Zestien goede redenen om de islam te verlaten

Inleiding door Michael Mannheimer:

Voor linksen en “goedmenschelijke” islamverdedigers is ze pure horror. Ze is Turkse. En geboren moslima. Ze kent de islam. Beter dan welke linkse dan ook, die zich beschermend voor deze haatreligie opstelt. En ze is uitgetreden uit de islam. Waarmee ze volgens islamitisch recht haar leven heeft verspeeld.

Arzu Toker wordt bedreigd met moord. Net zoals alle islamcritici. En ze bekritiseert de islam om exact dezelfde redenen om welke wij westerse islamcritici dit ook doen.

Daarom zijn mensen zoals Arzu Toker voor de linksen wat betreft hun argumentatie het grootst denkbare ongeluk. Quasi hun mentale kernsmelting. Want terwijl zij ons, westerse islamcritici, bij gebrek aan inhoudelijke argumenten persoonlijk aanvallen en ons voor haatpredikers, rechts–extremisten, islamhaters en vijanden van buitenlanders uitmaken, wagen linksen zich met hun defaitistische kritiek niet aan ex-moslima´s zoals Arzu Toker. Omdat men haar als “buitenlandse” moeilijk kan beschuldigen van buitenlandervijandigheid. En omdat de linksen inhoudelijk niets tegen haar gefundeerde, gemotiveerde en onweerlegbare kritiek op de islam hebben in te brengen. Dat weten de linksen. En wij weten, dat zij het weten. Daarom publiceer ik Toker hier. Zoals ik nog meer beroemde ex-moslima´s op mijn website aan het woord laat komen. Deskundigen, die weten waarover ze praten. In tegenstelling tot de islamvrienden. Want zij beschermen, wat ze eigenlijk moeten bestrijden. Maar dat is hun probleem. Niet het onze.

Hieronder de 16 redenen waarom een ex-moslima dringend adviseert de islam te verlaten.

Michael Mannheimer

Zestien goede redenen om de islam te verlaten of: mijn wil tot zelfbeschikking en vrijheid.

Om alles kritisch te controleren is in orde, want we kunnen ons vergissen in ons denken en handelen. Wie van de waarheid houdt, moet er in geïnteresseerd zijn de zwaktes van de eigen denkresultaten en probleemoplossingen te herkennen, naar tegenargumenten te luisteren en eigen ideeën met alternatieven te vergelijken, te wijzigen en te herzien.

Bij mijn kritiek op de islam handel ik niet uit haat, maar omdat ik mijn vaardigheid om te denken niet kan en wil ontkennen. De moed om je te bedienen van het eigen verstand (Immanuel Kant) leidt, volgens mij, noodzakelijkerwijs tot de stap om de islam te verlaten. Dit wil ik in zestien punten motiveren.

Kort voorwoord

Ik vond het moeilijk om me te beperken. Ik publiceer dus alleen mijn eerste tien redenen. Bovendien wil ik aan de Duitstalige lezers meedelen, dat ik de bewering van de islamitische theologie en van islamisten, dat de koran in het Arabisch werd geopenbaard en niet zou zijn te vertalen, niet deel. Enkele vertalingen zijn echter niet waarheidsgetrouw, maar stellen de zaken mooier voor dan ze zijn. Ik beveel de koranvertaling van Rudi Paret ten zeerste aan.

1. De islam als totalitair, patriarchaal rechtssysteem

De islam is niet alleen een religie, maar ook een totalitair, door mannen beheerst gewelddadig rechtssysteem (soera 5 [De Tafel], vers 33). De islam is bovendien een politieke voorstelling, die wordt afgeleid van verzen uit de koran, uit het leven van de profeet en van andere overleveringen. Daartegenover zet ik de democratische grondwet en de civiele orde. De democratie is een groot geschenk, zowel in Duitsland als in mijn land van herkomst Turkije. In beide landen, vind ik, wordt niet genoeg herkend hoe kostbaar dit geschenk is.

2. De profeet – alles andere dan een ethisch voorbeeld

Mohammed, de profeet van de islam, zou door God gezonden zijn en zijn leven (d.w.z. zijn handelingswijzen) golden als richtinggevend voor de hele mensheid.

Maar juist deze Mohammed voerde oorlogen, dwong mensen hun vroegere geloof te laten vallen, liet gevangenen onthoofden. Alleen winnen was voor hem niet voldoende: hij roofde ook de bezittingen van de overwonnenen of liet hun huis, boerderij of hun bomen in brand steken. trouwde als 52-jarige met een kind (de 9-jarige Aisha), bezat meer dan een dozijn vrouwen, die hij ten dele van zijn rooftochten tegen andere stammen als oorlogsbuit had meegenomen. Nadat hun families vermoord waren, nam hij ze als vrouw of slavin in zijn harem op, liet afvalligen van het geloof kruislings een hand en een voet afhakken. Hij liet ze verdorsten, hij liet zijn critici en dichters vermoorden en beloofde de moordenaars grote beloningen in het hiernamaals.

Ik zou de lijst van deze voorbeelden nog langer kunnen maken. Het resultaat is duidelijk: Mohammed heeft geen leven geleefd, dat als voorbeeld voor de mensheid kan dienen, maar een leven dat afschrikt en alleen al voldoende is om de religie, die hij creëerde, af te wijzen.

