamie. Alleen zo zou de “discriminatie” van de islamitische vrouwen beëindigd en “rechtszekerheid” voor hen gecreëerd kunnen worden. Fascisme verbergt zich tegenwoordig blijkbaar onder de dekmantel van antifascisme – en discriminatie onder de dekmantel van de houding van een zogenaamde antidiscriminatie.

Maar linksen en andere islamappeasers zijn blind voor feiten en kennis, die hun eigen “goedmenschelijke” overtuiging tegenspreken. Integendeel. Overal in Italië en Europa eisen politici van de Groenen en linksen de verdere uitbreiding van moskeeën, ongeacht het feit dat gewoon iedere moskee niet de vreedzame, maar ook de gewelddadige uitbreiding van de islam in de westerse landen propageren, voorbereiden en organiseren.

Bron:

http://michael-mannheimer.info/2011/11/17/wer-moscheen-sat-wird-terror-ernten-beispiel-italien/#more-5095

Auteur: Michael Mannheimer

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron (www.ejbron.wordpress.com)