Cyprus-deal: EU neemt de controle op spaartegoeden in Europa over

De deal van Cyprus met de EU betekent de overname van de controle over alle Europese spaartegoeden door de EU. Wie zijn geld naar de bank heeft gebracht, is er met ingang van onmiddellijk niet meer zeker van dat hij het ooit nog terugziet. Vanaf nu zijn alle banken in de eurozone officiële huisbanken van de eurocraten in Brussel.

De uit paniek over een vervroegde eurocrash ontstane deal tussen Brussel en Cyprus markeert het einde van het klassieke bankwezen zoals men dit tot nu toe kende. De trojka heeft de volledige controle over iedere individuele bankrekening – en maakt hiervan in geval van crisis knalhard gebruik.

Op dit moment lijkt het wegvallen van de gedwongen heffing een succes. De euroredders hebben hier eerst hun vingers vanaf gelaten, omdat het anders maandag in heel Europa tot een bankrun gekomen zou zijn.

De werkelijkheid is nog veel harder. Want de trojka van door niemand gekozen functionarissen van de EU, het IMF en de ECB heeft nu ambtelijk vastgelegd: bankspaartegoeden van meer dan € 100.000,- zijn vogelvrij. Deze kunnen naar believen, zonder waarschuwing van tevoren en zonder rechtszekerheid, in één klap worden geplunderd. De grens van € 100.000,- is absoluut willekeurig.

Alleen mensen die er van uitgaan dat hun salaris en pensioen voor eeuwig veilig zijn, zullen het slijmerige gerechtigheidgezwets van Schäuble & Co. geloven dat € 100.000,- automatisch rijkdom betekenen. Iedere uitbetaalde levensverzekering, gouden handdruk, gespaarde gelden, erfenissen kunnen dit bedrag snel overstijgen. De leer voor iedere burger in de eurozone is een herwaardering van alle waarden tot nu toe: alleen geld, dat niet op de bank staat, is veilig.

De kille onteigening in Cyprus zal vooral de economie treffen en moet wel voor koud zweet zorgen op het voorhoofd van iedere ondernemer. De veel geciteerde Russische oligarchen zijn niet diegenen die werkelijk de dupe zijn. Zij hebben in de regel complexe vlechtwerken van firma´s waarmee ze vermogen heen en weer kunnen schuiven, en wel van het ene belastingparadijs naar het andere (hier).

Voor een middelgrote onderneming echter is de bankrekening in de regel de plek waar hij zijn liquiditeit beheert.

De Deutsche Industrie und Handelskammer (DIHK) zei tegenover de “Deutsche Wirtschafts Nachrichten”: “De effecten zullen voornamelijk worden gevoeld door Cypriotische ondernemingen. Hen ontbreekt het aan financiële middelen. Juist kleine ondernemingen, die in de regel zwakker met liquiditeit zijn toegerust en op dit moment grote problemen hebben met het verkrijgen van kredieten, zullen de dupe zijn. Hierop moet gelet worden bij de geëiste deelname van Cyprus.”

Hierop werd zeer zeker niet gelet. Je kunt er van uitgaan dat alle bureaucraten, die nooit in de economie gewerkt hebben, er geen idee van hebben welke gevolgen zo´n beslissing heeft: een firma met 40 medewerkers heeft maandelijkse loonkosten en sociale kosten, die al meer bedragen dan de demonstratieve € 100.000,- Van de bij de banken liggende liquiditeit worden de lonen uitbetaald.

Een haircut van 40% kan het doodvonnis voor een bedrijf betekenen. Want bedrijven mogen, anders dan staten en officiële lichamen (hier), niet met hun liquiditeit speculeren. Een fabrikant die dat doet, maakt zich strafbaar. Tegelijkertijd krijgen de meeste ondernemingen voor het geld, dat ze noodzakelijkerwijs bij de bank moeten laten rondslingeren, geen rente. Kredieten zijn voor de meeste ondernemingen sowieso  onbereikbaar.

