Toespraak van Geert Wilders in Bonn + video´s (02-02-2013)

Beste vrienden, laat me met een paar woorden van dank beginnen. Bedankt, Conny Meier en de Burgerbeweging Pax Europa om me in de gelegenheid te stellen om tot u allen hier en vandaag te spreken. Bedankt, Stefan Herre, voor het verlenen van de Hiltrud-Schröter-Vrijheidsprijs aan mij, genoemd naar een grote Duitse vrouw, die ervoor heeft gestreden islamitische vrouwen uit islamitische onderdrukking te bevrijden. Bedankt Stefan, ook voor het belangrijke werk dat jij en je team van de website PI verrichten.

Bedankt, Elisabeth Sabaditsch-Wolff en al die andere strijders voor de vrijheid van meningsuiting, dat jullie de waarheid vertellen, ook als jullie daarvoor strafrechtelijk worden vervolgd.

Het vereist veel moed om de waarheid te publiceren. We leven in een tijd, waarin het uitspreken en de verbreiding van de waarheid niet alleen moeilijk, maar ook vaak heel gevaarlijk geworden is.

Vorig jaar publiceerde ik in de Verenigde Staten van Amerika mijn boek “Marked for Death”. Daarin schreef ik over de islam en hoe ik erover denk. Een Duitse uitgever was geïnteresseerd in een Duitstalige publicatie en liet het boek vertalen.

Volgens zijn advocaten, die hij inschakelde, zou de inhoud van het boek in Duitsland strafrechtelijke consequenties voor hem met zich meebrengen. Ze adviseerden hem om de Duitse tekst dienovereenkomstig aan te passen. Ik zeg u: geen compromis met de waarheid. Ik stond op een waarheidsgetrouwe vertaling, maar volgens zijn advocaten was dat niet mogelijk.

Zo kunnen meningen en opvattingen over de islam weliswaar in de VS en Nederland straffeloos gepubliceerd worden – volgens de uitgever en zijn advocaten in Duitsland echter niet.

Bijvoorbeeld als ik in de Engelse editie “de islam” bekritiseer, zou er in de Duitse editie i.p.v. “islam” van islamisme, orthodoxe islam, sharia-islam enz. sprake zijn. Als ik me in mijn boek ervoor inzet dat er niet nog meer moskeeën gebouwd worden, kon ik in dat boek alleen zeggen “de bouw van nieuwe moskeeën met grote scepsis volgen”. Ik hoop dat u begrijpt dat deze compromistekst voor onacceptabel is.

Deze Duitse vertaling maakte er een compleet ander boek van. Ik ben er van overtuigd dat alleen de islam bestaat en dat de zogenaamde “radicale islam” niets anders is dan de daadwerkelijke authentieke islam, zoals hij overeenkomt met de leren van Mohammed en de koran.

Ik wijs het af dat mijn opvattingen hierover gecensureerd worden. Ik zou mijn principes verraden hebben en alles waarvoor ik sta als ik zou hebben toegestaan dat mijn boek in Duitsland met formuleringen op de markt gebracht zou worden die niet overeenkomt met de waarheid en ook niet met mijn opvattingen.

Ik betreur het ten zeerste dat het niet meer mogelijk is mijn mening in Duitsland ongecensureerd te publiceren. Dat versterkt me in mijn inschatting dat het zeer slecht gesteld is met de vrijheid van meningsuiting in Europa.

Ik hoop dat er een Duitse uitgever is die de waarheid durft te zeggen. Wat we dringend nodig zouden hebben, zou zoiets als het “First Amendment” van de Verenigde Staten, dat de vrijheid van meningsuiting veelomvattend beschermt.

Beste vrienden, de laatste keer dat ik een toespraak in Duitsland heb gehouden, was dat in Berlijn bij mijn vriend Rene Stadtkewitz. Veel Duitsers wonen in grote steden als Berlijn, Hamburg, München of Keulen. Maar de meeste Duitsers wonen in kleinere steden zoals Bonn. Hier kan men de hartslag van het echte Duitsland voelen. Deze hartslag laat zien dat Duitsland in een slechte toestand verkeert.

