De lastercampagne tegen Geert Wilders

Kortenoeven manipuleert de Joden, omdat hij hun religieuze bezorgdheid voor zijn eigen politieke agenda gebruikt. Het wetsvoorstel tegen onverdoofd ritueel slachten werd door alle partijen in het Nederlandse parlement gesteund en toch kiezen deze mensen alleen Wilders uit om kritiek op hem uit te oefenen. Wilders, wiens impopulaire steun voor Israël en voor de Joden onwrikbaar is, leidt de strijd tegen het antisemitisme in Nederland – en op het Europese continent.

Weinig politici zijn zo pro-Joods en pro-Israël als Geert Wilders, de leider van de PVV, de Nederlandse Partij voor de Vrijheid. De 49-jarige Wilders, die 24 uur per dag onder politiebescherming leeft vanwege islamitische doodsbedreigingen, heeft Israël meer dan 40 keer bezocht. In zijn recente boek ‘Marked for Death: Islam’s War against the West and Me’ vertelt Wilders, die katholiek werd opgevoed, hoe hij als een jonge man een jaar lang woonde en werkte in Israël en hoe hij de Joden en hun staat bewondert.

Geert Wilders leidt ook de strijd tegen het antisemitisme in Nederland -en in Europa. Twee jaar geleden adviseerde de vooraanstaande Nederlandse politicus Frits Bolkestein ‘herkenbare Joden’ om Nederland te verlaten en naar Israël en de VS te emigreren, omdat de Nederlandse overheid niet in staat is het antisemitische geweld, gepleegd door Jodenhatende islamitische immigranten, te voorkomen. Een verontwaardigde Wilders reageerde dat ‘niet de Joden zouden moeten emigreren, maar de antisemitische immigranten’.

De publieke opinie, die verkeerd wordt ingelicht door de Westerse media, is net zo anti-Israël in Nederland als in elk ander Europees land. Zodoende is het electoraal niet lonend om pro-Israël standpunten in te nemen – Wilders is evenwel standvastig in zijn steun aan de Joodse staat.

Ondanks de staat van dienst die Wilders heeft als een vriend van de Joden, is het merkwaardig om te zien dat er een lastercampagne gaande is, waarin de PVV leider ervan wordt beschuldigd dat hij antisemieten binnen zijn eigen partij zou herbergen. Deze campagne heeft alles te maken met de komende algemene verkiezingen in Nederland op 12 september.

Vorig jaar heeft de Nederlandse Tweede Kamer een wetsvoorstel van de Partij voor de Dieren om onverdoofd ritueel slachten te verbieden, goedgekeurd. Het wetsvoorstel kreeg een ruime meerderheid. Met uitzondering van drie christelijke partijen werd het wetsvoorstel gesteund door alle partijen in het Nederlandse parlement, met inbegrip van de PVV van Wilders, de Sociaal Democraten en ook de Conservatieven van de Nederlandse minister-president Mark Rutte. Maar alleen de PVV is uitgekozen voor kritiek – hoewel de partij, die Joodse parlementariërs heeft, haar vertegenwoordigers toestond te stemmen zoals ze wilden, ongeacht de partijlijn.

Nederland is een van de meest seculiere landen in de wereld. Seculiere mensen begrijpen vaak niets van religieuze gevoeligheden, terwijl ze in andere opzichten vaak gedreven worden door emoties. Het Nederlandse secularisme verklaart waarschijnlijk waarom de Nederlanders een partij als de Partij voor de Dieren hebben, die tot doel heeft de op mensenrechten lijkende ‘dierenrechten’ uit te breiden tot viervoeters. Alle Nederlandse partijen hebben een woordvoerder voor de rechten van dieren, met inbegrip van de PVV, van wie de woordvoerder voor het welzijn van de dieren een zekere Dion Graus is. Graus is een zeer emotioneel, hoewel populair personage, die de tv-show ‘Beesten met Dion’ presenteerde, voordat hij PVV parlementariër werd.

Hoewel Graus niet de initiatiefnemer was van het wetsvoorstel om onverdoofd slachten te verbieden, verdedigde hij dit wetsvoorstel in het parlement door het onverdoofd slachten van dieren te vergelijken met ‘martelen’. Graus heeft echter nooit gezegd, zoals sommigen kwaadwillig beweren, dat ‘de Joodse praktijk van Schechita [Joods ritueel slachten] foltering oplevert’. Evenmin heeft hij gepleit voor een wetsvoorstel om ‘de import van koosjer vlees in Nederland te verbieden’. Ook streeft Graus er niet naar om, zoals sommigen wel beweren, brit milah, de joodse praktijk van het besnijden van mannelijke zuigelingen, te verbieden. Hoewel de PVV zich verzet tegen de genitale verminking van vrouwen, heeft zij nooit een standpunt ingenomen tegen de mannelijke besnijdenis, noch is zij van plan om dit te doen. De mannelijke besnijdenis is in Duitsland uitgegroeid tot een politieke kwestie, maar is gewoonweg geen probleem in Nederland.