3. Slaven van God in plaats van leven in zelfverantwoordelijkheid

De koran en de overleveringen verbreiden het sprookje, dat iedere handeling van de mens door God zou zijn voorbestemd en zonder toestemming van God zou geen mens iets kunnen doen. Zijn lot zou door God zijn bezegeld. Allah zou bepalen wie rijk en wie arm zou worden, hij zou bepalen wie moslim en wie “ongelovige” zou worden enzovoort. Mohammed heeft een god gecreëerd, die willekeurig en onrechtvaardig handelt en wie niet in hem gelooft zou een heiden zijn. Ik denk echter:

Pas de zelfverantwoordelijkheid leidt de mens tot radicale bevestiging van de eigen existentie en tot vrijheid. Door het feit, dat in de islam wordt geproclameerd dat alles als door God wordt aangestuurd, wordt de mens naar nietigheid, d.w.z. naar onmondigheid en waardeloosheid geleid en verzinkt hij in onverschilligheid en passiviteit. Dit kan men in vele islamitisch gevormde landen waarnemen. De negatieve werking van deze leer wordt nog versterkt door het feit, dat veel gelovige moslims denken, dat het eigenlijke leven pas in het hiernamaals geleefd zou worden. Dit bijgeloof belemmert wetenschap, vooruitgang, Verlichting, mondigheid en vrijheid. Afgezien daarvan verzwakt dit alles de moraal, omdat van de mens de verantwoordelijkheid voor zijn daden wordt afgenomen.

4. Intolerantie tegenover niet- en anders gelovigen

Tolerantie en vrede zijn voor de islam slechts een middel, die men als list kan inzetten in tijden van oorlog. In veel islamitische landen moeten de christenen en anders gelovigen extra belasting betalen. In het Ottomaanse rijk werden kinderen van christenen geroofd om van hen de wreedste militaire eenheid, de Janitsaren, te vormen. Natuurlijk staan er verzen in de koran, die bevestigen dat de “afgodenaanbidders” hun goden moeten aanbidden en de moslims hun god. Ook staat er een vers in, dat zegt, dat Joden, christenen Sabiis, die goede daden volbracht hebben, in het paradijs zullen komen. Er staat ook een vers in, dat zegt, dat er geen dwang in het geloof zou mogen bestaan (soera 2 [De Koe], vers 256). Daarom zou men kunnen denken, dat de islam tolerant zou zijn.

Maar er staan nog veel meer verzen in, die de genoemde verzen opheffen en precies het tegendeel proclameren. De islam is een religie, die de wereld als krijgstoneel beschouwt – en wel net zo lang, totdat de hele mensheid islamitisch geworden is. In soera 4 (De Vrouwen), vers 91, staat: “…en doodt hen waar gij hen ook vindt.” En in soera 9 (Het Berouw), vers 29, wordt gezegd: “Bestrijdt diegenen onder de mensen van het Boek, die in God noch in de laatste Dag geloven (d.w.z. Joden en christenen), noch voor onwettig houden wat God en Zijn boodschapper (d.w.z. Mohammed) voor onwettig hebben verklaard, noch de ware godsdienst (d.w.z. de islam) belijden totdat zij de belasting met eigen hand betalen, terwijl zij onderdanig zijn.”

Op veel plaatsen in de koran rechtvaardigt Mohammed (resp. volgens islamitische voorstelling, Allah) het geweld tegen anders gelovigen. Zij zouden van de dood zijn (bijvoorbeeld soera 47 [Mohammed], vers 4), moeten onderworpen worden (soera 9 [Het Berouw], vers 29), mogen verdreven en onteigend worden (soera 59 [Exodus, Ballingschap], vers 1-7).

Omvangrijke hoofdstukken van de werken, die de soenna (d.w.z. het norm bepalende handelen van Mohammed) bevatten, gaan over de Jihad tegen anders en niet-gelovigen.

Met deze tekstpassages geconfronteerd, wijzen moslims graag op passages in het Oude Testament, waarin ook sprake is van geweld tegen “ongelovigen” (bijvoorbeeld 2. Mozes 22, 17; 3. Mozes 20). Maar ten eerste is het onzin om de pest met de cholera te willen bestrijden en ten tweede hebben de meeste Joden en christenen – in tegenstelling tot veel moslims – zich al lang gedistantieerd van deze waanzin.

5. Christen- en Jodenvijandigheid

Tegen alle anders luidende beweringen in, bestrijdt de islam niet alleen heidenen en afvalligen, maar is hij in de kern ook radicaal Joden- en christenenvijandig. Soera 3 (Het Geslacht van Imraan), vers 19 luidt: “Gewis, de ware godsdienst voor God is de Islam. En degenen, aan wie het Boek was gegeven, verschilden eerst onderling uit afgunst, nadat kennis tot hen was gekomen. En wie de tekenen van God verwerpt, (wete) dat God vlug is in het verrekenen.” Het christendom en het Jodendom worden gewoon ontkend als religies en diegenen, die niet in Mohammed en zijn versie van God geloven, worden met straf bedreigd. Mohammed beweert, dat God alle voor hem gezonden “profeten” en ook Abraham bij zich geroepen en hen bevolen zou hebben in de islam te geloven. Van Joden wordt bovendien gezegd, dat zij onheil aanrichten.

