Nicolai Sennels : Psychologie: Waarom de islam monsters creëert

Psychopathische mensen en psychopathisch gedrag komen in alle culturen en religies voor. Maar in één cultuur/religie komen die/komt dat veruit het meeste voor. De dagelijkse massamoorden, de terreur, de vervolgingen en de executies door leden van de familie, die gepleegd worden door de volgelingen van de islam, zijn misselijkmakend en de vindingrijkheid achter de aanslagen – altijd op zoek naar nieuwe en effectievere manieren om mensen te doden en te tiranniseren – is verbluffend: het kapen van jumbojets en die in wolkenkrabbers laten vliegen, het jacht maken op ongewapende en onschuldige mensen met granaten en automatische geweren in winkelcentra, het plaatsen van bommen op het eigen lichaam, modelvliegtuigen als drones gebruiken, het bevestigen van grote roterende bladen aan pick-up trucks en die als menselijke gazonmaaiers gebruiken, het doden van familieleden met zuur of door vuur, het publiekelijk opknopen van mensen vanaf kranen voor juichende menigten, enz. Dit alles maakt dat men zich afvraagt: wat creëert zo’n gebrek aan empathie en een bijna speelse en creatieve houding ten opzichte van moord op mensen die men als vijanden ziet? Dit is een vraag voor psychologen zoals ik.

Het bestuderen van de islamitische geest

Niemand wordt geboren als een massamoordenaar, een verkrachter of een gewelddadige crimineel. Dus wat zit er in de islamitische cultuur dat hun kinderen op een zodanige manier beïnvloedt, die ervoor zorgt dat relatief veel moslims schadelijk zijn voor andere mensen?

Als psycholoog in een Deense jeugdgevangenis had ik een unieke mogelijkheid om de geestesgesteldheid van moslims te bestuderen. 70% van de jeugdige delinquenten in Denemarken heeft een islamitische achtergrond. Ik kon hen vergelijken met de niet-islamitische cliënten van dezelfde leeftijdsgroep met min of meer dezelfde sociale achtergrond. Ik kwam tot de conclusie dat de islam en de islamitische cultuur bepaalde psychologische mechanismen hebben die schade toebrengen aan de  ontwikkeling van mensen en die crimineel gedrag versterken.

Ik ben me er natuurlijk van bewust dat moslims verschillend zijn en niet alle moslims volgen de gewelddadige en perverse boodschap van de koran en het even beschamende voorbeeld van de profeet. Maar zoals met alle andere godsdiensten het geval is, beïnvloedt de islam ook zijn volgelingen en de cultuur waarin zij leven.

Men zou kunnen spreken van twee soorten van psychologische mechanismen, die zowel afzonderlijk als gecombineerd gewelddadig gedrag versterken. Eén soort is voornamelijk verbonden met religie en die richt zich op het zo vroeg mogelijk indoctrineren van islamitische waarden bij kinderen met alle noodzakelijke middelen, met inbegrip van geweld en intimidatie. Men kan de bezorgdheid van moslimouders over de religieuze keuzes van hun nakomelingen begrijpen, omdat de sharia de doodstraf voor hun kinderen gelast als ze een andere godsdienst dan hun ouders zouden kiezen. De andere soorten van mechanismen zijn meer cultureel en psychologisch bepaald. Deze culturele psychologische mechanismen zijn een logisch gevolg van het worden beïnvloed door een godsdienst als de islam en die komen voort uit een 1400 jaar oude tribale samenleving met een zeer beperkte vrijheid om zich te ontwikkelen buiten de ontwikkeling die de godsdienst toelaat.

Klassieke methoden van hersenspoeling in de opvoeding

Het hersenspoelen van mensen om dingen te geloven of te doen tegen hun eigen menselijke natuur – zoals het haten of zelfs het doden van onschuldigen die zij niet eens kennen – gebeurt traditioneel door een combinatie van twee dingen: pijn en herhaling. Het bewust toedienen van psychologisch en fysiek lijden breekt de weerstand van de persoon tegen de voortdurend herhaalde boodschap.

Totalitaire regimes gebruiken deze methode om politieke dissidenten te hervormen. Legers in minder beschaafde landen gebruiken die om meedogenloze soldaten te creëren en door religieuze sekten over de hele wereld wordt die gebruikt om hun navolgers tot fanatici om te vormen.

Tijdens tal van sessies met meer dan honderd moslimcliënten ontdekte ik dat geweld en het herhalen van religieuze boodschappen gangbaar zijn in islamitische gezinnen.

De islamitische cultuur heeft gewoon niet dezelfde mate van begrip voor de menselijke ontwikkeling zoals beschaafde samenlevingen die hebben en fysieke pijn en bedreigingen zijn daarom vaak bij voorkeur het instrument om kinderen op te voeden. Daarom groeien zo veel moslimmeisjes op met het besef dat geweld bij hun huwelijk hoort en daarom groeien moslimjongens op met de les dat geweld aanvaardbaar is. En het is de belangrijkste reden waarom negen van de tien kinderen die door de autoriteiten in Kopenhagen bij hun ouders weggehaald zijn uit immigrantengezinnen komen. De islamitische traditie van het gebruik van pijn en intimidatie als onderdeel van de disciplinaire maatregelen tegen kinderen worden ook op grote schaal gebruikt op islamitische scholen – ook in het Westen.

