Nepasielzoekers – geen taboethema in Australië

Ook in het voorheen door de conservatieve minister-president John Howard meer dan elf jaar lang verstandig geregeerde Australië is de publieke opinie over het asielprobleem verdeeld: Goedmenschen, ook hier weer vooral de Groenen (The Greens), sluiten hun ogen en willen iedereen opnemen die de deels dure en gevaarlijke reis naar Australië onderneemt; veel Australiërs voeren hiertegen echter behoorlijk duidelijk oppositie. Het grootste verschil met Duitsland: de pers is geenszins tam gemaakt, maar kan m.b.t. “asielbedrog” wel degelijk een knalharde krantenkop plaatsen (zie foto boven).

De zogenaamde “Pacific Solution” , in 2001 ingevoerd onder de conservatieve Australische  minister-president John Howard (Howard destijds letterlijk: “We will decide who comes to this country and the circumstances in which they come”) en door de grote meerderheid van de bevolking gesteund, diende prikkels voor nepasielzoekers en mensensmokkelaars te vermijden en zorgde er o.a. voor dat asielprocedures niet meer op Australisch grondgebied, maar in kampen op eilanden in de Pacific ver weg van het moederland plaatsvonden. Deze wetgeving was ook een rechtstreeks resultaat van de zogenaamde Tampa-affaire, genoemd naar het Noorse vrachtschip MV Tampa, dat door de door haar geredde mensen, overwegend mannelijke Afghaanse bootvluchtelingen, quasi gedwongen werd om hen naar Australische territoriale wateren te brengen om heel specifiek daar en eventueel niet op Borneo of ergens anders asiel te hoeven aanvragen, hoewel ze het zich bij de islamitische broeders op het eiland direct gemakkelijk zouden hebben kunnen maken.

Ondanks enorme internationale druk van goedmenschen op Australië stond minister-president Howard destijds niet toe dat het schip met de bijna 500 bootvluchtelingen (Boat People) Australische territoriale wateren binnendrong. Door de Labour-regering onder minister-president Kevin Rudd werd deze verstandige “Pacific Solution” weer afgeschaft en onder zijn opvolgster, de sociaaldemocratische regeringschef Julia Gillard, werd er een ondefinieerbare schommelkoers in de asielkwestie gevaren, die leidde tot een enorme toename van vooral bootvluchtelingen.

De nieuwste truc van de mensensmokkelaarbendes is namelijk om de veel betalende clientèle op de boten te instrueren met hun mobiele telefoons Australische reddingsorganisaties op te bellen en aan hen hun noodsituatie uit te leggen. Dan zouden de Australiërs wel te hulp schieten – en als je maar eerst voet op Australisch grondgebied hebt gezet, kan het langdurige asielproces beginnen; meestal is het resultaat “komt tijd, komt raad”. Omdat de autoriteiten zo langzamerhand door goedmenschen zachtgekookt worden en daarna noodgedwongen stapsgewijs asiel toestaan.

De Australiërs wreven zich echter onlangs verontwaardigd in de ogen bij het lezen van de ochtendkrant, toen de krantenkop van de laatste brutale truc van de asielbedrog bendes op de voorpagina van de pers werd ontmaskerd:

De zogenaamde “politieke vluchtelingen” (en het asielrecht werd uitsluitend voor politieke vervolgingsredenen gemaakt en zeker niet voor economische vluchtelingen uit de hele wereld) hadden op de boot met hun mobiele telefoons contact met George Roberts, een journalist van het Australische ABC News 24 in Canberra en verzochten hem onmiddellijk om de autoriteiten te informeren dat ze in nood zouden zijn. Dat deed hij ook. Hij informeerde echter de Indonesische autoriteiten, omdat de “asielzoekers”boot zich in Indonesische territoriale wateren bevond.

Daarop werd hij uitgescholden en bedreigd. Hij zou de Australische autoriteiten moeten bellen om hen te redden, want men zou naar Australië willen en daar veel geld voor neergeteld hebben…

Dit incident leidde ertoe, dat de Australische publieke opinie niet meer met behulp van de onwetende of misschien zelfs stiekem in de handen wrijvende Labour-regering het asielzoekerprobleem kan verdringen.

De in Australië kennelijk minder dan in Duitsland “gemodereerde” lezersbrieven, maken duidelijk wat de Australische bevolking van de hele nepasielzoekers en bendes mensensmokkelaars en van hun linkse, werkeloos toekijkende, regering vindt.

Bron:

http://www.pi-news.net/2012/07/scheinasylanten-%E2%80%93-kein-tabuthema-in-australien/#more-269225

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)