Soera 4 [De Vrouwen], vers 46 sluit af met de vervloeking van de Joden: “…Maar God heeft hen wegens hun ongeloof vervloekt, zij geloven dus slechts weinig.”  In soera 5 [De Tafel], vers 72 verkondigt Mohammed: “Zij lasteren God, die zeggen: ´Waarlijk God, Hij is de Messias, de zoon van Maria´.”  In de verzen 171-173 van dezelfde soera wordt gewezen op de christelijke leer van de Drievuldigheid van God en benadrukt, dat diegenen worden bestraft, die hierin geloven. Mohammed verbiedt de moslims zelfs om bevriend te zijn met Joden en christenen, omdat zij “godslasteraars” zouden zijn (soera 5 [De tafel], vers 51).

6. Vrouwen in de islam

Mohammed garandeerde de maatschappelijke orde door van de vrouw een bediende, buit van de man te maken. De onderdrukking van de vrouw werd wettelijk vastgelegd in de islam. Vrouwen gelden als intellectueel en religieus minderwaardig, bron van het kwaad, van de tweedracht, als intrigant, ondankbaar en duivels, meelijwekkende wezens, omdat de meeste van hen sowieso in de hel terecht zouden komen.

Mohammed bepaalde d.m.v. soera 4 [De Vrouwen], vers 3, dat de mannen met maximaal vier vrouwen kunnen trouwen, die hem bevallen. En om deze bepaling te versterken, stimuleerde hij het geloof, dat het een deugd zou zijn om te trouwen met meerdere vrouwen.

Ook als getuigen zijn vrouwen maar de helft waard van mannen, want er staat geschreven: “…en neem twee mannen van jullie als getuigen. Als het niet twee mannen kunnen zijn, dan moeten het een man en twee vrouwen zijn, zulke, die voor jullie gunstig zijn als getuigen – (twee vrouwen), opdat voor het geval eentje van hen het mis heeft, de andere (die het niet mis heeft), de andere (die zich vergist) te herinneren aan de ware toedracht van het gebeurde (soera 2 [De Koe], vers 282). Hetzelfde principe is te zien in het erfrecht: “En gij zult de helft hebben van hetgeen uw vrouwen nalaten, indien zij geen kind hebben, maar indien zij een kind hebben, is er voor u een vierde van hetgeen zij nalaten na de betaling van enig legaat, dat zij hebben nagelaten of van schuld. En zij zullen een vierde hebben van hetgeen gij nalaat, als gij geen kind hebt, maar als gij een kind hebt, zo is er voor hen een achtste deel van hetgeen gij nalaat, na de betaling van enig legaat of van onverrekende schuld. En indien er een man of een vrouw is, van wie wordt geërfd en deze is ouderloos en kinderloos en heeft een broeder of een zuster, dan is er voor elk hunner een zesde deel. Maar als er meer dan dezen zijn, dan zijn zij deelgenoten in een derde na de betaling van enig legaat, dat is nagelaten of van schuld, zonder benadeling. Dit is gebod van God en God is Alwetend, Verdraagzaam.” (soera 4 [De Vrouwen], vers 12). “En als er meer zijn – zowel mannen als vrouwen – dan zal de man evenveel als het aandeel van twee vrouwen ontvangen.” (soera 4 [De Vrouwen], vers 176).

Over de versluiering van de vrouw wordt gezegd:

“En zeg tot de gelovige vrouwen dat zij ook haar ogen neergeslagen houden en hun passies beheersen, en dat zij haar schoonheid niet tonen dan hetgeen ervan zichtbaar moet zijn, en dat zij haar hoofddoeken over haar boezem laten hangen, en dat zij haar schoonheid niet tonen behalve aan haar echtgenoot of haar vader of de vader van haar echtgenoot, of haar zonen of de zonen van haar echtgenoot, of haar broeders, of de zonen van haar broeders, of de zonen van haar zusters of haar vrouwen, of haar slaven, of zulke mannelijke bedienden die geen geslachtsdrang hebben, of de jonge kinderen die van de naaktheid van een vrouw niets afweten. En laat haar niet met haar voeten slaan, opdat hetgeen zij van haar schoonheid bedekken openbaar moge worden. En wendt u allen tezamen tot God, o gelovigen, opdat je moge slagen.”

(soera 24 [Het Licht], vers 31).

En op een andere plaats wordt gezegd (soera 33 [De Partijscharen], vers 33: “Blijft in uw huizen en stelt uw schoonheid niet ten toon als in de vroegere dagen der onwetendheid.”

Een uitzondering vormt soera 24 [Het Licht], vers 59, waarin staat, dat oudere vrouwen zich niet hoeven versluieren. In deze soera heeft Mohammed het over vrouwen, van wie hij niet denkt dat ze nog een keer zullen trouwen, omdat ze oud zijn. Gezien het feit, dat hij als man van over de 50 trouwde met de 9-jarige Aisha, lijkt dat begrijpelijk.

Toch staat hij bij zijn neiging tot kindermisbruik ouder vrouwen een beetje speelruimte toe: “Bejaarde vrouwen die geen hoop op het huwelijk koesteren – op haar rust geen schuld als zij zonder haar schoonheid te tonen, zich van kledingstukken ontdoen. Maar als zij zich inhouden is dit beter voor haar. God is Alhorend, Alwetend.” (soera 24 [Het Licht], vers 60).

