De nieuwe nazi’s

Er was een tijd dat Joodse kinderen in Frankrijk werden opgejaagd en gedood. Hun moordenaars zagen zichzelf als leden van een superieure groep, die was voorbestemd om de wereld te regeren en leden van inferieure groepen tot slaaf te maken of uit te roeien. Door de lafheid en tegemoetkoming van de Franse autoriteiten konden ze vrij hun gang gaan in het doden van Joden en in het lanceren van nog meer aanvallen op andere landen.

Wat toen was, gebeurt nu weer. Het bezettende leger draagt geen uniform, het draagt keffiyah’s. Het spreekt geen Duits, het spreekt Arabisch. Het gelooft niet dat het superieur is vanwege zijn ras, maar vanwege zijn godsdienst. Het beschouwt niet alle anderen als “Untermenschen”, maar als “ongelovigen”. Het kijkt niet uit naar een “Duizendjarig Rijk,” maar naar duizend jaar Kalifaat.

Mohammed Merah achtervolgde niet een zeven jaar oud Frans-Joods meisje, zette een pistool tegen haar hoofd en haalde de trekker over, omdat hij uit een economische achtergestelde wijk kwam of vanwege een of andere mediaspin. Hij deed het niet, omdat hij geradicaliseerd was, hij deed het omdat hij een volledig toegewijde moslim was.

Het zal niet eindigen door deze man naar beneden te halen en het zal ook niet eindigen met Joodse kinderen. Wanneer iemands ideologie van mening is dat men in een alles-of-niets-strijd verkeert met de rest van de wereld en dat door lidmaatschap ervan men een beter mens is, omdat men een Führer of een Allah aanbidt, dan zal het (moorden) niet stoppen. Het zal nooit stoppen. Het zal pas stoppen als het boegbeeld gevallen is, als hun credo, hun geloof vernederd is en de supermensen lafaards, neurotici, pedofielen en onzekere mannen blijken te zijn, die hun zwakke punten verbergen achter almachtsfantasieën.

In alle non-stop berichtgeving, in alle uitingen van verdriet, in alle politieke toegevingen, maar ook in het gebruik maken van, vermeldt niemand wat voor de hand ligt. Frankrijk is opnieuw bezet. Eens te meer is de bezetting uitgevoerd met toestemming van de autoriteiten, die hebben besloten dat lafheid de enige mogelijke houding kan zijn. Vichy-Frankrijk is uitgegroeid tot Vichy-Europa, Vichy-Amerika of Vichy-Australië, waar het flagrante appeasement is vermomd als eer, verraad wordt afgeschilderd als verantwoord leiderschap en collaboratie aan de massamoord op de eigen mensen nooit als zodanig zal worden toegegeven.

Het zijn niet de neonazi’s, die voor Joden vandaag de dag een bedreiging zijn. Het zijn de nieuwe nazi’s en de oude nazi’s, die Joden in getto’s opsloten en hun kinderen vermoordden, al duizend jaar vóór Hitler. De neonazi’s verlangen pathetisch naar de terugkeer van een genocidale staat die nooit terugkomt, terwijl de moslims eigenlijk werken aan de terugkeer van hun eigen genocidale staat. Ze doen dat in Egypte, in Libië, in Pakistan en in Engeland, Frankrijk en Spanje.

Moslims hebben Joden gehaat al voor het bestaan van de telefoon, de telegraaf, de stoommachine, het buskruit, de boekdrukkunst en het papiergeld. En nu, omringd door smartphones, creditcards en straalvliegtuigen, haten ze de Joden nog steeds. Dat simpele, onmiskenbare feit wordt ontkend door de overheid, in elke universiteit en in elk cultureel centrum. En elk van die ontkenners heeft bloed aan z’n handen.

Niet alleen met het bloed van de Joodse kinderen die werden vermoord door Mohammed Merah. Niet alleen met het bloed van alle Joden die door moslims in Frankrijk werden vermoord. Maar met het bloed van al diegenen die zijn vermoord door islamitische immigranten, ongeacht van welke generatie, in de naam van de islam.

