Elisabeth Sabaditsch-Wolff: “Zwijgen is geen optie”

Elisabeth Sabaditsch-Wolff

Gedeeltes uit een toespraak van Elisabeth Sabaditsch-Wolff, Ahavath Torah Congregation in Boston, 17 juni 2013.

Zeer geëerde dames en heren,

Ik sta hier vandaag voor u om u te informeren over de gevaarlijke en toenemende bedreiging van de vrijheid van meningsuiting in Europa, de Verenigde Staten en de rest van de wereld.

Als mijn toespraken op de sociale netwerken gepubliceerd worden, zouden diegenen die ze publiceren juridische problemen kunnen krijgen. Dat heeft in ieder geval de Amerikaanse hoofdofficier van justitie Killian aangekondigd: de wetten te gebruiken om diegenen te bestraffen die er kritisch opvattingen over de islam op na houden. Zo ziet het er uit in de VS.

Europa is al een stapje verder op weg naar de tirannie. Ook wij leven onder constante controle door onze eigen regeringen. De veiligheidsautoriteiten in Zweden en Groot-Brittannië mogen volgens geldend recht alle vormen van elektronische communicatie – telefoon, sms, internet – opslaan. Maar het is meer dan alleen maar observatie: de lidstaten van de EU hebben een “raamovereenkomst” ingevoerd.

Dat is een directief, dat van de landen verlangt wetten uit te vaardigen die openbaar aanzetten tot “haat tegen een groep, die door ras, (huids)kleur, religie, afstamming of nationale of etnische oorsprong” gedefinieerd wordt, criminaliseert. Voor alle landen die het Verdrag van Lissabon ondertekend hebben is dit verplichtend.

Wij Europeanen hebben geen First Amendment dat ons beschermt. Onze door ontelbare bureaucraten in Brussel gecreëerde wetten geven de staat een blanco volmacht om ons te vervolgen.

Veel mensen in Europa werden in naam der wet gekoeioneerd, opgepakt, in de gevangenis gestopt en veroordeeld, omdat zij de islam bekritiseerd hebben.

Enkele voorbeelden uit een lange lijst namen:

Groot-Brittannië: Stephen Yaxley-Lennon, alias Tommy Robinson, de oprichter van de islamkritische English Defence League (EDL).

Denemarken: Lars Hedegaard, bekend historicus en journalist.

Finland: Jussi Halla-aho, journalist en politicus.

Frankrijk: Philippe Val, uitgever van het satirische tijdschrift “Charlie Hebdo).

Duitsland: Michael Stürzenberger, politicus en journalist.

Nederland: Geert Wilders, voorzitter van de Partij voor de Vrijheid (PVV).

Zweden: Carl P. Herslow, locaal politicus.

Zwitserland: Avi Lipkin, alias Victor Mordecai, die op een manifestatie tegen de bouw van minaretten uit de koran had geciteerd.

Oostenrijk: ikzelf.

Een fascistisch totalitarisme is in mijn land teruggekeerd. Maar het is een zacht totalitarisme, zonder parachutistenlaarzen. Dit nieuwe totalitarisme draagt een kostuum en een stropdas en spreekt op zachte toon over tolerantie en verscheidenheid. De slachtoffers zijn de Oostenrijkse oerinwoners, die door een gewelddadige, barbaarse, vreemde cultuur vervangen dienen te worden.

Ook ik behoor tot de slachtoffers, ik geef al jaren seminaries voor de partij FPÖ, waarin ik informeer over de islam. Ik doceer dat de islam noch de vrijheid van meningsuiting noch de mensenrechten respecteert, vooral de wrede behandeling van de vrouwen.

Ik verklaar dat deze karakteristieken uit de totalitaire, islamitische doctrine komen. De wrede onderdrukking is geen vergissing – maar zijn handelsmerk. In meerdere processen werd ik uiteindelijk veroordeeld.

De realiteit van het moderne multiculturele Europa heeft zich vermengd met een fatale fantasie, net zoals Humpty Dumpty, die tegen Alice zei: “Als ik een woord gebruik, dan betekent het wat ik bedoel – niet meer en niet minder.”

Interessant in mijn zaak was het verhaal van Aisha, net zoals bij Carl Henslow in Zweden. We hebben er allebei op gewezen dat het afschuwelijk is wanneer een man op gevorderde leeftijd trouwt met een klein meisje.

Onze beweringen zijn gebaseerd op feiten, er was geen reden de waarheid mooier voor te stellen dan ze is. En de moslims geloven nu dat Mohammed de perfecte man is, die men na moet ijveren.

Wij hebben het zakelijk omschreven zoals het is, desondanks vormt het een “kleinering van het religieuze geloof of van een juridisch erkende religie.”