Heel Duitsland lijdt aan hetzelfde probleem. Het is het fenomeen van de islamisering. Men kan het voelen in plaatsen zoals Berlijn; men kan het voelen in plaatsen zoals Bonn.

De islam verandert het gezicht van Europa. Vorig jaar schreven twee Berlijnse burgers, de politieagent Karlheinz Gärtner en Fadi Saad, een voormalig lid van een islamitische straatbende, het boek ”Gevechtszone straat”. Ze beschrijven een cultuur van geweld, waarin jonge migranten jacht maken op autochtone Duitse staatsburgers.

De autochtone Duitsers worden in elkaar geslagen, beroofd, doodgestoken. Bepaalde delen van Berlijn hebben zich ontwikkeld tot zeer gevaarlijke gebieden voor niet-moslims.

Deze cultuur van geweld heeft zich niet alleen in onze grote steden gevestigd, maar ook in steden zoals Bonn. Vorig jaar mei leverden Salafisten hier in Bonn een straatgevecht met de politie.

Al vijf jaar geleden, in het jaar 2008, berichtte de krant “Die Welt” – ik citeer: “In meerdere Duitse steden durft de politie nauwelijks nog bepaalde wijken binnen te gaan, omdat ze onmiddellijk aangevallen worden.” – einde citaat.

In augustus 2011 gaf hoofdinspecteur van politie Bernard Witthaut tegenover de “Westdeutsche Allgemeine Zeitung” toe dat No-Go-Areas, die zich onttrekken aan controle door de politie, zich in heel Duitsland uitbreiden.

We kunnen dit fenomeen niet alleen in Duitsland waarnemen, maar overal in Europa, van Berlijn via Londen naar Amsterdam, Brussel, Parijs en Rome.

“In al onze steden”, schreef de bekende Italiaanse schrijfster Oriana Fallaci kort voor haar dood in het jaar 2006, “bestaat een tweede stad, een staat in de staat, een regering binnen de regering. Een islamitische stad, een door de koran geregeerde stad.”- einde citaat.

Laten we de bittere waarheid onder ogen zien: in samenlevingen die door de koran geregeerd worden, bestaat geen vrijheid meer. Het is de mensen zelfs niet meer toegestaan om over dit probleem te discussiëren. De vrijheid van meningsuiting is de eerste vrijheid die een samenleving verliest als de tirannie van de islam begint. Wat we ooit voelden als een geboorterecht voor de leden van een vrije wereld, is niet meer vanzelfsprekend. De vrijheid van meningsuiting is niet meer gegarandeerd.

De Britse schrijver Salman Rushdie werd na de publicatie van zijn boek “De Duivelsverzen” ondergronds gedwongen. De Japanse vertaler van zijn boek werd vermoord. De Deense karikaturist Kurt Westergaard en zijn Zweedse collega Lars Vilks werden er na het tekenen van karikaturen over Mohammed ertoe gedwongen onder te duiken.

Ook ik betaal een hoge prijs voor mijn opvattingen over de islam. Islamitische doodsbedreigingen dwongen me ertoe onder te duiken. Al negen jaar lang leef ik 24 uur per dag onder politiebescherming. Ik moest mijn huis verlaten. Ik moest zelfs in kazernes en in gevangeniscellen leven, omdat dit de veiligste plaatsen waren waarin de politie me tegen plegers van aanslagen kon beschermen.

In een vrije samenleving zou iedere politicus, iedere schrijver, iedere tekenaar, iedere burger in staat moeten zijn om zijn mening te uiten zonder bang te hoeven zijn voor zijn leven. Helaas leven we niet meer in helemaal vrije samenlevingen. De waarheid is ook dat hoe islamitischer onze landen zijn des te onvrijer ze worden.

In juni vorig jaar, nadat een Salafist uit Bonn een videoboodschap publiceerde, waarin werd opgeroepen tot de moord op bepaalde politici en journalisten, doorzocht de politie salafistische instellingen in heel Duitsland en verbood een van hun organisaties. De bedreiging is sindsdien echter niet minder geworden.

