Abbas is niet gematigd!

Twee weken geleden heeft de Palestijnse leider Mahmoud Abbas opnieuw bevestigd, dat het een joodse staat Israël niet erkent en niet zal erkennen. Terwijl er veel over wordt geschreven wat precies Abbas weigert te erkennen, zou het voordeliger kunnen zijn om eens te kijken naar de andere kant van de medaille. Laten we eens uitzoeken wat hij wel zou erkennen. Het uitgangspunt hiervoor, wat Abbas en zijn Fatah accepteren, is hun statuut. Want dit statuut stelt de vastgelegde doelen en principes voor.

Enkele voorbeelden uit het statuut:

“Wij zijn tegenstanders van iedere politieke oplossing, die in de plaats komt van de vernietiging van de zionistische bezetting van Palestina” en “…deze strijd zal niet stoppen zolang de zionistische staat niet vernietigd en Palestina volledig bevrijd is.”

Tegelijkertijd zal men in dit statuut vergeefs zoeken naar ook maar één enkele aanwijzing naar de wens op vrede en co-existentie met een joodse staat.

We weten, dat het voor Abbas onacceptabel is dat Israël een recht op bestaan heeft. We weten ook, dat volgens de grondwet van zijn partij de enige acceptabele zaak de “gewapende revolutie” en de “volledige bevrijding van Palestina” is (of, met andere woorden, de vernietiging van Israël). Ondanks alles horen we echter steeds opnieuw, dat meneer Abbas “gematigd” genoemd wordt. Wie kan uitleggen, welke van de hierboven genoemde citaten uit het statuut van Abbas als “gematigd” gekwalificeerd kan worden, mag het zeggen.

Bovendien bevestigt en versterkt de Palestijnse publieke opinie de opvattingen van meneer Abbas. Een onlangs uitgevoerde peiling van het Palestijnse centrum voor publieke opinie en de Amerikaanse opinieonderzoeker Stanley Greenberg toont aan, dat 61% van de Palestijnse bevolking twee staten voor twee volkeren afwijst. Verder zou 66% van de Palestijnen een twee-staten-oplossing slechts als een eerste stap accepteren, als deze ertoe leidt, dat Israël uiteindelijk door een Palestijnse staat wordt vervangen.

Reclame voor de dood

Ironisch genoeg stelde Abbas de eis, volgens welke als voorwaarde voor vredesonderhandelingen Israël alle woningbouw in de nederzettingen zou moeten stopzetten, nadat hij daarvoor het bestaan van een joodse staat had afgewezen. Diezelfde voorwaarde heeft hij ook al in het verleden gesteld. Feit is, dat Israël daarop de woningbouw 10 maanden volledig heeft stopgezet, maar desondanks is Abbas niet aan de onderhandelingstafel teruggekeerd.

Welke zin heeft het dan om de woningbouw stop te zetten om de onderhandelingen voort te zetten, als we van tevoren al weten dat hij nooit een joodse staat Israël zal accepteren? Dat is net alsof met een lek in de olietank van een motor wil dichtmaken, die sowieso al rijp is voor de sloop. Dat leidt gewoon nergens heen.

Hoewel dit een duidelijke conclusie is, wordt het nu tijd om ook officieel te verklaren dat de twee-staten-oplossing dood is. Maar noch Israël noch Netanyahu kunnen hiervoor verantwoordelijk worden gehouden. Want altijd, wanneer Abbas de joodse staat Israël afwijst, dan houdt hij in principe een grafrede op de twee-staten-oplossing.

Alleen dit al is voldoende om tot de terechte conclusie te komen, dat Abbas en de meerderheid van de Palestijnen de vrede niet steunen. Ze zijn ondersteuners van de dood – van de dood van de twee-staten-oplossing en van de dood van de staat Israël.

Bron:

http://aro1.com/abbas-ist-nicht-gemasigt/

Auteur: Dan Calic (vertaling: Renate)

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron (www.ejbron.wordpress.com)

Voorts is de vertaler van mening dat een Populistische Omroep goed voor Nederland zou zijn: word lid van PopNed.nl (Populistische Omroep Nederland). Als u dat doet o.v.v. E.J. Bron, is dat in 2012 gratis.