Om dit te begrijpen, moet je het shariawetboek van de soennitische islam ter hand nemen. Onder het begrip “laster/kleinering” verstaat een moslim iets heel anders dan u en ik. Wij denken dat het een kwaadaardig leugen zou zijn, met de bedoeling een andere persoon te schaden.

Het islamitische recht verstaat hieronder “het noemen van je broeder, dat hij zou afwijzen.” Dat betekent dat wanneer men iets zegt dat een moslim schaadt of hem niet ten goede komt, dan heeft men hem, volgens het shariarecht, belastert. Het maakt niet uit of het waar is of niet waar is, het enige dat geldt is of het de moslim er slecht doet uitzien.

De moslims weten precies dat ze er slecht uitzien wanneer men de geschiedenis van Aisha en Mohammed citeert, het is een van de smerigste kleine geheimen van de islam, die men niet aan ongelovigen mag vertellen, daarom vormt het doorvertellen voor de moslims als een “kleinering/belastering van de islam”. En volgens het shariarecht staat daar de doodstraf op.

De vraag is: “Waarom past een Oostenrijkse rechtbank islamitisch recht toe?”

President Obama maakte duidelijk dat hij dezelfde interpretatie van het begrip “laster/kleinering” gebruikt (als in de sharia), toen hij zei: “De toekomst zal niet diegenen toebehoren die de profeet van de islam belasteren.” Hier wordt heel duidelijk dat onze leidende politici proberen ons islamitisch recht op te dringen. Maar waarom?

Kort gezegd zit het antwoord in de infiltratie van het politieke establishment door de Moslimbroederschap. Sinds 1970 werkt zij eraan haar leden in dochterorganisaties binnen te sluizen, op landelijk niveau, in gemeenteraden en binnen belangrijke lichamen en NGO´s in de Europese Unie.

Hieraan werken ze al veertig jaar lang met veel geduld en uithoudingsvermogen. Op grond daarvan werden begrippen zoals “Jihad” en “islam” uit het lexicon van de FBI gehaald. Ze maakten van het begrip “islamofobie” mainstream en brachten de VN en de EU ertoe religie en ras gelijk te stellen en kritiek op de islam een “hatecrime” te noemen. De overtuigende macht van de “tolerantie” van het “antiracisme” en de “verscheidenheid” in combinatie met de aanlokkelijke oliedollars hebben onze elites gechanteerd.

We zijn op het punt aangekomen waarop onze gekozen officials, mediavertegenwoordigers en academici geloven dat het recht op vrijheid van meningsuiting niet meer voor diegene mag gelden die slecht over de islam spreekt. Zelfs niet eens als het de waarheid is. En ze geloven zelfs dat dit een Verlicht en liberaal standpunt zou zijn!

Het zal lang duren en moeilijk zijn om de agenda van de Moslimbroederschap terug te dringen. Tientallen jaren van indoctrinatie moeten ongedaan worden gemaakt. De angst om door de begunstigers van het multiculturalisme racist genoemd te worden, beheerst de totale bevolking.

De Moslimbroederschap heeft heel geraffineerd de islam als “ras” opnieuw gedefinieerd en zo op juridische niveau van critici van de islam “racisten” gemaakt. De islamisering van Europa, Canada, Australië en de Verenigde Staten is de directe omzetting van de belangrijkste leerstellingen en het rechtssysteem van de islam.

Met hulp van de alternatieve media moeten wij door mond-tot-mond reclame onze kennis verspreiden. Lokale media kunnen voor ons belangrijker zijn dan de mainstream media. Radio, sociale netwerken, Facebook, Twitter, internetforums – zij verbreiden allemaal nuttige informatie.

Dat betekent ook dat alles wat wij zeggen door de controlerende instanties wordt opgeslagen. Door de NSA, de CIA, de FBI en al die andere staatsautoriteiten. Daartegen kunnen we niets doen. Maar nog is het niet illegaal wat we hier vanavond bespreken.

De Amerikanen bezitten het privilege – in tegenstelling tot ons Europeanen – een First Amendment te hebben. Maakt u daar gebruik van! De beweging voor de vrijheid van meningsuiting hangt van u af, van onze politici en media kunnen we niets meer verwachten – wij moeten het doen.

Dames en heren, we hebben geen keus meer en de tijd glipt ons door de vingers. Het schip koerst op de ijsberg af en het orkest speelt vrolijk verder. Het hele Westen koerst op de ijsberg af.

Zwijgen is nu niet meer het instrument om te kiezen. We zijn er allemaal verantwoordelijk voor dat we nu iets veranderen nu het nog kan.

Hartelijk dank.

Bron:

http://europenews.dk/de/node/68721

Bron oorspronkelijk artikel:

http://gatesofvienna.net/2013/06/silence-is-not-an-option/

Auteur: Elisabeth Sabaditsch-Wolff

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)