Ja, cultuurstrijd!

Is dat nu de verzoening van de moslims met de democratie, waarover de islamfluisteraars ons in de media zo enthousiast vertelden?

Ze vergeleken immers de opstanden in Tunesië, Egypte,Libië en Syrië al met de val van de Berlijnse Muur in 1989. En wie hun heuglijke boodschap niet wilde geloven, toen de “Arabellie” Noord-Afrika en het Nabije Oosten overrompelde, werd door hen onmiddellijk van islamofobie beschuldigd.

En nu? Nu gaat de islamitische wereld van Noord-Afrika tot Azië in een mateloze woede tekeer tegen de democratische wereld: dagelijks geweld, gewonden, doden. De veroorzaker was een video van 14 minuten, die de islam belastert. Voor de ophitsers is de video de ergste godslastering. Waarschijnlijk heeft nauwelijks een van de op wraak beluste moslims hem gezien.

Het filmpje dient het gepeupel als voorwendsel om democratieën te beledigen: als vijandige naties van de islam. Het is een hapklare brok voor de islamitische fanatici, van de Salafisten en Jihadisten via de moslimbroeders tot de Iraanse Sjiieten.

En hoe reageert het Westen? Beduusd en angstig. Bondskanselier Merkel ziet “goede redenen” om de uitzending van de video in Duitsland te verbieden. “De machtigste vrouw ter wereld”, zoals zij zich graag laat noemen, gaat voor de moorddadige moslimhordes door de knieën. Een fataal signaal uit de democratische wereld: we wijken voor geweld als die met religieus fanatisme heeft te maken.

Aanpassers en appeasers veroordelen deze dagen naarstig de doelbewuste provocatie evenals de miserabele kwaliteit van de video: “De Onschuld van de Moslims” zou dom, vulgair en smakeloos zijn.

Zouden de islamisten er dan van afgezien hebben hun haatmachine aan te zetten als het om een meesterwerk zou gaan onder regie van Polanski of Tarantino? Zeer waarschijnlijk niet. Moslims in Londen liepen storm tegen een werk van de filmmaker Martin Scorsese. Moslims in Genève verhinderden een lezing van teksten van de Verlichter Voltaire.

Wat is vrijheid waard als deze ook niet de vrijheid om te provoceren betekent? Wie filmt, spreekt en schrijft tot ieders tevredenheid, heeft geen vrijheid nodig. Vrijheid biedt bescherming voor het onaangepaste, het afwijkende, het mislukte, het kwaad bedoelde, ook voor de slechte smaak.

De lafaards van de vrije wereld in de media en de politiek verraden met hun wegduiken de hoogste westerse waarden. Daartoe behoort de waarde van het vrije en brutale woord juist ook tegen God/Allah en religie – een revolutionaire verworvenheid van de open samenleving. De macht van de paus en de geestelijkheid werd daarmee gebroken.

Zou deze essentiële vrijheid nu niet moeten gelden voor de verlate geloofswereld van de koran? Zetten we onze liberale – vrijzinnige! – wetten en grondwetten vrijwillig buiten werking, alleen om geen last te hebben van de meningsterreur van de radicale islamieten?

We zijn er aan gewend geraakt dat de islam zich voortdurend ergens en op een bepaald moment beledigd voelt, dat hij bliksemsnel iedereen van godslastering en racisme beschuldigt die zich kritisch met deze religie bezighoudt – een religie, die ondeugdelijk schijnt voor vrijheid en mensenrechten, voor democratie en rechtsstaat, zoals ons zojuist van Noord-Afrika tot Azië werd voorgedaan.

Maar gaat het bij al die opstand überhaupt om religie? De islam kent geen scheiding van goddelijke en wereldlijke heerschappij. Daarom gaat het altijd om politiek wanneer Allah openlijk en luidkeels bezworen wordt, om politieke macht.

De Duits-Turkse sociologe Necla Kelek zegt het zo: “De eigenlijke provocatie voor deze wereld is namelijk niet een beledigende video, maar de levensstijl, het succes en de vrijheid van het Westen – en het eigen gebrek aan perspectief”.

Dat is de doorn in het vlees van de moslims: De islamitische wereld is achtergebleven, politiek, economisch en cultureel. En omdat dit zo is, moet de westerse moderniteit naar het verleden terug gedwongen, terug gebombardeerd worden, waarin de religie nog onaangevochten en trots haar heerschappij uitoefende.

Richard Herzinger schrijft daarover in het Duitse dagblad “Die Welt”: “Het doel van de radicaalislamitische opstandingbeweging is niet alleen maar de ´bevrijding´ van islamitisch grondgebied van vreemde indringers, het is de wereldheerschappij van de islam, zoals hij deze begrijpt: als totalitaire religieuze dictatuur”.

Ja, we zitten midden in de cultuurstrijd.

Bron:

http://www.blick.ch/news/politik/fam/ja-kulturkampf-id2043270.html

Auteur: Frank A. Meyer

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)