Het Midden-Oosten betekent olie – en dat is ook al wat het betekent – en die betekenis culmineerde voor de wereld in 1974 en is sindsdien afgenomen. Eeuwenlang was het qua geopolitiek oninteressant en het is op weg om dat weer te worden. Wanneer het Westen twee primaire belangen in de regio heeft dan zijn dat het steunen en beschermen van Israël en het voorkomen dat meer dan een half miljard mensen de Middellandse Zee gaan oversteken om Europa verder te destabiliseren. Want als het oliebelang weg is, hebben ze zelfs met enorme monetaire- en voedselhulp van buiten maar drie echte exportproducten: chaos, analfabetisme en een religieus fanatieke publiek.
Het bloedbad dat dit jaar in Syrië gaat plaatsvinden, is slechts een van de vele die gaan komen en dient geen onevenredig groot deel van onze aandacht in beslag te nemen. Laat het maar aan diplomaten, journalisten en NGO’s over, die de chronische problematiek als hun levensweg beschouwen. We moeten, zoals Sven Burmester heeft gezegd, onze aandacht richten op landen en culturen die zullen overleven en gedijen. Eerst en vooral de BRIG landen.
We hebben behoefte aan politici die kunnen staan toekijken bij het menselijk lijden, maar het nog steeds niet kunnen verhelpen. Denk aan alle onzin die ze tien jaar geleden over Afghanistan hebben gezegd, al hun visioenen liggen plat op de grond, als pannenkoeken. Als het stof is neergedaald, is Afghanistan terug bij af. Er zijn goede en verkeerde interventies. Er zijn zonden door verzuim en zonden. Rwanda is er een voorbeeld van. Zonder risico had men 800.000 levens kunnen redden, maar de VS waren bang vanwege de ramp in Mogadishu kort daarvoor en maakten een verkeerde keuze. Om nu deel te nemen aan Syrië zou een vergissing zijn.
De politici die we nu hebben, zullen ons naar beneden laten halen in bijna elk conflict, uit pure solidariteit. Dat is een amateuristische reflex. Dat zij het Midden-Oosten zullen stabiliseren is de droom van een amateur. We hebben behoefte aan politici die niet meer geneigd zijn de Europese welvaart en de sociale rust als een zwart gat te zien en daarbij onze vrijheden in de waagschaal te stellen. Toekomstige generaties hebben we al opgezadeld met de onaangename taak van de verwijdering van de ergste islamitische elementen in Europa als we in vrede en vrijheid willen leven. Het is geen erfenis om over op te scheppen en het is goed te weten dat de laatste 30 jaar politici het toneel hebben verlaten toen mensen begonnen te beweren dat dit zich gaat voordoen.
Europa’s belangen in het Midden-Oosten verschillen nogal van de VS, omdat we in de ongelukkige positie verkeren dat het onze buren zijn en de islamitische bedreiging voor onze veiligheid is dan ook groter. Ik heb eens geprobeerd om een muis te redden van een kat en een alcoholist van zichzelf. Men moet daar overheen groeien, vooral wanneer men vertrouwt op de verantwoordelijkheid van het boerenverstand, of men moet een politicus zijn in de uitgebreide, pseudo-empathische opvang in Zweden. Als opvoeders en als richtinggevende klasse hebben ze onherstelbare schade aangericht aan hun land voor een onmogelijke zaak.
De wereld heeft niets te maken met de vraag of de islam zich uiteindelijk van zichzelf redt. Het zou een fatsoenljke en betaalbare zaak zijn om paar overgebleven christenen in het Midden-Oosten te redden van de islam. Maar hier draait het niet zozeer om wat mijn mening is.
Het artikel hieronder illustreert vanuit een andere hoek wat David Goldman (Spengler) zegt in zijn laatste boek, met als ondertitel “Waarom de islam ook gaat sterven ” :
“De islam is verongelukt en brandt als hij de moderne wereld binnen stuitert. Hij gaat direct vanaf de geboorte naar seniliteit en niet via de volwassenheid, en we hebben een beschaving met anderhalf mensen in chaos, die we niet kunnen stabiliseren, het maakt niet uit hoezeer we het proberen.”
