Ebru Umar – Turkse kindjes

Natuurlijk is mijn neefje Nederlands. Volgende week wordt ‘ie twee, Hollands welvaren. Mag je niet tegen mijn moeder zeggen, volgens haar is hij een kopie van haar broer met zijn blonde haar en helblauwe ogen. Toch maar ‘ns met m’n zwager gebeld: “Weet je zeker dat je zoon een Hollander is?” Hij wist het zeker. De sadist in mij vervolgde haar missie en belde m’n (volwassen) neef. Categorie Turkse achternaam, Nederlandse moeder, spreekt geen woord over de Europese grens. “Zeg, ik weet dat jij afstand heb gedaan van je Turkse nationaliteit, maar weet je zeker dat je zoon en dochter dan niet stiekem toch Turks zijn?” Hij wist het zeker. “Maar bel even met mijn moeder, die weet het precies.” Turkse of Nederlandse nationaliteit, mannen blijven moederskindjes. Hop, m’n tante gebeld. Nou. Tante Ingrid ontplofte. “Ik zal jou dat eens even haarfijn uitleggen!” En zo hoorde ik dat haar beide zoons formeel afstand hebben gedaan van hun Turkse nationaliteit. Dat ze daar van de Turkse overheid documenten over hebben gekregen. Zwart op wit, met stempels en al. Mijn beide neven zijn oer-Hollands en niet alleen omdat ze uit een oer-Hollandse baarmoeder zijn gekropen. Maar wie schetst hun verbazing, toen ze vader werden van hun kroost?

Lees verder…