In december vorig jaar ontsnapte Bonn ternauwernood aan een catastrofe. De politie vond een met explosieven gevulde tas op het hoofdstation van Bonn. Gelukkig konden de autoriteiten een explosie voorkomen, die net zo verwoestend geweest zou kunnen zijn als de bomaanslagen in Madrid in 2004 en de terreuraanslag op de Londense metro in 2005.

Volgens informatie van de “BILD-Zeitung” schatten de veiligheidsautoriteiten het aantal Salafisten op bijna duizend alleen al in de deelstaat Nordrhein-Westfalen. En Bonn, de mooie stad, de stad van Beethoven, de voormalige Duitse hoofdstad, wordt vandaag door sommigen de “hoofdstad van de Salafisten” genoemd.

Salafisme is een islamitische beweging waarvan de leden proberen zo mogelijk precis zo te leven als Mohammed, de oprichter van de islam, dat deed. De islam roept alle gelovigen ertoe op zo goed mogelijk de levenswijze van Mohammed na te doen. Het leven en de handelingen van Mohammed zijn voldoende bekend. Ali Sina, een uit Iran afkomstige ex-moslim, noemt Mohammed o.a. een leugenaar, een pedofiel, een folteraar, een terrorist en massamoordenaar.

Al deze omschrijvingen worden bewezen door de historische islamitische bronnen, zoals de soenna, de Mohammed-biografie uit de 8^e eeuw, evenals de hadith, de aantekeningen over Mohammeds uitspraken en daden, zoals die door zijn tijdgenoten werden overgeleverd.

Mohammed kwam met een boek – de koran – waarvan hij ten onrechte beweerde dat het door Allah zelf geschreven zou zijn – een boek, dat moslims meer rechten geeft dan de Kafir, de niet-moslim, die inderdaad helemaal geen rechten heeft en daarom afgeslacht moet worden.

Mohammed richtte een staat op die was gebaseerd op het islamitische recht van de sharia. Vanuit Medina, de eerste stad waarin Mohammed de shariawetten toepaste, veroverde hij Arabië door terreur, geweld en bedrog. Hij beval zijn aanhangers zijn werk voort te zetten totdat de hele wereld zich onder islamitische heerschappij zou bevinden. “Ik werd aangewezen alle mensen te bestrijden totdat zij zeggen: ´Er is geen andere god dan Allah´”, zei Mohammed in zijn laatste toespraak.

Hij deed dit in overeenstemming met het gebod uit de koran in soera 8, vers 39: “En bestrijdt hen totdat er geen vervolging is en de godsdienst geheel voor Allah wordt. Maar als zij ophouden dan ziet Allah voorzeker hetgeen zij doen.”

Het is noodzakelijk om te herkennen dat veel mensen verkeerde voorstellingen over de islam hebben. De islam is geen religie; de islam is vooral een intolerante ideologie zoals het communisme en het fascisme. De islam is een ideologie, omdat hij veelmeer politiek dan religieus is en streeft naar een islamitische staat. De islam is totalitair, omdat hij niet op vrijwilligheid is gebaseerd. Hij beveelt dat de mensen die de islam verlaten gedood moeten worden.

Omdat de islam globale ambities heeft, zitten we allemaal in hetzelfde schuitje. Bonn heeft hetzelfde probleem als Keulen of Berlijn. Duitsland heeft hetzelfde probleem als Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië en Nederland. Europa heeft hetzelfde probleem als de Verenigde Staten, Canada en Australië, waaraan ik deze maand nog een bezoek zal brengen. Overal wordt de vrijheid bedreigd en overal zijn mensen bang.

Ik reis de wereld rond om me in te zetten voor diegenen die geïntimideerd en tot zwijgen gebracht werden. Ik ben hier om de waarheid over de islam te verkondigen.

De waarheid dat, omdat Mohammed vrouwen mishandelde, enkele aanhangers van de islam denken dat ze het recht zouden hebben vrouwen op dezelfde manier te behandelen.

De waarheid dat, omdat Mohammed gelogen en bedrogen heeft om de uitbreiding van de islam te bevorderen, enkele aanhangers denken dat ze het recht zouden hebben hetzelfde te doen.