Aan het gebod, dat de vrouwen, die geen kinderen meer kunnen baren, geen hoofddoek hoeven dragen, ziet men, hoe weinig de koran in werkelijkheid door de bevolking wordt gelezen.

Tegelijkertijd vraag ik me af waarom de zelfbenoemde islamvertegenwoordigers dit vers niet in de moskeeën laten voordragen. Daarmee zou een groot deel van de hoofddoeken kunnen worden afgedaan. Uiteraard zijn er vrouwen die dit niet lukt – net zoals bij die Chinese vrouwen, van wie de voeten door een heel leven lang inwikkelen verminkt zijn, niet meer zonder verband kunnen leven.

Toch eis ik: weg met de hoofddoeken op scholen, in openbare gebouwen! En in ieder geval moet het verboden worden om de kinderen te versluieren. De versluiering van kinderen is gebaseerd op het huwelijk van het kind Aisha met Mohammed en betekent de seksualisering van de kleine meisjes. De ouders, die dit doen, zouden aangeklaagd moeten worden vanwege kindermishandeling.

7. Geweld in de islam

De islam zaait geweld (zie soera 9 [Het Berouw], vers 73 “O profeet, strijd tegen de ongelovigen en de huichelaars. En wees streng jegens hen. Hun tehuis is de hel en deze is een boze bestemming”. Zie ook soera 4 [De Vrouwen], vers 95: “Diegenen der gelovigen die niets doen, met uitzondering der onbekwamen, zijn niet gelijk aan degenen die met hun rijkdommen en hun persoon terwille van God strijden. God heeft degenen, die met hun rijkdommen en hun persoon strijden doen uitmunten boven de rustenden en aan ieder heeft God het goede beloofd. God zal de strijders boven de stilzittenden doen uitblinken door een grote beloning.” De oorlogen, die Mohammed voerde, werden voorafgegaan door kleinere ondernemingen, bijvoorbeeld het beroven van karavanen uit Mekka. Deze overvallen en de oorlogen daarna dienden de economische verrijking van Mohammed en zijn medestrijders. Een vijfde deel van de oorlogsbuit ging altijd “aan Allah”. Daarom kent het geweld van 11 september 2001 in New York, de bommen van Madrid (11-04-2004), de bom van Londen (07-07-2005) en ook het geweld tussen de godsdienstgroepen in Irak, de moord in Turkije op Turan Dursun (04-09-1990) en andere journalisten en critici een lange traditie.

Het is traditie, wanneer moeders de dood van hun zoons in de Jihad op de koop toenemen en aankondigen nog meer zoons te willen hebben, die ook tot de zogenaamd door God gewilde zelfmoordaanslagen bereid zijn. De religieuze verheerlijking van geweld moet stoppen! Hiertegenover zet ik de Verlichting, de vrede en de beschaafde discussie.

8. Ontmenselijking van de mannen

Doordat Mohammed de mannen boven de vrouwen plaatste, lukte het hem de mannen afhankelijk te maken. Want in zijn systeem is ook de man een arme onderdaan van God. Hij moet blindelings buigen voor God en voor diens boodschapper, d.w.z. voor Mohammed zelf. Doordat Mohammed van de man buiten zijn huis een knecht maakte en in een niets veranderde, hen echter binnen de eigen vier muren tot een “pasja” maakte, bracht hij de man ertoe om de slechte situatie van de vrouw bereidwillig te accepteren. Precies die verzen, die eerst moesten dienen ter onderdrukking van de vrouw, zijn tegelijk de verzen, die de mannen degraderen, ontmenselijken.

Soera 4 (De Vrouwen), vers 34 is daar een frappant voorbeeld van: “Mannen zijn voogden over de vrouwen omdat God de enen boven de anderen heeft doen uitmunten en omdat zij van hun rijkdommen besteden. Deugdzame vrouwen zijn dus zij, die gehoorzaam zijn en heimelijk bewaren, hetgeen God onder haar hoede heeft gesteld. En degenen, van wie gij ongehoorzaamheid vreest, wijst haar terecht en laat haar in haar bedden alleen en tuchtigt haar. Als zij u dan daarna gehoorzamen, zoekt geen weg tegen haar. Waarlijk, God is Verheven, Groot.”  De angst van de mannen, dat vrouwen opstandig worden, moet hen ertoe verleiden om met God´s zegen precies die vrouw te slaan, van wie ze houden, met wie ze kinderen hebben, met wie ze oud willen worden. Bovendien wordt de man in de islam gereduceerd tot een ongevoelig driftbeest, dat alleen al bij de aanblik van loshangend haar een zaadlozing krijgt.

Een volwassen, rijp, mondig mens weet zijn seksuele driften te beheersen. Ook de in de islam geboren mannen zouden daartoe in staat moeten zijn als men dit van hen eist.

Ik roep de mannen op: Zeg nee tegen de islam! Zeg nee tegen jullie ontmenselijking! Dan zullen jullie echte levenspartners winnen, gelijkberechtigde partners. Wie de voorkeur geeft aan een tot gehoorzaamheid verplichte slavin, heeft niet eens de onderste trede van de culturele beschaving bereikt.

