Geen islamitische Jodenhaat, nergens

Dr. Juliane Wetzel

Om geloofwaardig onrechtbewustzijn te demonstreren, heeft men in Duitsland na de Holocaust het zogenaamde “antisemitismeonderzoek” geschapen. Hoe onserieus deze discipline echter is, herkent men het best aan de historicus Wolfgang Benz, die na de terreuraanslag van Toulouse, waarbij de Franse Salafist Mohammed Merah o.a. drie joodse kinderen vermoordde, serieus gebazeld heeft dat men immers nog niet eens zou weten of deze aanslag werkelijk een antisemitische achtergrond zou hebben. Maar nu krijgt Benz concurrentie in de gedaante van Dr. Juliane Wetzel, die ook na de aanval op rabbi Mendel Gurewitz in Offenbach zich koppig volgens het motto gedraagt: geen islamitische Jodenhaat, nergens.

“Migrantenjongeren, die zich in het dagelijks leven vaak het gevoel hebben buitengesloten te worden, voelen zich plotseling sterk, omdat ze iemand hebben die ze kunnen vernederen: de Joden. Vandaar ook de sterke identificatie van de islamitische teenager met de Palestijnse slachtoffers in het Midden-Oostenconflict.”

Met deze woorden becommentarieerde een lokale krant in Offenbach de aanval op rabbi Gurewitz door zogenaamde “Zuidlanders”. Uiteraard is dit commentaar dankzij zijn verwijzing naar “Palestijnse slachtoffers” en migranten, die zich “buitengesloten voelen”, tegelijkertijd ook een relativering en verontschuldiging van de islamitische Jodenhaat. Maar in ieder geval wordt met “islamitische teenagers” het kind eindelijk een keer bij de naam genoemd.

Dr. Juliane Wetzel, wetenschapster aan het “Centrum voor antisemitismeonderzoek” van de TU  Berlijn, is daarvan echter nog lichtjaren verwijderd. Wetzel, die nog in januari Jakob Augstein nog vrijgesproken had van de beschuldiging van antisemitisme en hem daarmee het “koosjer-zegel” had verleend, kan niet vaststellen dat er een nieuwe kwaliteit van Jodenhaat in Duitsland bestaat. In plaats daarvan verwijst ze ernaar dat 90% van de delicten met een antisemitische achtergrond in Duitsland op rekening zouden komen van rechts-extremisten. Cijfers, die gezien de dramatisch toenemende islamitische Jodenhaat weinig geloofwaardig zijn. Maar die bestaan  voor Wetzel ook na de aanval op rabbi Gurewitz nog steeds niet. Net zoals op 29 februari 2012, toen Wetzel tijdens een bijeenkomst in het raadhuis van Dortmund de vraag van een islamcriticus ermee beantwoordde dat ze niets zou kunnen zeggen over het islamitische antisemitisme, omdat “hierover geen cijfers zouden bestaan”.

Het wordt bijna ontroerend wanneer Wetzel het belangrijkste uitgangspunt bij de bestrijding van het antisemitisme in “betere voorlichting respectievelijk onderwijs op de scholen” ziet. Een uitspraak, die klinkt alsof Jodenhaat slechts een gebrek in de algemene ontwikkeling zou zijn. Moeten we bijvoorbeeld serieus geloven dat de Salafist (= vrome moslim) Mohammed Merah geen joodse kinderen vermoord zou hebben als hij maar meer over Joden geweten zou hebben?

Daarbij komt nog dat het Duitse antisemitismeonderzoek er altijd al goed in was om in verband met de Holocaust onrechtbewustzijn te demonstreren. Verder nergens in; dankzij Wolfgang Benz en Juliane Wetzel zijn moderne antisemitismeonderzoekers meer een soort vereniging ter bescherming van de belangen van alle niet-rechts-extremistische Jodenhaters. En wie weet – wellicht verrast ons dit “onderzoek” op zekere dag nog met het feit dat ook de NPD niet antisemitisch, maar gewoon “Israëlkritisch” zou zijn?

Bron:

http://www.pi-news.net/2013/06/kein-muslimischer-judenhass-nirgends/

Auteur: Peter H.

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)