De waarheid dat, omdat Mohammed niet-moslims beroofde, enkele van zijn aanhangers het gevoel hebben het recht te bezitten hetzelfde te doen. Dit noemt men jihad.

De waarheid dat, omdat Mohammed de islam d.m.v. terreur verbreidde, enkele van zijn aanhangers hetzelfde doen. Dat noemt men ook jihad.

De waarheid dat, omdat Mohammed een islamitische staat heeft opgericht, enkele van zijn aanhangers het als hun plicht beschouwen hetzelfde te doen.

De waarheid dat, omdat Mohammed zijn critici en de critici van zijn islamitische staat vermoordde, enkele van zijn aanhangers iedereen met de dood bedreigen die kritisch over Mohammed en de islam spreken.

Het is niet toevallig dat wereldwijd alle islamitische landen eisen dat kritiek op de islam en zijn profeet verboden moet worden. En toch is het onze plicht om de waarheid te spreken. Zoals Mark Steyn in het voorwoord van mijn boek schrijft: “Er gaat iets helemaal fout in onze samenleving, we dragen de verantwoordelijkheid dit eerlijk aan te spreken voordat het erger wordt.”

De vrijheid van meningsuiting is het belangrijkste politieke burgerrecht. Zonder de vrijheid van meningsuiting worden alle andere vrijheden onbelangrijk. De vrijheid van meningsuiting dwingt regeringen hun politiek te rechtvaardigen. Het is in het openbaar belang dat regeringen hun fouten corrigeren. Het toestaan van islamitische massa-immigratie naar Europa was een van de grootste fouten van de afgelopen tientallen jaren.

Beste vrienden, kijk nu eens wat de islam heeft gebracht. Ik geef jullie enkele voorbeelden – allemaal uit Duitsland en allemaal uit hetzelfde jaar:

In maart gaat er een islamitische meute tekeer in Berlijn.

In mei gaan er Salafisten tekeer in Bonn.

In mei werd een 22-jarige Turk, die in Duitsland is opgegroeid, veroordeeld voor moord op zijn 18-jarige in Duitsland geboren zus wegens eermoord.

Eveneens in mei werd een immigrant uit Pakistan, die al 27 jaar in Duitland woont, voor de eermoord op zijn 20-jarige in Duitsland geboren dochter en haar vriend veroordeeld.

In juli werden moesten leden van Al Qaida, van wie drie geboren werden in Duitsland, in Düsseldorf voor de rechtbank verschijnen vanwege het plannen van een terreuraanslag.

In augustus bleek uit een peiling dat de islam voor de jongere generatie Turken in Duitsland in toenemende mate belangrijker wordt en dat bijna de helft van de Turken in dit land hoopt dat er in de toekomst meer moslims dan christenen in Duitsland zullen zijn.

Deze incidenten zijn zo belangrijk, dat het ons toegestaan moet zijn om heel openlijk en zonder taboes over ze te discussiëren. Vooral daarom, omdat wij geen randgroepering zijn, maar in naam van de grote meerderheid van de fatsoenlijke burgers spreken die zich aan de wet houden. Vergeet dat nooit.

In november bleek uit een peiling van het Allenbach-instituut voor opinieonderzoek, die uitgevoerd werd in opdracht van de “Frankfurter Allgemeine Zeitung”, dat 64% van de Duitsers denkt dat de islam bereid is tot het gebruikmalen van geweld. Deze mensen zien dat niet verkeerd. Ze hebben gelijk! 56% denkt dat de islam streeft naar politieke invloed in Duitsland. Deze mensen zien dat niet verkeerd. Ze hebben gelijk! Meer dan 80% van de Duitsers denkt dat de islam vrouwen van hun rechten berooft en 70% geeft aan dat de islam fanatiek zou zijn.

Er is sprake van een toenemende kloof tussen normale Duitsers, die zich zorgen maken over de gevolgen van de massa-immigratie, en de intellectuele, politieke, culturele en mediale elite, die beweert dat deze mensen intolerant zouden zijn. De Duitsers zijn niet intolerant. De islam is intolerant!