9. Onderdrukking van de vrouwen zelfs nog in het hiernamaals

De beloofde intrede in het paradijs verlangt van vrouwen een hoge prijs: de vrouw moet haar man ten dienste staan, hem gehoorzamen, hem tevreden stellen, zijn begeertes bevredigen. Maar ook als haar dit allemaal foutloos lukt, mag ze het erbij gehallucineerde paradijs alleen maar betreden als haar man het hiermee eens is. Per slot van rekening zijn zij slechts de “voorbijgaande vrouwen op aarde”. De eigenlijke vrouwen van de mannen (in het paradijs( zijn de Hoeri´s. Deze zijn in ieder opzicht superieur aan de aardse vrouwen en komen op de eerste plaats.

De beschrijving van het paradijs in de soera´s 78 (Het Nieuws), 56 ((Het Onvermijdelijke) en 76 (De Mensheid) laat dat heel duidelijk zien. Het Nieuws belooft de mannen “even oude (Hoeri´s) met grote borsten” en “een beker wijn”. De soera Het Onvermijdelijke belooft “tuinen van genot” en “ze hebben Hoeri´s met grote ogen ter beschikking”, “in hun schoonheid lijkend op goed bewaarde parels”. Dit alles laat zien, dat het voor gelovige moslima´s zelfs in het gedroomde paradijs nauwelijks rust en geluk zal zijn; ze zullen hun echtgenoten veel meer in de armen van Hoeri´s aantreffen.

10. Het islamitische beeld van de mens: een ondankbaar, tot absolute gehoorzaamheid verplicht schepsel

Steeds opnieuw stelt Mohammed vast, dat de mens een door en door ondankbaar schepsel is. Veel gebruikte uitdrukkingen in de koran zijn: huichelaar, wilde ezel, de vervloekte mens. Wat is hij toch ondankbaar! Ontelbare malen werd er aan de mensen gevraagd: “Wat willen jullie allemaal ontkennen van de weldaden van jullie heer?” De mensen zijn in de ogen van Mohammed ondankbare, tot absolute gehoorzaamheid verplichte wezens, die in naam van een vreemde goddelijke “rechtvaardigheid” bestraft moeten worden. Tegenover dit beeld zet ik het idee van de mondige burger die rechtop loopt, het beeld van een mens, die bewering met een scherp verstand kritisch bekijkt i.p.v. zich in blinde gehoorzaamheid te onderwerpen aan waanideeën.

11. Een goede reden om te verklaren dat je uit de islam bent uitgetreden:

“Moslim” is een Arabisch woord en betekent “de zich onderwerpende” of “zich overgevende”. Het begrip, de zich onderwerpende, dus onderdaan, toont aan hoe geknecht de zogenaamde gelovige in de islam is. Het afwijzen om jezelf “onderdaan” van Allah te noemen, betekent de mens te bevrijden van zijn slavernij door deze religieuze fictie. Anderzijds zegt het woord “moslim” taalkundig niet meteen iets, terwijl de vertaling in het Duitse “onderdaan” een serie vragen oproept. Als een kind het woord moslim hoort, denkt het daarbij aan veel dingen. Als er echter “onderdaan” tegen hem gezegd wordt, zal het vragen:

• Waarom onderdaan?
• Onderdaan van wie?
• Waarom zijn de anderen geen onderdanen?
• Waarom ben ik een onderdaan?

Als we niet willen denken in onderdanencategorieën, moeten we begrijpelijke, duidelijke woorden gebruiken. De taal is de uitdrukking van het denken.

Om stiekem in de eigen keuken te verklaren hiermee te breken, betekent ongewild een instemming. Tegelijkertijd is het de ontkenning van datgene wat wij weten, de ontkenning van het zelfrespect in de zin van respect voor de belangrijkste eigenschap van de mens, die hem van dieren onderscheidt: zijn denkvermogen.

Ik stel voor, dat we het Duitse woord invoeren. Ik roep alle mensen ertoe op om in plaats van het Arabische woord “moslim” het Duitse woord “onderdaan” te gebruiken. Taal is de uitdrukking van het denken.

12. Intriganten en leugens. TAQIYYA – “Gij zult liegen”

Ronde tafels en de islamconferentie zijn een farce, tenzij de islamitische heren zelf verklaren dat er Taqiyya bestaat en dat zij deze niet accepteren. En wel openlijk. Een dialoog met de islamitische verenigingen is niet mogelijk, zolang zij niet officieel, wereldwijd en openlijk bewijsbaar met de Verlichting beginnen. De misleiding en de intrige is een deel van het islamitische geloof.

Soera 3 (Imrans Mensen),vers 54: “En zij maakten plannen (tegen Jezus). God maakte ook plannen (tegen hen), maar God voorziet het beste.”

Soera 7 (De Kantelen), vers 99: “Zijn zij dan veilig voor God’s voornemen?”

Soera 27 (De Mieren), vers 50 en 51: “En zij smeedden een plan, en Wij maakten ook een plan (tegen hen) maar zij bemerkten het niet” en “Ziet dan hoe het einde van hun plan was; Wij vernietigden hen en hun volk, allen tezamen.”