Het verbod op onverdoofd ritueel slachten is een initiatief van de Partij voor de Dieren en wordt ondersteund door alle grote partijen, met inbegrip van die van de premier en de Minister van Buitenlandse Zaken, Uri Rosenthal – die Joods is, pro-Israël, en wiens vrouw Israëlische is. En toch kiezen deze mensen alleen Wilders uit om kritiek op te hebben.

Wat het onverdoofd ritueel slachten betreft, dit is in de praktijk verboden in Denemarken, Zweden, Finland, Estland, Noorwegen, IJsland, Oostenrijk, Zwitserland en Nieuw-Zeeland. Maar nog niet in Nederland. Afgelopen juni verwierp de Nederlandse Eerste Kamer het wetsvoorstel dat de Tweede Kamer eerder had goedgekeurd. De Partij voor de Dieren heeft aangekondigd dat zij na de verkiezingen van volgende maand een nieuw wetsvoorstel zal indienen. Dat de PVV de Joodse gemeenschap in Nederland kosten in rekening zou brengen, is ook volslagen onzin.

De huidige campagne tegen de PVV heeft alles te maken met de komende verkiezingen. Afgelopen juni, kort voor de PVV haar kandidaten naar buiten bracht, verliet een aantal parlementsleden (geen van hen is Joods) de partij, omdat ze vreesden dat de heer Wilders hen geen veilige plaats op de partijlijst zou geven. Een van deze binnenkort ex-parlementariërs, Wim Kortenoeven, is nu een persoonlijke vendetta tegen de PVV aan het voeren, door Wilders te beschuldigen dat hij ‘weigert Graus eruit te gooien en zich te distantiëren van antisemieten binnen zijn partij’. Twee weken geleden reisde Kortenoeven naar de VS om Amerikaanse Joden te ontmoeten van wie hij vermoedt dat zij sympathiek staan ten opzichte van de heer Wilders, en hij drong er bij hen op aan om hem onder druk te zetten om zich te distantiëren van Graus, ‘zodat de PVV dan vrij zou zijn om te stemmen tegen het voorgestelde verbod op sjechita en brit milah’.

Het voorgestelde verbod op onverdoofd slachten in Nederland is een initiatief van de Partij voor de Dieren. Ingaan tegen een dergelijk verbod zou schadelijk zijn binnen de seculiere Nederlandse politieke context waarin Wilders moet opereren. En niemand in Nederland stelt voor – of overweegt zelfs maar – om  een verbod op de besnijdenis van baby’s in te dienen. Wie zoiets zou voorstellen is gewoon onwetend en maakt zich belachelijk.

Even belachelijk is de beschuldiging dat Geert Wilders antisemitisme binnen zijn eigen partij door de vingers ziet. Bovendien is het uiterst onrechtvaardig ten opzichte van een politicus die niet alleen de grootste vriend van Israël en het Joodse volk op het Europese continent is, maar die een leven leidt onder constante bescherming van de politie, omdat hij zich moedig verzet tegen de radicale islam, de meest gevaarlijke vijand die de Joden – en ook de christenen en de seculieren – momenteel hebben.

Afgelopen dinsdag had de Telegraaf, de grootste Nederlandse krant, een artikel op de voorpagina waarin stond dat de ‘Joodse sponsors’ van Wilders in de VS ‘woedend op hem’ zijn. Rabbi Abraham Cooper van het Simon Wiesenthal Center in Los Angeles zou hebben gezegd dat ´het demoniseren van religieuze rituelen het terrein van dictators is’, terwijl Kortenoeven de PVV ervan beschuldigde te worden ‘geleid als een maffia bende’. Het artikel vermeldde dat in het verleden Wilders van zijn Joodse vrienden uit de VS was teruggekeerd met ‘koffers volgeschonken dollars’. Het artikel impliceerde dat de Joden hun geld gebruiken om politieke invloed te kopen in het buitenland – wat op zichzelf al een oude antisemitische smet is. Wilders ontkent de beschuldigingen. In een reactie op het artikel noemde hij het verhaal van Kortenoeven ‘te stom voor woorden’ en hij vroeg: “Waar is zijn bewijs?”

Kortenoeven manipuleert de Joden, omdat hij hun religieuze bezorgdheid voor zijn eigen persoonlijke binnenlandse politieke agenda gebruikt.

Bron:

http://www.gatestoneinstitute.org/3306/geert-wilders-smear

Auteur: Peter Martino

Vertaald uit het Engels door:

Wachteres (voor www.ejbron.wordpress.com)