Beste vrienden, ik maak altijd onderscheid tussen de moslims en de islam. Ik maak altijd een duidelijk onderscheid tussen de mensen en de ideologie. Er bestaan gematigde moslims, maar de politieke ideologie van de islam is niet gematigd. Zij heeft tot doel om aan de hele wereld de islamitische wet, de sharia, op te dringen. Dit moet bereikt worden d.m.v. de jihad.

Het goede nieuws is dat miljoenen moslims in de wereld – waaronder velen in Duitsland en Nederland – de richtlijnen van de sharia niet opvolgen, laat staan betrokken te zijn bij de jihad. Het slechte nieuws is echter dat diegenen die dat wel doen, bereid zijn om zich met alle beschikbare middelen  in te zetten om hun ideologische, revolutionaire doel te bereiken.

De meeste moslims zijn gematigd, maar de ideologie van de islam is gevaarlijk. De gematigden zijn de gevangenen van het barbaarse systeem van het islamofascisme. Ongeacht het aantal gematigde moslims veroorzaakt de toenemende islamisering grote problemen. Europa´s islamlobby wordt steeds vasthoudender.

Het is hem gelukt om Europese politici aan te sporen tot het in de praktijk brengen van pro-islamitische politiek en tot het beperken van de vrijheid van meningsuiting. Dit alles onder het voorwendsel dat het uitspreken van waarheidsgetrouwe uitspraken over de islam een vorm van “hatespeech” en zodoende crimineel zou zijn.

Ik geef jullie nog een keer enkele voorbeelden uit Duitsland van vorig jaar:

In januari bevestigden de Duitse autoriteiten dat zij die Duitstalige websites controleren die zich op kritische wijze bezighouden met de islamitische immigratie en de islamisering van Duitsland.

In februari verklaarde Jochen Hartloff, de sociaaldemocratische Minister van Justitie van de deelstaat Rheinland-Pfalz, tegenover de “Süddeutsche Zeitung” dat hj voorstander zou zijn voor het invoeren van de islamitische sharia voor wat betreft het familierecht in Duitsland, omdat – ik citeer: “Dit kan een rustgevend effect hebben.”

In juni verklaarde Minister van Defensie Thomas de Maizière in de Turkse hoofdstad Ankara dat hij meer immigranten in het Duitse leger zou willen hebben, omdat de Bundeswehr volgens hem – ik citeer: “representatief zou moeten zijn voor de gemiddelde bevolking.”

In november sloot de stad Hamburg een “staatsverdrag” met islamitische gemeenschappen, die hen rechten en plichten toestaan, terwijl de stad zich ertoe verplicht islamitisch godsdienstonderwijs op openbare scholen te stimuleren. Dezelfde maand volgde de regering van Bremen het voorbeeld van Hamburg.

In plaats van de assimilatie van de immigranten in onze landen te forceren, verlangen onze regeringen de schepping van een islamitische parallelsamenleving – een paard van Troje binnen onze grenzen, dat we niet moeten accepteren.

Omdat er helemaal niet zoiets bestaat als een gematigde islam, is de islamisering van onze samenleving een gevaarlijke bedreiging. Deze islamisering wordt hoofdzakelijk bespoedigd door immigratie uit islamitische landen. Mohammed zelf veroverde Medina met behulp van immigratie. Of hijra, zoals het in de islam wordt genoemd. Daarom moeten we de immigratie uit islamitische landen stoppen.

We moeten de bittere en onaangename waarheid onder ogen zien. De bittere waarheid dat de islam nu de grootste bedreiging voor de vrijheid is. En de onaangename waarheid dat de islam al overal om ons heen aanwezig is.

In heel Europa breiden zich moskeeën, islamitische centra en halalwinkels uit. In iedere grote West-Europese stad komt u vrouwen met hoofddoeken en boerka´s tegen. Lees de kranten eens en u zult verschrikkelijke verhalen tegenkomen over mishandelde vrouwen, over vrouwelijke genitaliënverminking en over eermoorden op onze binnenplaatsen. Dat alles mogen we niet meer accepteren! Genoeg is genoeg.

