De journalisten lijden onder de gevolgen van de “Arabische Lente”

Ze waren allemaal zo enthousiast over de “Arabische Lente”, ze hielpen allemaal zo ijverig om hem aan te wakkeren, dat het huidige geweeklaag eerder onze zin voor tragikomedie dan ons medeleven opwekt:

De vrijheid van meningsuiting is in Egypte gegarandeerd. Dat in ieder geval belooft de nieuwe grondwet van de staat. De journalist Muhamed Sabry denkt daar waarschijnlijk anders over – hij zit sinds 4 januari in de gevangenis. “Hij had een reportage gemaakt over de aanslagen in de Sinai”, berucht de Egyptische blogger Mohamed El Sayed. “Ze hebben hem in de buurt van de Israëlische grens in Rafah gearresteerd. De beschuldiging luidt dat hij militair terrein gefotografeerd zou hebben.”

Zijn arrestatie is geen op zichzelf staand geval, het aantal aangiften en arrestaties neemt de afgelopen weken toe, het betreft kritische journalisten en bloggers.

(…)

Het is intussen de zorg van de Egyptische oppositie dat het land terugvalt naar toestanden als onder de door het volk ten val gebrachte autocraat Moebarak.

(…)

“Dat alles is voor mij een bewijs dat de regerende radicale islamieten de vijanden van de journalistiek en de vrijheid van meningsuiting zijn”, zegt blogger en journalist Mohammed Maree. “Ze proberen ons te intimideren”, zegt de 27-jarige verder. “Het zal hen niet lukken. De strijd voor de vrijheid van meningsuiting staat voor ons altijd nog op de eerste plaats.” Ook zijn collega Mohamed Abdelfattah wil niet opgeven: “We zullen nooit stoppen hen te bekritiseren.” Hij fotografeerde hoe aanhangers van de Moslimbroederschap demonstranten van de oppositie in elkaar sloegen en met rubberen kogels schoten.

Die Zeit – die ook liever aan de kant van de islamitische onderdrukking staat dan aan de kant van de vrijheid van meningsuiting. In de redactie zitten teveel moslims, die pro-islamitische propaganda bedrijven.

De Duitse journalisten kunnen slechts dromen van zulke toestanden. Ja, ze geven het niet toe, maar het zijn hun verborgen links-liberale dromen. De huidige linkse journalistiek van het Avondland is namelijk überhaupt op deze akker groot geworden: men maakte oppositie tegen iets dat men tot “rechts”, “conservatie” en “achtergebleven” verklaarde: de Vietnam-oorlog, de militaire wapenwedloop tijdens de Koude Oorlog, de traditionele christelijke ethiek tegenover de seksuele voorlichting, de bestrijding van de staat Israël ten gunste van de Palestijnse zaak, de traditionele Europese kapitalistische economie uit de tijd van het economische wonder tegenover het communisme enz. Al deze dingen bestreden de journalisten, totdat er eigenlijk niet meer voor ze overbleef om oppositie tegen te voeren. Tegenwoordig hebben ze helemaal geen oppositie meer, behalve wat betreft de zaak Israël/Palestina. Daarom denken we dat de huidige journalisten in hun dromen altijd naar een oppositie zoeken, zoiets als de Moslimbroederschap in Egypte, om zichzelf als helden te kunnen vieren. Uiteraard slechts in hun dromen. Want als het zover zou komen, dan zouden de Duitse media heel snel aan de kant van de radicale islamieten staan en zelf de vrijheid van meningsuiting onderdrukken in plaats van ervoor te vechten. Ze waren immers zelf diegenen, die  de huidige radicale islamieten 1 tot 2 jaar geleden nog bejubeld en geprezen hebben.

Bron:

http://www.kybeline.com/2013/01/13/die-journalisten-und-die-frauen-leiden-unter-den-folgen-des-arabischen-fruhlings/#more-41430

Auteur: Kybeline

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)