De namen van Chamberlain, Petain en Quisling zijn voor eeuwig berucht geworden, omdat ze staan voor appeasement en collaboratie. Maar wat gaan de namen van Blair, Sarkozy en Stoltenberg voor betekenis krijgen. Wat hebben deze laatsten anders gedaan dan hun voorgangers? Links doet graag net alsof samenwerking met de islam moreel te verantwoorden is, terwijl samenwerking met het nazisme immoreel zou zijn geweest. Dit is echter een onderscheid zonder dat er enig verschil is.

Maakt het echt wat uit of de mannen kinderen vermoordden in de naam van hun Führer Adolf of in de naam van Mohammed? Maakt het uit of ze zichzelf Hans of Mohammed noemen? Maakt het uit of hun fantasieën over superioriteit gebaseerd zijn op slechte wetenschap of op slechte religie? Waar het om gaat is het eindresultaat. Een buitenlandse vijand controleert uw steden, moordt zonder ophouden en steelt uw toekomst.

De slachting in Toulouse kwam niet uit de lucht vallen, het is in lijn met tientallen jaren moslimgeweld in Frankrijk – een Kristallnacht die jaar na jaar plaatsvindt. Niet omdat er vijf miljoen moslims in Frankrijk zijn, van wie sommigen de koran lezen en deze serieus nemen. De “radicale” geestelijken naar wie Mohammed Merah luisterde, hebben geen nieuwe religie uitgevonden, er is nooit een andere basis voor zogenaamde radicalen geweest dan de koran. Het enige boek dat in de islamitische wereld nog populairder is dan “Mein Kampf.”

“O moslims, o dienaar van Allah, er is een Jood achter mij, kom en dood hem.” Dat is waar moslims naar uitkijken als ze zich de “eindtijd” voorstellen. Rotsen en bomen die hen vertellen waar de Joden zijn, zodat de trouwe dienaren van Allah niet veel tijd verspillen aan het zoeken naar hun slachtoffers. Mohammed Merah had geen bomen of rotsen om hem te vertellen waar hij Joden kon vinden om te doden. Maar hij had een vergelijkbare Franse staat, die een bekende Jihadist tolereerde ten koste van zijn slachtoffers.

De vraag is, zoals altijd na elke daad van moslimterreur, hoeveel er nog meer moeten sterven. Hoeveel? Omdat het moorden zal doorgaan. Dat gebeurt al meer dan 1000 jaar. Het gaat er niet om of er nu mee gestopt wordt. Moslimleiders die deze daden veroordelen, doen dat om tactische redenen, niet vanwege morele redenen. Zij geloven niet dat het verkeerd is om opstandige niet-moslims te doden….tenzij de gevolgen van zo’n daad zouden terugslaan op moslims zelf.

Het verschil tussen de “radicalen” en de “gematigden” is, dat de radicalen alvast met de genocide willen beginnen, terwijl de gematigden willen wachten tot ze in de meerderheid zijn. De gematigden willen wachten en (daarna) miljoenen doden. Geen van beide zijn onze bondgenoten. Beiden zijn onze moordenaars.

Er is geen vreedzame manier om dit op te lossen. Het opdelen van Tsjecho-Slowakije, Cyprus en Israël zal de bloedlust van deze mensen niet bevredigen, wier ego’s gevoed worden door haat, die elke concessie beschouwen als een bewijs van hun eigen superioriteit, die nergens zo van houden dan dat anderen hen vrezen. Men kan geen vrede hebben met een geloof dat vrede uitsluitend definieert in termen van haar eigen dominantie over anderen.

De islam is, net als het nazisme, een geestesziekte, door het dubbele gevoel van enerzijds superioriteit en anderzijds een gevoel van slachtofferschap, in een wereld die in bezit is van slechte bewoners; die er zeker van zijn dat zij de wereld zouden regeren als die anderen hen niet zo zouden dwarszitten. Om een nazi of een moslim te begrijpen, is het niet nodig om veel over hun overtuigingen te leren, kijk diep in de ogen van iemand die vrouwen slaat, een pedofiel of alleen maar een bullebak en treiteraar, en je zal de grijns gemakkelijk zien veranderen in woede, de arrogante toon die een zalvende wordt als de situatie er naar is, de flikkerende ogen die altijd kijken naar wat ze niet kunnen hebben.

