“Wij moslims kunnen niet tegelijk met jullie bestaan”

Waarom de christenvervolging in de islamitische wereld toeneemt: waar de sharia regeert, hebben niet-moslims alle rechten verloren.

Op het Tahrirplein in Caïro verkondigde een spandoek een dezer dagen: “85 miljoen willen de toepassing van de sharia”. Er waren ongeveer 10.000 Salafisten bijeengekomen om de strikte opvolging van de koran in de grondwet te eisen. Wat dit in de praktijk betekent, heeft een terrorist uitgelegd, nadat hij samen met anderen 60 katholieken in Irak had vermoord: “Jullie christenen zijn allemaal ´kafirs´ (ongelovigen), wij kunnen niet tegelijk met jullie bestaan!”

Zo komt het dat er wereldwijd ongeveer 100 miljoen christenen vervolgd, vernederd en – in laatste instantie – ook vermoord worden. Vooral in islamitische landen: hoe strenger de koran wordt geïnterpreteerd, des te meedogenlozer is de systematische verdrijving, de moorddadige terreur.

Slechts enkele voorbeelden: in Indonesië werden de afgelopen jaren meer dan 1000 kerken in brand gestoken; n Egypte werden de afgelopen 30 jaar meer dan 1800 Kopten om religieuze redenen vermoord. In de herfst van 2011 riepen imams in meer dan 20 Opper-Egyptische moskeeën op tot de bestorming van kerken en de moord op christenen – de politie trok zich terug.

Religieuze haatpropaganda

De religieuze haatpropaganda blijft echter niet tot moskeeën beperkt: deze is overal te horen op bazaars, in de taxi´s en in privéwoningen. De islamwetenschapster Rita Breuer: “Antichristelijke propaganda hoeft men in de meeste islamitische landen niet meer stiekem te fluisteren, hij is salonfähig en behoort op veel plaatsen juist tot de bonton.”

Daaruit blijkt volgens Breuer: “Er kan geen gelijkberechtiging bestaan van niet-islamitische burgers in een expliciet islamitisch vormgegeven staatsbestel”. Want waar de sharia regeert, hebben niet-moslims alle rechten verloren: “Een islamitisch vormgegeven staatsbestel zonder religieuze discriminatie heeft nog nooit bestaan”.

Rita Breuer, die als ontwikkelingswerkster lange tijd werkzaam was in islamitische landen, verklaart de islamitische christenhaat ook theologisch. Soera 4, vers 171, zegt ondubbelzinnig: “Voorwaar, de Messias, Jezus, zoon van Maria was slechts een boodschapper van Allah en Zijn woord tot Maria gegeven als barmhartigheid van Hem”. De religiestichter van de christenen, de zoon van God, kan en mag natuurlijk niet goddelijker zijn dan Mohammed, die immers “slechts” een mens was. Het geloof in Jezus Christus zet daarmee vraagtekens bij het volledige islamitische religiegebouw. Daarom zullen de “afgodendienaren” – aldus soera 9, vers 17 – “eeuwig vertoeven in het vuur”.

Godsdienstvrijheid, alleen in theorie

Daar is niets te zien van die barmhartigheid, die Mouhanad Khorchide in de islam denkt te herkennen (“Islam is barmhartigheid” – Herder Verlag). En als hij zegt dat huidige moslims de koran in de historisch context zouden moeten bekijken, dan zal dit zeker gelden voor ontwikkelde moslims in westerse landen. Daar echter, waar de islam als de staatsdoctrine geldt, heersen andere principes.

Bijvoorbeeld in Turkije, waar in het gunstigste geval theoretisch godsdienstvrijheid bestaat. Rita Breuer: “In het op papier seculiere Turkije is een bijna hysterische vervolging van de christelijke missie, en van datgene dat men als zodanig beschouwt, waar te nemen.” In 2007 werden in het Oost-Turkse Malatya twee tot het christendom bekeerde Turken en een Duitse predikant “op beestachtige wijze vermoord”.

Geen op zichzelf staand geval, want in het islamitische shariarecht is afvalligheid – dus de afvalligheid van het islamitische geloof – een misdaad waar de doodstraf op staat. In veel islamitische landen worden afvalligen ook nu nog bedreigd met de doodstraf, elders roepen de “barmhartige” vertegenwoordigers van het geloof op tot lynchjustitie. Bijvoorbeeld in Egypte, waar “veel imams de gelovigen oproepen bekeerlingen te doden”, aldus Breuer. “wie hieraan gevolg geeft, hoeft niet bang te zijn voor strafvervolging”.

Terwijl in de westerse wereld de kerken juist tolerantie prediken en enkele theologen bazelen over een “dialoog op ooghoogte”, krijgt in de islamitische wereld een klimaat van vijandigheid steeds meer aanhangers. Breuer: “De golf van re-islamisering van de islamitische wereld en de hernieuwde politisering van de religie komt overeen met een sluipend gif voor het interreligieuze klimaat en heeft een aanzienlijk negatieve uitwerking voor de christenen”.

Het intern islamitisch dispuut is niet gewonnen door de liberalen, maar door de radicale islamieten. Het lijdt geen twijfel dat dit ook gevolgen zal hebben voor de verschillende stromingen van de islam in de westerse wereld.

Schijndialoog is niemand bij gebaat

En niet te vergeten: de hier in het land gevoerde schijndialoog helpt de bedreigde christenen in de islamitische wereld niet, zij zijn aangewezen op een duidelijke standpuntbepaling van de westelijke kerken. Daarom lijkt het op realiteitsweigering wanneer theologen – zoals in de katholieke kerk in Wenen – steeds opnieuw een positief en geïdealiseerd beeld van de islam schetsen. Een islam, die zich zou verdragen met de christelijke waarden – de “ware islam van de vrede en de vrijheid, van de gelijkberechtiging van alle mensen, van tolerantie en van pluralisme”.

Alleen, weet Rita Breuer: “Deze zogenaamd ware islam bestaat niet”. Integendeel, de hetze tegen de christenen neemt toe, ook bij ons. Ook al zijn de actieve militante moslims een minderheid, de passieve acceptatie van geweld is zeer groot.” Een zin, die iedereen tot nadenken over migratie en integratie zou moeten stemmen.

Bron:

http://diepresse.com/home/meinung/gastkommentar/1314126/Wir-Moslems-koennen-nicht-gleichzeitig-mit-euch-existieren

Auteur: Detlef Kleinert

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)