Toen Europa vocht

Slag bij Las Navas de Tolosa (1212 na chr.)

David Gress: We weten niet precies hoe het is gegaan. De plaats ligt vermoedelijk een goede dagmars ten zuidoosten van Calatrava, dat is de enige stad van betekenis in de Vale do Guadiana in het zuiden van La Mancha.

Het was op een zomerse dag in 1212, dus dit jaar en als we het durven, vieren we dat 800 jaar geleden een van de belangrijkste veldslagen in de Middeleeuwen plaatsvond: De Slag bij Las Navas de Tolosa, waar een breed scala van christelijke strijders uit Spanje en Frankrijk de Almohaden- moslims, die heersten over het zuidelijke derde deel van het Iberisch schiereiland, beslissend versloegen. Vanaf dat moment was het slechts een kwestie van tijd, voordat heel Spanje zou worden bevrijd. Het was in 1212 precies 500 jaar geleden dat de moslims begonnen met hun razendsnelle verovering van Spanje. Ze noemden de veroverde gebieden Al-Andalus en zij richtten zichzelf daar in zoals moslims altijd deden: zij waren het nieuwe ‘Herrenvolk’, christenen en Joden moesten zich bang en onderdanig voelen. En als ze dit deden, dan konden de meesten ongestoord leven.

Al in 718 begon een christelijke tegenoffensief in het uiterste noordwesten, maar het zou nog een paar honderd jaar duren voordat de herovering, la Reconquista, de rivier de Douro bereikte. Pas in 1085 nam koning Alfonso VI van Castilië Spanjes oude hoofdstad Toledo in. Het schiereiland was nu ongeveer gelijk verdeeld tussen christelijk Spanje en Al-Andalus. In antwoord op Toledo kwamen zogenaamd moslims zoals de Almoraviden te hulp, harde en zeer vrome Berberse strijders uit Noord-Afrika. Ze zagen eruit als de Taliban en salafisten van vandaag de dag: meedogenloos, overtuigd van hun rechten, onverbiddelijk tegen afvalligen en christenen, daarbij ook heel dapper. Ze kwamen Al-Andalus  binnenstormen en maakten een abrupt einde aan de christelijke offensieven.

Een halve eeuw later zijn de Almoraviden geïntegreerd in de iets zachtere Andalusische levensstijl. Toen ze hun vechtlust hadden verloren, kwam er vanaf 1147 een nieuwe golf van vrome Noord-Afrikanen de verdediging van Al-Andalus versterken. De nieuwe naam was Almohaden, een Arabisch woord dat “eenheidsbekennend” betekent. Dat moeten eigenlijk alle moslims, want Allah is één, maar de Almohaden wilden een bijzonder strenge vroomheid signaleren, opnieuw als vandaag de salafisten.

De Almohaden dreigden het oude Al-Andalus te herstellen richting de Pyreneeën. Christenen waren nooit bijzonder goed in het organiseren van weerstand en de vijf christelijke koningen van Spanje waren gedurig met elkaar in gevecht. Eindelijk vonden ze elkaar. Een ander Almohadisch offensief zette de christenen het mes op de keel. In 1211 riep Paus Innocentius III op tot een kruistocht tegen de moslims in Spanje. De koningen van Castilië en Aragon mobiliseerden wat ze konden aan ruiters en voetvolk voor het offensief van het volgende jaar. Daarnaast kwamen contingenten uit Frankrijk en nog van daarbuiten.

Het was bijna wonderbaarlijk, of liever voor de Spanjaarden scheen het gewoon wonderbaarlijk en een bewijs van de welwillendheid van God, dat deze bonte verzameling geleerd had om te vechten onder een gezamenlijk commando en dat zelfs gericht en effectief. Deze Slag bij Las Navas de Tolosa tussen 50.000 christenen en een wat groter moslimleger werd beslist in de loop van de ochtend.

Het is niet erg politiek correct om christelijke militaire overwinningen te vieren of de ‘la Reconquista’ als een bevrijding van Spanje te beschouwen. Er wordt gezegd dat een minder ontwikkelde en een meer gewelddadige cultuur, de christelijke, een nobele en hoger staande Arabische vernietigde in Al-Andalus. Dat is een gevaarlijke en bedrieglijke legende. Het echte verhaal is veel interessanter.

800 jaar geleden waren de christenen trots op hun cultuur en bereid ervoor te sterven. Als we hun geest zouden hebben, zou niets in staat zijn om ons te bedreigen. Dat is waar het onze machthebbers zo overduidelijk aan ontbreekt.

De overgave van Granada

Bron via Snaphanen:

http://www.b.dk/kommentarer/da-europa-kaempede (Berlingske Tidene)

Auteur: David Gress.

Vertaald uit het Deens door:

Vederso

(voor https://ejbron.wordpress.com/)