“President Obama’s draai naar Oost-Azië is goed getimed. Het geostrategische belang van het Midden-Oosten is sterk overdreven. De regio is belangrijk voor de Verenigde Staten, vooral omwille van zijn invloed in de wereldoliemarkt, maar die invloed verkeert in de eindfase en is dat al gedurende een generatie, een feit dat bijna geheel onopgemerkt is gebleven voor externe waarnemers. Een samenloop van ontwikkelingen, waaronder de stijgende prijzen en de productiekosten, afnemende reserves en de beschikbaarheid van alternatieve brandstoffen en onconventionele oliebronnen, zal beslist de bepalende rol van het Midden-Oosten ondermijnen in de mondiale energiemarkt. Ondertussen hebben de Verenigde Staten elders in de wereld vitale belangen op het spel staan, op zijn minst net zo belangrijk, zo niet belangrijker, dan hun belangen in het Midden-Oosten. Deze omvatten de voorkoming van de proliferatie van massavernietigingswapens, de strijd tegen transnationaal terrorisme en behoud van de stabiliteit in de belangrijkste strategische locaties van de wereld.”
“Al eeuwen voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog werd het Midden-Oosten als strategisch irrelevant beschouwd. Alexander de Grote trok door het verarmde Arabisch Schiereiland, alleen omdat het tussen hem en zijn doel was gelegen: de legendarische rijkdom van Perzië en India. De regio was slechts een uitspansel om te worden doorkruist door handelaren op de zijderoute tussen Europa en China in de Middeleeuwen.”
Bron:
http://snaphanen.dk/2012/07/19/mellemosten-vil-blive-irrelevant-igen/
Auteur: Snaphanen
Vertaald uit het Deens en Engels door:
Vederso
E.J. Bron 
Ik ben het wel eens met de analyse. In de islamitische landen is al jaren sprake van een demografische explosie. Vroeger werd dat probleem opgelost door roof en moord op en vrouw- en landjepik van de infidels. Dat gaat tegenwoordig wat minder makkelijk. Ze proberen het nu wat slinkser d.m.v. het stichten van paralelle regio’s in het westen en het overnemen van bijvoorbeeld landen als Mali. Dat werkt wel, maar echt opschieten doet dat niet.
Ook als de olie voorlopig niet op raakt en de westerse behoefte aan olie niet afneemt zal er blijvend sprake zijn van moord en doodslag in het midden-oosten. Dat is het gevolg van instabiliteit van het islamisme zelf. Salafisten vinden iedereen die hun interpretatie (volgens mij inderdaad de letterlijke interpretatie van hun goddelijke boekjes) niet voor waar aanneemt een vijand die vermoord moet worden in opdracht van allah.
Maar belangrijker is het gegeven dat dit geloof elke innovatie en dus economische ontwikkeling onmogelijk maakt. Met andere woorden, de economische groei die noodzakelijk is om de groei van de bevolking bij te houden is onmogelijk. Kortom, zowel de vijandschap binnen het islamisme als het gebrek aan werk en inkomen worden veroorzaakt door het per definitie instabiele islamitische systeem zelf.
Of er binnenkort ook genoeg draagvlak zal zijn in het Westen om aan te zien dat miljoenen mensen door honger en sectarisch geweld dood zullen gaan en ze in hun sop te laten gaar koken waag ik echter te betwijfelen.
LikeLike
@ Jarre. Met de vraag en twijfel in de laatste zin ben ik het eens. Maar de wal keert het schip en zal het nmm. uiteindelijk uitlopen op een wezenlijk en diepgaand conflict waar o.a. Cecilia Malmström de volgende generaties mee heeft opgezadeld. Overigens hebben onze eigen politici natuurlijk van harte meegewerkt aan de komende catastrofe.
LikeLike
@ Vederso
Ik vraag mij af of de wal het schip keert op de door ons gewenste wijze. De conclusie van het artikel is dat de te verwachte ellende in de islamitische wereld zal plaats vinden. Door de voortgaande massa-immigratie en de ook in Europa gevoerde baarmoederoorlog verwacht ik dat ook in ons continent de hel zal los breken. Of de vechtlust van de oorspronkelijke bewoners dan groot genoeg zal zijn om te overleven waag ik te betwijfelen.
PS: Mijn dank voor de vele vertalingen van uw hand.
LikeLike