Israël en Iran aan de vooravond van vernietiging in een nieuwe Zesdaagse Oorlog

Er zijn tal van argumenten tegen een Israëlische aanval op Iran. En ze zijn allemaal slecht.

Zo moet het een beetje gevoeld hebben in de maanden voor de Zesdaagse Oorlog van 1967, toen Israël de zeer succesvolle preventieve aanval tegen Egypte en zijn bondgenoten lanceerde. Vijfenveertig jaar later heeft het kleine land, dat de meest oostelijke voorpost is van de westerse beschaving, Iran in het vizier.

Er zijn vijf redenen (is mij verteld) waarom Israël Iran niet moet aanvallen:

1. De Iraniërs zouden woedend terugslaan, de Straat van Hormoes afsluiten en de terroristen   van Gaza, Libanon en Irak de vrije hand geven.

2. De gehele regio zou door woedende moslims in brand worden gezet en de Arabische Lente zou veranderen in een Arabische Winter.

3. De wereldeconomie zou een klap krijgen in de vorm van hogere olieprijzen.

4. Het Iraanse regime zou worden versterkt na te zijn aangevallen door de Zionisten, waar de Iraanse propaganda zo vaak tegen tekeer gaat.

5. Met een nucleair bewapend Iran is niets aan de hand. Staten worden meer risicovermijdend vanaf het moment dat ze eenmaal atoomwapens hebben verworven.

Laten we de argumenten één voor één doornemen:

De dreiging van Iraanse vergelding

De Iraniërs zullen zeer waarschijnlijk worden geconfronteerd met niet één, niet twee, maar met drie Amerikaanse vliegdekschepen. Twee zijn er al in de Perzische Golf:  CVN 72 Abraham Lincoln en CVN 70 Carl Vinson. Van een derde CVN 70 George Bush wordt gezegd dat het op weg is vanuit Norfolk, Virginia.

Ja, ik weet dat president Obama een nobel en heilig man van de vrede is, die gebruik maakt van dronen, alleen om de vijanden van Amerika in ongekende aantallen te vermoorden na een worsteling met zijn geweten gedurende…10 seconden. Maar stelt u zich de volgende situatie eens voor,  zoals deze aan mij door een viersterren generaal werd beschreven. Het is niet het spreekwoordelijke drie uur ’s nachts, maar elf uur ’s avonds (zeven uur in Israël) en de telefoon gaat:

De voorzitter van de Joints Chiefs of Staff: “Meneer de president, wij hebben betrouwbare informatie dat de Israëlische luchtmacht in de lucht is en binnen het uur vermoedelijke nucleaire installaties in Iran zal aanvallen”.

President: “Verdomme, wat moet ik doen?”

JCS: “Meneer de president, ik wil u aanbevelen de Israëli’s alle benodigde steun te verlenen om de effectiviteit van de Iraanse vergelding te beperken”.

President: “Maar die (krachtterm verwijderd) hebben dit nooit met mij overlegd. Ze doen dit achter mijn rug om, verdomme”.

JCS: “Ja, meneer”.

President: “Waarom zou ik in godsnaam een vinger uitsteken om hen te helpen?”

JCS: “Omdat, als de Iraniërs de Straat van Hormoes afsluiten, we de olieprijs tot boven de 200 dollar per vat zullen zien stijgen”.

President: (na een pauze) “Moment a.u.b. (gefluister) Hoe sta ik er in Florida voor?”

David Axelrod: “De peilingen zijn slecht”.

President: “Oké generaal, zet de bunker-busters in slagorde”.

De uitbarsting in de gehele islamitische wereld

Alle krokodillen in Afrika zouden niet evenveel (nep)tranen kunnen produceren als zouden worden vergoten door de soennitische machthebbers in de regio als de nucleaire ambities van Iran onder controle worden gebracht.

De double-dip recessie

De olieprijzen dalen als gevolg van een gezamenlijke inspanning van de Europese leiders om de Grote Depressie te voorkomen. Een Israël – Iran oorlog zou de olieprijzen doen stijgen, maar de Saoedi’s staan klaar om extra olie te leveren om tekorten te beperken.

De theocratie van de nieuwe legitimiteit

Stuur me een lijst van alle regimes die een dergelijke vernedering hebben overleefd. Saddam Hussein’s voortbestaan na de eerste golfoorlog is de uitzondering en de tweede keer kregen we hem te pakken.

Een verantwoordelijk nucleair Iran

Wacht. We worden verondersteld te geloven dat een revolutionaire sjiietische theocratie plotseling een sobere, calculerende volgeling van de realistische richting in de diplomatie is geworden….omdat zij definitief massavernietigingswapens heeft verworven? Vermoedelijk kan men dit (idee) vergelijken met wanneer Duitse wetenschappers net zo snel een atoombom
zouden hebben ontwikkeld als het Manhattan Project, dan de Tweede Werldoorlog beëindigd zou zijn in een onderhandelde oplossing onder auspiciën van de Volkenbond.

Het grootste gevaar in het Midden-Oosten is niet het risico van een Zesdaagse Israëlische oorlog tegen Iran. Het grootste gevaar is het “wishful nonthinking” van de westerse wereld dat de moellah’s van Teheran de handen vrij laat om nucleaire wapens te verkrijgen, omdat ik er van overtuigd ben dat ze optimaal van een dergelijke dodelijke gelegenheid gebruik zullen maken. We zouden ingestemd hebben met het creëren van een “Rijk van de Afpersing.”

Oorlog is een kwaad. Maar soms kan een preventieve oorlog een kleiner kwaad zijn dan een politiek van appeasement. De mensen die dit niet weten, zijn diegenen die nog steeds ontkennen wat een nucleair Iran ons allen uiteindelijk zou kosten.

Het voelt als de vooravond van een soort van creatieve vernietiging.

Video:

Niall Ferguson is hoogleraar geschiedenis aan de Harvard Universiteit. Hij is ook als senior research fellow verbonden aan het Jezus College, Oxford University en als senior fellow aan het Hoover Institution, Stanford University. Zijn laatste boek, “Civillization: The West and the Rest”, is onlangs gepubliceerd door Penguin Press.

Bron:

http://www.thedailybeast.com/newsweek/2012/02/05/israel-and-iran-on-the-eve-of-destruction-in-a-new-six-day-war.html

Auteur: Niall Ferguson

Vertaald uit het Engels door:

vederso