De God van de koran deelt in soera 10 (Jonas), vers 21 mee: “En wanneer Wij mensen barmhartigheid doen smaken nadat tegenspoed hen overviel, zie! zij beginnen tegen Onze tekenen plannen te smeden. Zeg: “God is vlugger in het maken van plannen.” Voorzeker Onze boodschappers schrijven al hetgeen je verzint op.” Onderdanen (moslims) kunnen meningen en ongeloof veinzen om zich te beschermen of om hun leven te redden of om de zaak van de islam te dienen. Dat wordt “Taqiyya” genoemd. Als hij Taqiyya gebruikt, wordt hij niet bestraft. Dit zegt vers 28 in soera 3 (Imrans Mensen): “Laat de gelovigen geen ongelovigen als vrienden verkiezen boven de gelovigen – en wie dat doet heeft geen deel aan God, tenzij gij u zorgvuldig voor hen hoedt. En God waarschuwt u voor Hemzelf en tot God zullen allen weerkeren.”

“Taqiyya” geldt niet alleen voor personen, maar ook voor instellingen en zelfs voor landen. Zo kan een islamitisch land met een niet-islamitisch land vrede sluiten en samen tegen andere ongelovige landen vechten.

God denkt ook aan de interesses van de onderdanen (moslims) en geeft hen de mogelijkheid om in bepaalde situaties, waarin men hen schade zou kunnen berokkenen, zich zo anders in te stellen, alsof ze vrienden van de ongelovigen zouden zijn. Dat betekent, dat het rechtmatig is, wanneer onderdanen (moslims), om zich tegen eventuele gevaren te beschermen, zich huichelachtig tegenover ongelovigen gedragen en de ongelovigen misleiden met valse vriendschap.

De religiegevolmachtigde van Turkije heeft dit zo geïnterpreteerd, dat een land van de onderdanen (islamitisch land) vrede kan sluiten met ongelovigen als deze vrede zich niet tegen andere onderdanen (moslims) richt. Een onderdanenstaat (islamitisch land) kan met ongelovigen samenwerken als deze samenwerking gericht is tegen andere ongelovigen.

Hiertegenover plaats ik de dialoog en de transparante democratie. Het kan zijn dat onze democratie hier en daar wat mank gaat. Maar daarover kunnen we discussiëren. We kunnen de democratie ontwikkelen zonder angst.

13. “En neem geen ongelovigen tot vrienden”

Dit is voor een samenleving zoals de onze bijzonder bedenkelijk.

Volgens overleveringen van de koran heeft God de vriendschap tussen onderdanen (moslims) en ongelovigen (niet-moslims) verboden. Als ze hieraan niet gehoorzamen, worden ze bestraft. Omdat God alles weet, weet hij ook wat de mensen denken en voelen. Mochten de mensen ondanks deze verzen toch vriendschappelijke gevoelens voor ongelovigen hebben, hen mogen of van hen houden, dan weet God dat en zal hij ze bestraffen:

Soera 3 (Imrans Mensen), vers 28 en 29: “Laat de gelovigen geen ongelovigen als vrienden verkiezen boven de gelovigen – en wie dat doet heeft geen deel aan God, tenzij gij u zorgvuldig voor hen hoedt. En God waarschuwt u voor Hemzelf en tot God zullen allen weerkeren” en “Zeg: “Of je dat wat in uw hart is verbergt of onthult, God weet het en Hij weet wat in de hemelen en op aarde is. God heeft de macht over alle dingen.”

Soera 3, vers 28 is niet de enige soera die waarschuwt tegen vriendschap met ongelovigen. Ook de soera 4 (De Vrouwen), vers 144 bevat zo´n bepaling: “O, gij die gelooft, neemt geen ongelovigen tot vrienden boven de gelovigen. Wil je God een duidelijk bewijs tegen uzelf geven?” Er bestaan veel van zulke voorbeelden, die laten zien, dat vriendschap en emotionele binding met ongelovigen gelijkgezet wordt met het zich keren tegen God. Met zo´n gedrag geven de gelovigen uit zichzelf God alle redenen om tegen hen op te treden, ze verliezen iedere waarde bij God.

De soera 9 (Het Berouw), vers 23 behoort wat mij betreft tot de meest gruwelijke verzen, want inmiddels bestaan er veel “gemengde huwelijken” in Europa: “O jij, die gelooft, neemt uw vaders en uw broeders niet tot vrienden als zij ongeloof boven geloof verkiezen. En wie onder u met hen bevriend is behoort tot de overtreders.”

14. De koran geldt alleen voor Arabieren

De koran is een boek, dat overeenkwam met de toenmalige Arabische tradities en is alleen geldig voor Arabieren. Afgezien van de taal spreekt het conflicten en gedragswijzen aan, die in de toenmalige Arabische cultuur voorkwamen. Ook de conflictoplossingen komen overeen met de toenmalige Arabische cultuur en norm. Een bewijs daarvan is het huwelijk van Mohammed met de vrouw van zijn stiefzoon en de desbetreffende gepubliceerde verzen (bijvoorbeeld soera 33 [De Partijscharen], vers 37: “En herinnert u, toen gij tot hem, wie God gunsten had bewezen en wie gij ook gunsten had bewezen, zeidet: “Behoud uw vrouw voor u en vrees God.” Gij verborgt in uw hart wat God aan het licht zou brengen, en gij vreesdet de mensen terwijl God er meer recht op heeft dat gij Hem zoudt vrezen. Toen Zaid van haar scheidde, verenigden Wij haar met u in de echt, opdat er voor de gelovigen geen bezwaar mocht zijn ten opzichte van de vrouwen van hun aangenomen zonen, als zij van haar zijn gescheiden. God’s gebod moet worden nageleefd.”). dit geldt ook voor vele andere levensterreinen, zoals erfrecht, belastingrecht enz.