Wanneer men dus 40% van de actuele liquiditeit van ondernemingen afpakt, leidt dit tot een acuut gevaar van insolventie. Liquiditeit kan de ondernemer namelijk nergens halen, omdat hij in de regel niet beschikt over de mogelijkheden van grote ondernemingen. Voor VW is dat allemaal geen probleem: het concern parkeert zijn geld in offshore-paradijzen, bezit legers medewerkers die het geld kunnen verschuiven. Een middelgrote machinebouwer, toerisme- of transportondernemer kan dat niet.

Alle ondernemingen moeten er in de toekomst over nadenken hoe ze zich onafhankelijk kunnen maken van de banken. De tijden dat men de “huisbank” kan vertrouwen, zijn voorbij. Met onmiddellijke ingang zijn alle banken in de eurozone de huisbanken voor de bureaucraten in Brussel. Zij beschikken over het geld dat de economie heeft opgebracht.

Mensen zoals Lagarde, Van Rompuy, Barroso, Schäuble en Draghi hebben überhaupt geen idee van de complicaties voor de economie: ze kunnen geen onderscheid maken tussen vermogen en liquiditeit, omdat zij altijd alleen maar met het geld van anderen, de belastingbetalers, goochelen.

Vanaf nu moet men er van uitgaan dat de ondemocratische trojka de spaartegoeden op iedere willekeurige bank in het eurogebied als zijn eigendom beschouwt. De beslissing om de haircut bij de Bank of Cyprus uit te voeren, heeft blijkbaar te maken met het feit dat de EU en de Cypriotische regering heel simpel heeft gekeken wie eigenlijk waar een rekening heeft.

Daarbij kwam men tot het resultaat: bij de Laiki zitten de kleine mensen, dan riskeren we een volksopstand. Bij de Bank of Cyprus echter zijn het, zoals het blog “Zerohedge” spottend opmerkte, veel rekeninghouders met de letters –“ov” op het einde van hun naam. Dus tast men daar toe. Dat kan politiek begrijpelijk zijn. Juridisch en uit het oogpunt van privacy bescherming is het de complete anarchie van boven die de euroredders daar in de praktijk hebben gebracht.

De deal werd opgebouwd als bankenherstructurering. Daarmee is de laatste democratische horde uit de weg geruimd: het parlement heeft bij een bankenherstructurering niets te willen. De trojka haalt het geld rechtstreeks van de bankklanten: niet bij de investeerders, die met hun investering ook een afweging van het risico zouden hebben moeten maken. Al die naïevelingen die in goed vertrouwen in “hun” bank een rekening geopend hebben, moeten bloeden, omdat de ECB doorging met het verstrekken van “noodkredieten” aan al lang kapotte banken.

Daarmee is de toekomst ook duidelijk: iedere bankklant moet van tevoren de balans van de bank bestuderen bij wie hij zijn geld deponeert. Maar zelfs met de hoogste deskundigheid zal hem dit niet helpen: de grootste risico´s van de banken liggen in de derivaten, die in geen enkele balans verschijnen.

De nacht van Brussel heeft de eurozone een beslissende stap dichterbij het supra-staats-socialisme gebracht. Zoals we in Griekenland hebben gezien, leveren schuldsaneringen niets op: ze worden uiteindelijk altijd uitgevochten op de rug van de bevolking.

De euroredders hebben bewezen dat ze geen respect voor het eigendom van de anderen hebben. De Duitse Minister van Financiën Schäuble heeft zondag verklaard dat ook de Duitse spaartegoeden net zo lang zeker zijn totdat er een euroland bankroet gaat.

Om het volledig uit het spoor geraakte politieke concept van een door schuldenkanker opgevreten eurozone zo lang mogelijk in leven te houden, gaan de euroredders over lijken.

Met de massieve onteigening in Cyprus is het Europese bankensysteem definitief gedegradeerd tot een zombiemanifestatie.

Bron:

http://deutsche-wirtschafts-nachrichten.de/2013/03/25/zypern-deal-eu-uebernimmt-kontrolle-ueber-bank-guthaben-in-europa/

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)