Het is niet nodig om de koran te lezen om Mohammed Merah te begrijpen, men kan net zo goed de koran begrijpen door te lezen over wat Mohammed Merah deed. Er is in al die eeuwen niet veel veranderd, behalve dat Mohammed Merah niet de kans had om het meisje dat hij vermoordde ook nog te verkrachten, omdat de Franse staat nog goed genoeg functioneerde om hem daar de tijd niet voor te geven. De dag zal echter komen dat het anders zal zijn en dan zullen de volkeren in de vrije wereld ervaren wat ware moslimterreur werkelijk is, zoals de Joden leerden in de dagen van de echte, oorspronkelijke Mohammed.

Er is niets bijzonders aan wat Mohammed Merah deed. Men denkt misschien dat dit zo is, maar dat komt, omdat wij gewend zijn aan wat bekend staat als beschaafd gedrag. Maar toen jullie landen hun grenzen openden voor mensen die het als het land van de ongelovigen beschouwen, de Dar al-Harb, het Huis van de Oorlog, vanaf die dag werd de beschaving de keel doorgesneden,  wordt zij opgejaagd op school, krijgt zij een pistool tegen haar hoofd en wordt de trekker  overgehaald.

Het doden van kinderen is in het Midden-Oosten geen schokkende daad, behalve als de camera’s van CNN de goede kant op gericht zijn. Ouders vermoorden routinematig hun eigen kinderen voor kleine vergrijpen waar een Amerikaans kind niet of nauwelijks op zou worden aangesproken. Als ze naar Amerika of Canada verhuizen, doden ze ook daar hun kinderen en vol begrip kijken we weg. Als ze dat met hun eigen kinderen doen, waarom denkt u dat ze medelijden zouden hebben met uw kinderen?.

Het heeft geen zin om Mohammed Merah verantwoordelijk te houden voor wat hij heeft gedaan, net zo min dat het geen zin had de nazileiders voor de rechtbank te brengen wegens misdaden tegen de menselijkheid. Mohammed Merah erkende geen enkele andere vorm van recht dan de wet van de islam, net zoals de nazi’s geen enkele andere vorm van mens zijn erkenden dan hun eigen. Er is geen gemeenschappelijk moreel of juridisch systeem dat we delen met de islam. Gelijkheid voor de wet, de hoeksteen van ons systeem, is slechts ruis in de winderige gangen van de moskee. Hoe kan de “Untermensch” gelijk zijn aan de “Ariër,” hoe kan de “ongelovige gelijk” zijn aan de moslim?

Mohammed Merah is/was een dolle hond en moet ook zo worden behandeld. Verantwoordelijk zijn is voor diegenen die ons moreel systeem delen. Dat geldt dus voor onze eigen leiders, die de macabere mythe van de “religie van de vrede” overeind houden, zelfs tijdens het bijwonen van de begrafenissen van de slachtoffers. De verantwoordelijkheid is er voor de Petains, de Chamberlains en de Quislings, voor de landverraders die ons in deze situatie hebben gebracht en die alleen maar meer Mohammed Merah’s naar binnen wuiven om mee te doen aan het feest.

De oude nazi’s marcheerden aan het hoofd van een leger. De nieuwe nazi’s kochten een vliegticket. De oude nazi’s moesten het Franse leger en de Royal Air Force zien te verslaan. De nieuwe nazi’s worden verwelkomd en iedereen die er wat van zegt, kan met een rechtszaak of met gevangenisstraf worden geconfronteerd. De oude nazi’s deporteerden de Joden naar kampen. De nieuwe nazi’s vermoorden ze meteen in de steden zelf. En het moorden zal niet stoppen tot er aan de islamitische bezetting van Europa een einde komt.

Bron:

http://sultanknish.blogspot.co.uk/2012/03/new-nazis.html

Auteur: Daniel Greenfield

Vertaald uit het Engels door:

vederso