Verder bestaan er verzen, waarin Allah de mensen in Mekka ondankbaarheid verwijt, omdat ze niet geloven; want hij zou hen met Mekka een vruchtbaar en veilig land hebben toegewezen. Ook dit is een bewijs, dat de islam geldt voor een ruimtelijk en cultureel afgesloten groep mensen.

Volgens Mohammed zou God iedere stam een profeet en boeken in hun taal gestuurd hebben, want God wilde, dat iedere stam zijn bevelen in de eigen taal leest en leert. Soera 14 (Abraham), vers 4: “Wij zonden geen boodschapper dan met de taal van zijn volk, zodat hij (het) hun duidelijk moge maken. Dan laat God dwalen wie Hij wil en leidt wie Hij wil. Hij is de Almachtige, de Alwijze.” 

Daarom zouden de Arabieren en uit de Arabische stam Mohammed een boek in hun taal hebben gekregen. Soera 43 (Pracht en Praal), vers 3 en 4: “Voorzeker, Wij hebben het tot een duidelijke verkondiging gemaakt, opdat gij het moogt begrijpen” en “En voorwaar, dit is in het Boek der Boeken bij Ons, verheven, vol van wijsheid.”  En kijk ook naar de volgende soera´s:

Soera 12 (Jozef), vers 2: “Wij hebben het geopenbaard – als de Arabische Koran- opdat je mag begrijpen.”

Soera 41 (Duidelijk Uiteengezet), vers 3 en 4: “Een Boek waarvan de verzen zijn verklaard als duidelijke verkondiging voor mensen die kennis bezitten” en “Als drager van goede tijding en als waarschuwer. Maar de meesten hunner wenden zich af, zodat zij niet luisteren.”

Soera 13 (De Donder), vers 37: En zo hebben Wij het als een duidelijk oordeel geopenbaard. En als je, nadat kennis tot u is gekomen hun boze wensen volgt, zul je aan God vriend, noch beschermer hebben.”

Soera 20 (Ta Ha), vers 113: “Aldus hebben Wij het (Boek) als een duidelijke Koran neergezonden en Wij hebben daarin duidelijk waarschuwingen herhaaldelijk uiteengezet, opdat men (God) moge vrezen en opdat het hen tot nadenken moge brengen.”

Soera 42 (De Consultatie), vers 7: “Zo hebben Wij u de Koran in het Arabisch geopenbaard, opdat gij de Moeder der steden (Makka) en al het omringende moogt waarschuwen; dus waarschuwt (hen) voor de Dag der Verzameling waaromtrent geen twijfel is. Een deel zal in het paradijs zijn, en een ander deel in het laaiend Vuur.”

Deze soera´s en verzen tonen aan, dat de koran voor een bepaalde Arabische samenleving was bedoeld.

Mohammed zegt hiermee, dat de mensen telkens in hun eigen taal en eigen cultuur worden aangesproken. Soera 6 (Het Vee), vers 156 en 157: “Opdat gij niet zoudt zeggen: ´Het Boek was alleen geopenbaard voor twee volkeren die vóór ons leefden, en wij waren inderdaad met de inhoud er van onbekend´” en “Of ingeval gij zoudt zeggen: ´Voorzeker, als ons het Boek was neer gezonden, zouden wij beter zijn geleid dan zij´…”.

Er zijn vele andere verzen en soera´s, die deze uitspraken bevestigen. Allah spreekt die Arabieren, de stam van Mohammed, aan. Zijn doelgroep is niet eens alle Arabieren, maar een specifieke groep Arabieren.

Dat laat ook de manier zien hoe conflicten worden opgelost: enkele van Mohammed´s aanhangers maakten hem verwijten vanwege hun “onderdaan zijn” (d.w.z. moslim zijn). Ze wilden meer oorlogsbuit hebben. Dit ergerde Mohammed. Hij publiceerde daarom het volgende vers, soera 49 (De Binnenvertrekken), vers 17: “Zij achten het een gunst voor u dat zij de Islam hebben omhelsd. Zeg: “Acht het aannemen van de Islam geen gunst voor mij. Neen, God heeft u een gunst bewezen doordat Hij u tot het geloof heeft geleid als gij waarachtig zijt.” Dat de islam, de religie van de onderdanen, een tot een klein Arabisch gebied beperkte religie is, bewijst ook het folkloristische gedrag van vele onderdanen (moslims) nu. Te beginnen met de overname van Arabische namen tot aan de folkloristische Arabische kleding getuigt dit van oude Arabische cultuur, traditie en niveau.

15. De koran, een boek vol tegenstrijdigheden

Aan de koran mag niet getwijfeld worden. Als de koran de openbaring van God is, mag hij geen vergissing of tegenstrijdigheid bevatten. Maar de koran is tegenstrijdig en dat, hoewel er in soera 4 (De Vrouwen), vers 82 staat: “Denken zij dan niet na over de Koran? Was deze van iemand anders dan van God dan hadden zij zeker menige tegenstrijdigheid daarin ontdekt.”