Laat je door niemand zeggen dat deislam de vrijheid zou respecteren. Vrijheid en islam zijn onverenigbaar. Laat je door niemand zeggen dat de islam een religie van de vrede zou zijn. De islam is een ideologie van geweld. Laat je door niemand zeggen dat men de intolerantie zou moeten tolereren.

We moeten kleur bekennen. We moeten een rode streep trekken. We moeten tot het volgende oproepen: ten eerste, niet nog meer moskeeën! Ten tweede: niet nog meer islamitische scholen! En ten derde: alle criminele immigranten met een dubbel staatsburgerschap moeten uitgezet worden!

We moeten ermee ophouden aan iedere islamitische eis toe te geven.

Winston Churchill zei ooit, toen hij met de nazi-tirannie geconfronteerd werd: “Nooit, nooit mag je opgeven, op geen enkel punt – groot of klein, belangrijk of onbelangrijk – nooit mag je opgeven, behalve uit eervolle overtuiging of verstandigheid.” In plaats van het voorbeeld van Churchill te volgen, laten Westerse politici zich door islamitische gevoeligheid intimideren.

Een Duitsland vol moskeeën en versluierde vrouwen is niet meer het Duitsland van Goethe, Schiller en Heine, van Bach en Beethoven.

En ook al worden niet alle Allah- en Mohammed-gelovigen gewelddadig, de waarheid is dat enkele van hen het wel worden. En ze worden het, omdat de islam hen hiertoe aanzet. De islam prijst de islamitische hegemonie. We zouden niet vanuit politieke correctheid onze ogen moeten sluiten voor deze realiteit. Als we dat doen, doen we dit op eigen gevaar.

Overal daar waar de islam vaste voet heeft gekregen, heeft hij enorm menselijk leed gebracht. Voor zijn eigen aanhangers en hun families – vooral voor de vrouwen – en voor niet-moslims.

In december vorig jaar werd in mijn land, Nederland, een grensrechter door een groep jonge spelers na een voetbalwedstrijd doodgeschopt. De media en het politieke establishment benadrukten daarna dat we een zogenaamd “voetbalprobleem” in Nederland zouden hebben. De jongeren, die de Nederlandse grensrechter doodschopten, waren echter geen autochtone Nederlanders, maar Marokkanen.

Bijna iedere week zijn er incidenten met Marokkaanse jongeren. In Nederland werd 65% van alle Marokkaanse jongens tussen 12 en 23 jaar als minstens eenmaal door de politie gearresteerd. Dit is de reden waarom ik er waarde aan hecht dat we geen “voetbalprobleem”, maar een “Marokkanenprobleem” hebben. De lijst met gewelddadige incidenten, waarbij Marokkanen zijn betrokken, of dit nu in onze steden, onze scholen, onze winkelcentra of sportvelden is, is eindeloos. Marokkanen vormen de grootste islamitische groep in mijn land. Maar de slachtoffers zijn bijna nooit Marokkanen of moslims.

Twee jaar geleden deed de Duitse minister voor familiezaken Kristina Schröder moeite voor – ik citeer: “een open debat over racistische moslims.” Ze sprak zeer wijze woorden over de vrijheid van meningsuiting en verklaarde – ik citeer: “Zo´n gesprekscultuur moet eindelijk ook plaatsvinden in het debat m.b.t. integratie, dan komen we samen grote stappen verder…” Einde citaat. Daarom zouden we erover moeten discussiëren.

Minister Schröder heeft gelijk. Het garanderen van de vrijheid van meningsuiting is de morele plicht van politici. Als we de toename van geweld in onze straten willen beëindigen, moeten we de waarheid over de islam mogen berichten. Als we de islamisering van onze landen willen stoppen, moeten we een einde maken aan het cultuurrelativisme.

De cultuurrelativisten zijn de grootste vrienden, de handlangers van de islam. Ze praten de islamitische Taqiyya-spreuken na. Ze noemen ons buitenlandervijandig en beschuldigen ons van “hatespeech”. Ze slepen ons voor de rechter, omdat wij gebruikmaken van ons recht op vrijheid van meningsuiting. Mensen zoals ik, Elisabeth Sabaditsch-Wolff in Oostenrijk, Lars Hedegaard in Denemarken, Mark Steyn in Canada en ontelbare anderen hebben heel veel tijd, energie en geld moeten steken in gerechtelijke processen, alleen omdat ze de waarheid zeiden. Ik had het geluk vrijgesproken te worden, maar enkele anderen helaas niet.

