Voor alle islamofiele feministes: Genitaliënverminking

Ongeveer 300.000 vrouwen in Duitsland zijn besneden of worden met besnijdenis bedreigd. In de deelstaat Nordrhein-Westfalen zijn het naar schatting 5600, in Dortmund 186, in de Ennepe-Ruhr-Kreis 100. Het niet officieel geregistreerde aantal is groot. Een gedupeerde kon zich lange tijd alleen maar herinneren aan “gruwelijke pijn”.

Amara Samura (naam veranderd) werd door haar vrouwenarts in de armen genomen om haar te troosten. De dokter uit Keulen slaakte een kreet van verontwaardiging toen ze het grote litteken bij haar patiënte zag. Ter gelegenheid van de Internationale dag tegen mesjesbesnijdenis vertelt de 45-jarige Soedanese Amara Samura over haar lot en de bloedige traditie, die al lang niet meer een zuiver Afrikaans probleem is. In Duitsland zijn ongeveer 300.000 vrouwen besneden of worden met besnijdenis bedreigd.

Lange tijd kon Amara zich alleen maar een “gruwelijke pijn” herinneren. “Al het andere had ik verdrongen, ik heb leren leven met de pijn”, zegt de juriste. Tot op de dag, toen ze vier jaar geleden door twee mannen werd overvallen. Er kwamen oude herinneringen boven. Amara ging naar een psychiater. “Toen de psychiater mij voor het eerst vroeg wat er in mijn jeugd gebeurd was, moest ik overgeven”.

Vrouwen, die niet weten wat er gebeurd is, die alleen maar weten, dat er iets gebeurd is. Zulke patiënten bezoeken vaak de praktijk van de gynaecoloog Dr. Christoph Zerm uit Herdecke. Eigenlijk is het taboe om erover te praten. In hun cultuur worden de vrouwen uitgestoten als ze met dit probleem naar een dokter gaan, schetst Zerm. Maar de pijn drijft dan toch enkele gedupeerden naar de praktijk. Steeds opnieuw ziet de gynaecoloog dat de clitoris en de schaamlippen zijn afgesneden en de wonden werden dichtgenaaid, zodat er slechts een gaatje ter grootte van een lucifer overblijft. Menstruatiebloed komt niet naar buiten. Het begint te etteren. De slecht geheelde wond gaat ontsteken. Deze vrouwen zouden vaak 30 minuten lang nodig zijn om te plassen, iedere keer met veel pijn, zegt Dr. Zerm. “Het is erger dan dat men bij een man de penis zou hebben afgesneden”. En de pijn is niet alles.

Amara Samura was verliefd. En ze glimlacht nu nog als ze over hem praat. “Hij was de droom van iedere vrouw”, zegt ze. De toenmalige studente was 25 jaar oud toen ze de musicus uit Keulen leerde kennen. Maar de relatie liep stuk. Zoals tot nu toe iedere grote liefde in het leven van de knappe Afrikaanse. Ook het huwelijk met de vader van haar 8-jarige dochtertje is mislukt. Amara is ervan overtuigd dat hierbij telkens haar besnijdenis een belangrijke rol heeft gespeeld. Ze is blij dat ze haar eigen dochter voor dit lot kan behoeden.

Voor andere meisjes is het vaak te laat. Jawahir Cumar heeft zeven jaar geleden het tot nu toe enige adviesbureau in de deelstaat Nordrhein-Westfalen opgericht waar besneden vrouwen voor hulp naar toe kunnen. “De gedupeerden komen uit Münster en Paderborn naar Düsseldorf”, zegt ze. Iedere dag maken Jawahir en haar medewerkers zes uur vrij voor gesprekken met vrouwen, die raad vragen. Vaak bellen jonge vrouwen of meisjes op, die al besneden werden en nu weten dat hun kleine zus weldra aan de beurt is. “We gaan dan naar de gezinnen toe en proberen de mensen ervan te overtuigen het niet te doen. Als ze hier geen gehoor aan geven, moeten we dreigen met de politie en uitzetting”, zegt Cumar. Tot nu toe zouden alle ouders zijn omgepraat. In 2011 konden zodoende 17 meisjes in Nordrhein-Westfalen worden gered.

Door middel van seminaries probeert Cumar leerkrachten van basisscholen en kleuterscholen voor dit thema gevoelig te maken. “Alle alarmbellen moeten gaan rinkelen als een meisje vertelt dat ze naar Afrika vliegt en dat er daar een groot feest voor haar wordt georganiseerd”, zegt Cumar. Maar in veel gevallen ontdekken pedagogen dit thema te laat. Opvoeders en basisschoolleraren zouden vaak over kinderen vertellen, die volledig in de war van de reis naar Afrika zouden terugkomen, alleen nog maar stil in een hoekje zouden zitten en niet meer zouden spelen.

Ook vrouwen en mannen uit gemengde huwelijken komen naar het adviesbureau. Jawahir Cumar kan zich één specifiek geval heel goed herinneren: Een Duitse vrouw vloog met haar Afrikaanse man naar zijn geboorteland. Tijdens een uitstapje lieten ze hun 5-jarige dochtertje bij de oma. Toen ze terugkwamen, troffen de geschokte ouders een besneden kind aan.

Ook de familieleden van Amara Samura bellen vaak op en vragen wanneer Luna bij hen op bezoek komt, maar de moeder is wantrouwend. Ze is niet van plan haar dochtertje voor te stellen aan de familieleden. Want tijdens de therapie heeft ze geleerd haar herinneringen terug te krijgen. Oom, tantes, oma´s, opa´s, vader en moeder. “Ze hebben gedanst en waren vrolijk toen ik daar lag en deze pijn over me heen moest laten komen. Ik droeg uiteraard een rode jurk, zodat niemand het bloed kon zien. Niemand van hen heeft me geholpen”, vertelt de vrouw.

Vanaf die dag zou Amara haar moeder nooit meer zo in haar armen hebben kunnen nemen dan daarvoor. Toen ze drie en een half jaar oud was, is ze haar vertrouwen kwijtgeraakt. Tot op de dag van vandaag, bijna twintig jaar na de dood van haar moeder, probeert Amara haar te vergeven. Maar dat kan ze nog steeds niet goed.

Bron:

http://www.derwesten.de/gesundheit/genitalverstuemmelung-ein-opfer-aus-nrw-erzaehlt-id6321077.html

Auteur: Linda Zuber

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron (www.ejbron.wordpress.com)