Voorbeeld 1: Wijn drinken, soera 16 (De Bijen), vers 67: “En van de vrucht der dadelpalmen en druiven maakt je een bedwelmende drank en een goed voedsel. Voorwaar, daarin is een teken voor een volk dat zijn verstand gebruikt.”  Tegenstrijdigheid: soera 2 (De Koe), vers 219: Zij vragen je omtrent wijn en kansspel. Zeg hen: “In beide is groot nadeel en ook enig voordeel voor de mensen, maar het nadeel is groter dan het voordeel.”

Voorbeeld 2: Trouw met christenen, Joden en andere ongelovigen, soera 2 (De Koe), vers 221: “En huw geen afgodendienaressen voordat zij geloven; waarlijk een gelovige slavin is beter, dan een afgodendienares, ofschoon zij je mag behagen. En huw haar (gelovige vrouwen) niet aan afgodendienaren uit, voordat zij geloven; waarlijk een gelovige slaaf is beter, dan een afgodendienaar, ofschoon hij je mag behagen. Zij noden tot het Vuur, maar God noodt je tot de Hemel en tot vergiffenis door Zijn gebod. En Hij maakt Zijn tekenen aan de mensen duidelijk, opdat zij lering zullen trekken.” Hierbij zit de tegenstrijdigheid in één en hetzelfde vers. Waarom moeten de mannen trouwen met “heidense” vrouwen en de vrouwen niet met “heidense” mannen? Waarom moet de vrouw trouwen met een onderdanige (islamitische) slaaf? Mohammed zegt, dat wanneer een vrouw trouwt met een “onderdaan” (moslim), zij zich aan hem zal moeten “onderwerpen”.

16. Jihad, oorlog.

Oorlog is voor de islam een canoniek gebod. Als ik zie, dat in Europa de grenzen opgeheven zijn en worden, lijkt mij de variant van de democratie de mensen waardiger te zijn. Ik plaats tegenover de oorlog in de islam de vrede van de Verlichte samenleving. Het is geen toeval, dat er geen zichzelf vermoordende joodse of christelijke bommengooiers bestaan. Soera 9 (Het Berouw), vers 41: “Gaat voort licht of zwaar, streeft met uw bezit en uw persoon voor de zaak van God. Dit is beter voor jou als je het slechts weet.”  Soera 9 (Het Berouw), vers 73: “O profeet, strijd tegen de ongelovigen en de huichelaars. En wees streng jegens hen. Hun tehuis is de hel en deze is een boze bestemming.”  Soera 9 (Het Berouw), vers 88: “Maar de boodschapper en de gelovigen met hem, strijden met hun bezit en hun persoon en zij zijn het, die het goede zullen ontvangen en zij zullen slagen.”  Soera 9 (Het Berouw), vers123: “O, jij die gelooft, bestrijdt de ongelovigen die in uw nabijheid zijn en laat hen hardheid in u vinden en weet, dat God met de godvruchtigen is.”  Soera 29 (De Spin), vers 69: “En zij, die naar Ons streven, – Wij zullen hen zeker op Onze wegen leiden. Voorwaar, God is met hen die goed doen.”  Soera 47 (Mohammed), vers 4: “Wanneer gij de ongelovigen (in oorlog) ontmoet, treft dan hun nek en wanneer gij overwinnaar zijt, bindt hen dan vast. En wanneer de oorlog opgehouden is, laat hen dan vrij uit gunst of voor een losprijs. Zo zij het. En indien God wilde, had Hij hen Zelf kunnen bestraffen. Doch Hij wilde sommigen uwer door anderen op de proef stellen. En degenen die terwille van God worden gedood, hun werken zal Hij zeker niet vruchteloos maken.”

Slotopmerking

In het oosten van Jemen bestond de plaats Hadramut. Daar woonde de stam Kinde. De Arabische bronnen, die berichten over Mohammed´s ziekte, schrijven, dat de vrouwen daar ongeduldig op het nieuws over de dood van Mohammed wachtten. Toen zij dit kregen, verfden ze hun nagels met henna en dansten en musiceerden hierbij. Ze waren blij en vierden dit feit, omdat ze hoopten dat nu de periode van de vernietiging van de vrijheid en van de rechten van de vrouwen en hun systematische vernedering ten einde zou zijn. De opvolger van Mohammed, Abu Bakr, liet bij de vrouwen en hun beschermers echter hun handen en voeten afhakken en alle tanden en kiezen uit hun mond trekken. Ik herdenk deze vrouwen van Hadramut met veel hoogachting. Laat ons er aan werken, dat hun hoop eindelijk realiteit wordt. Al vijftienhonderd jaar hebben de waanideeën van deze archaïsche Godstrijder Mohammed de geesten van de mensen beneveld en wereldwijd onrust veroorzaakt. Het wordt tijd om deze waanzin te stoppen.

Bron:

http://michael-mannheimer.info/2011/09/27/ex-muslimin-sechzehn-gute-grunde-den-islam-zu-verlassen/

Voorwoord: Michael Mannheimer

Auteur: Arzu Toker

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron (www.ejbron.wordpress.com)