Het cultuurrelativisme schrijft voor dat alle culturen gelijkwaardig en waardevol zouden zijn. Als alle culturen gelijk zouden zijn, dan volgt daaruit dat de staat geen voorkeur mag hebben voor specifieke culturele waarden. De cultuurrelativisten trekken hieruit de conclusie dat de staat geen dominante cultuur kan voorschrijven die de immigranten maar te accepteren hebben als ze in ons midden zouden willen leven. In Westerse landen is deze dominante cultuur immers vooral gebaseerd op joods-christelijke en humanistische waarden.

Het dogma dat alle levensstijlen, meningen en overtuigingen dezelfde waarde zouden hebben, betekent de vernietiging van de Westerse cultuur. Het luidt de terugkeer naar de barbarij in. Overal in het Westen worden we nu met islamitische mannen geconfronteerd die hun eigen dochters, zusters en vrouwen als minderwaardige wezens behandelen, terwijl Westerse politici een oogje dichtdoen. Overal worden we ook met islamitisch racisme geconfronteerd, terwijl de elites weigeren om hierover openlijk te discussiëren.

Beste vrienden, er is hier geen plaats voor de sharia, omdat de hypothese van het cultuurrelativisme fout is. Culturen zijn niet gelijk. Onze cultuur is veel beter dan de islam. We zouden trots op onze cultuur moeten zijn en op onze Westerse identiteit. We zouden ook trots moeten zijn op onze cultuur en nationale staten. Gelijkschakeling is een kenmerk van de islam, maar niet van Europa.

De islam probeerde Europa te veroveren, maar dat is hem tot nu toe nooit gelukt. Dat is in principe ook de reden waarom wij Europeanen onze verschillende identiteiten als nationale staten konden ontwikkelen. Als we dit willen behouden, moeten we als één man optreden tegen de krachten die onze identiteiten proberen te vernietigen.

Beste vrienden, ik ben altijd blij als ik de mogelijkheid krijg om in Duitsland te spreken. Altijd als ik hier ben, verzoek ik u: stopt u ermee om u te schamen voor uw natie. Wees trots op Duitsland. Wees er trots op een Duitse patriot te zijn. U moet staan voor Duitsland, net zoals ik voor Nederland sta. We moeten ons allemaal inzetten voor het overleven van onze nationale staten.

Patriottisme wordt vaak gebrandmerkt als fascisme. Maar patriottisme is geen fascisme. Integendeel. Iedere democraat en verdediger van de vrijheid moet daarom per definitie een patriot zijn. Een ziel heeft een lichaam nodig. De geest van de politieke vrijheid kan niet gedijen buiten het lichaam van de nationale staat. De nationale staat is het politieke lichaam waarin we leven. Daarom moeten we de nationale staat behouden en onderhouden. Zo kunnen we de vrijheid en de democratie die we genieten, doorgeven aan onze kinderen.

Laat de Duitse identiteit niet weggevaagd worden door de islam.

Laat de Duitse identiteit niet weggevaagd worden door de EU.

Het Europese verenigingsproces dient de doelen van de islam, omdat het onze nationale identiteiten ondermijnt en ons berooft van het belangrijkste instrument tot het stoppen van de islamisering: onze nationale soevereiniteit.

De Europese Unie lost geen problemen op, de Europese Unie is het probleem. De EU is de grootste poging sinds de ineenstorting van het communisme om de mensen te beroven van hun soevereiniteit, hun democratie, hun identiteit en hun waardigheid. Deze boodschap willen de eurocraten niet horen, maar zij is de waarheid.

Zonder de nationale staat kan er geen volledige nationale politieke vrijheid bestaan. Daarom moeten we goede patriotten zijn.

Zeer geëerde dames en heren, beste vrienden, het is tijd om te handelen. Zoals de grote Amerikaanse patriot Ronald Reagan, de man die Duitsland en Europa van het communisme heeft bevrijd, ooit zei: “We moeten nu handelen om morgen te behouden.”

Ik ben geen defaitist. Ik ben een optimist. Hier een korte samenvatting van de dingen die we daarvoor moeten doen.

Allereerst moeten we de vrijheid van meningsuiting verdedigen. Zoals ik al zei, is zij de belangrijkste van onze vrijheden. Tegenwoordig schijnt de uitholling van de vrijheid van meningsuiting de prijs te zijn die we moeten betalen om de islam tevreden te stellen. Dit is onacceptabel. Er gaat iets helemaal fout wanneer diegenen die ontkennen dat de islam een probleem is ons het recht ontnemen erover te discussiëren. Europa heeft dringend een equivalent van het Amerikaanse “First Amendment” nodig dat de vrijheid van meningsuiting garandeert. We mogen nooit tot zwijgen worden gebracht. Als we de islam toestaan ons te intimideren, staan we het hem ook toe om ons van onze waardigheid en vrijheid te beroven. Dit mag nooit gebeuren.

Ten tweede moeten we een einde maken aan het cultuurrelativisme. In mijn eigen land heb ik in verband hiermee voorgesteld dat er in onze grondwet een clausule wordt opgenomen volgens welke de dominante cultuur in Nederland berust op joods-christelijke en humanistische principes.

Ten derde moeten we de islamisering stoppen. Meer islam betekent minder vrijheid. Er is al genoeg islam in Europa. Immigranten moeten zich assimileren en onze waarden overnemen.

Ten vierde moeten we de voorrang en de soevereiniteit van de nationale staat herstellen. Als Duitsers moet u de cultuur en identiteit van de Duitse natie weten te waarderen. U moet eisen dat de immigranten in Duitsland uw waarden overnemen, en niet omgekeerd. U moet eisen dat u vanuit Berlijn en niet vanuit Brussel geregeerd wordt.

De laatste keer maande ik u aan: stop ermee je voor Duitsland te schamen. Het is oneerlijk om het Duitse patriottisme te reduceren tot het nationaalsocialisme, net zoals het oneerlijk is Rusland tot het stalinisme te reduceren. Wees trots op jullie land. Alleen als de Duitsers trots op Duitsland zijn, zullen ze in staat zijn voor Duitsland in te staan en Duitsland te verdedigen. En jullie moeten voor Duitsland instaan, net zoals in Nederland de Partij Voor de Vrijheid voor Nederland instaat. We moeten allemaal instaan voor het overleven van onze nationale staten, omdat onze nationale staten de democratische vrijheden belichamen die we genieten.

Net zoals andere volkeren hebben de Duitsers het recht om te blijven wie ze zijn. Duitsers zouden geen Fransen hoeven worden of Nederlanders, of Amerikanen, of Turken. Ze zouden Duitsers moeten blijven.

Tenslotte is het ook onze plicht om Israël, de nationale staat van het joodse volk, te helpen. Israël is de frontlinie in de jihad. Israël is een licht, omgeven door volledige duisternis. Israël vecht onze strijd. Door Israël te helpen overleven, helpen we onszelf.

Vrienden, we moeten als één man optreden, schouder aan schouder met Israël en met de andere Westerse landen. We moeten op elkaar kunnen bouwen en elkaar wederzijds helpen in de strijd tegen een gemeenschappelijke vijand. Als we onze volkeren willen behouden en onze joods-christelijk erfgoed aan onze kinderen zouden willen doorgeven, dan moeten we als één man optreden. Anders zullen we weldra door Brussel en door de islam weggevaagd worden.

Beste vrienden, doe gewoon uw plicht. Wees niet bang. Spreek de waarheid uit. Verdedig de vrijheid. Samen kunnen we de vrijheid behouden, zouden we de vrijheid moeten behouden, en, vrienden, zullen we de vrijheid behouden!

Hartelijk dank!

Video´s:

Bron:

http://www.pi-news.net/2013/02/rede-von-geert-wilders-in-bonn/#more-303872

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)