In combinatie met talloze herhalingen van koranverzen op islamitische scholen en in gezinnen maakt dit alles het zeer moeilijk voor kinderen om zich te verdedigen tegen het geïndoctrineerd worden om de koran na te volgen, zelfs als dat tegen de seculiere wetten, de logica en het meest fundamentele begrip van mededogen ingaat.

En zoals we uit zoveel psychologische studies weten, vraagt datgene waardoor een kind op die leeftijd sterk beïnvloed is een enorme persoonlijke inspanning om dat later in het leven te veranderen. Het is geen wonder dat moslims in het algemeen, ondanks de onmenselijke aard van de islam en het duidelijk onvermogen zijn volgelingen uit te rusten met humor, mededogen en andere aantrekkelijke kwaliteiten, sterker in hun geloof staan dan alle andere religieuze groepen.

Vier psychologische factoren die dat mogelijk maken

Niet alleen lijkt een traditionele islamitische opvoeding op de klassieke methoden voor hersenspoeling, maar ook de cultuur die deze opvoeding voortbrengt cultiveert vier psychologische kenmerken die gewelddadig gedrag verder toelaten en het versterken.

Deze vier geestelijke factoren zijn de woede/agressie, het zelfbewustzijn, de eigen verantwoordelijkheid en de intolerantie.

Als het gaat om woede/agressie dan zijn de westerse samenlevingen het op grote schaal met elkaar eens dat dit een teken van zwakte is. Ongecontroleerde explosies van dit onaangename gevoel zijn misschien wel de snelste manier om gezichtsverlies te lijden, vooral in de noordelijke landen, en hoewel men bang kan zijn voor boze mensen, worden ze nooit gerespecteerd. In de islamitische cultuur wordt woede veel meer geaccepteerd en in staat te zijn om mensen te intimideren wordt gezien als een kracht en een oorzaak van sociale status. We zien zelfs dat islamitische bevolkingsgroepen of landen trots bekendmaken dat ze ‘hele dagen van woede’ hebben, en ze gebruiken uitdrukkingen als ‘heilige woede’ – een term die tegenstrijdig lijkt in vreedzame culturen.

In de westerse samenleving wordt het vermogen om constructief met kritiek om te gaan als die gerechtvaardigd is en met een schouderophalen als die misplaatst is gezien als een symbool van zelfvertrouwen en authenticiteit. Zoals iedereen heeft gemerkt, is dit niet het geval onder moslims. Hier wordt kritiek, ongeacht hoe gerechtvaardigd die is, gezien als een aanval op iemands eer, en er wordt verwacht dat de eer wordt hersteld met behulp van alle middelen die nodig zijn om de tegenstander het zwijgen op te leggen. Moslims proberen bijna nooit kritiek met logische argumenten tegen te spreken; in plaats daarvan proberen ze de kritiek het zwijgen op te leggen door te doen alsof ze beledigd zijn of door te gaan schelden, of door de boodschapper te bedreigen of zelfs te doden.

De derde psychologische factor betreft eigen verantwoordelijkheid en hier speelt het psychologische fenomeen ‘locus of control´ [beheersingsoriëntatie] een belangrijke rol. Mensen die opgevoed zijn met westerse normen hebben in het algemeen een innerlijke ‘locus of control’, wat betekent dat zij gewaar worden dat hun leven beheerst/bestuurd wordt door innerlijke factoren, zoals iemands eigen keuzes, kijk op de wereld, manieren van omgaan met emoties en situaties, enz. Moslims worden opgevoed met de gewaarwording dat hun leven van buitenaf wordt gecontroleerd. Alles gebeurt ‘ insha’ Allah — als Allah het wil — en de vele religieuze wetten, tradities en de krachtige mannelijke autoriteit laten weinig ruimte voor individuele verantwoordelijkheid. Dit is de oorzaak voor de gênante en wereldberoemde moslimslachtoffermentaliteit, waar iedereen anders dan zijzelf moet worden beschuldigd en gestraft voor een situatie die de moslims zelf gecreëerd hebben.

Ten slotte; de vierde psychologische factor die de moslims kwetsbaar maakt voor de gewelddadige boodschap in de koran betreft tolerantie. Terwijl westerse samenlevingen in het algemeen een goed persoon definiëren als open en tolerant wordt moslims verteld dat zij superieur zijn aan niet-moslims en dat zij bestemd zijn om niet-moslims te domineren en dat zij zich sociaal en emotioneel moeten distantiëren van niet-moslims. De vele hatelijke en mensonterende verzen in de koran en in de hadiths tegen niet-moslims lijken sterk op de psychologische propaganda die de leiders tegen hun eigen mensen gebruiken om ze mentaal voor te bereiden op het bestrijden en het doden van de vijand. Het doden van een ander persoon is gemakkelijker als je hem haat en hem niet volledig als mens ziet.

Waarom de islam monsters creëert

De culturele en psychologische cocktail van woede, laag gevoel van eigenwaarde, slachtoffermentaliteit, bereidheid om zich blindelings te laten leiden door uiterlijk vertoon van autoriteit en een agressieve en discriminerende opvatting over niet-moslims, die moslims is opgedrongen door pijn, intimidatie en geestdodende herhalingen van bijna ontelbare verzen van de Koran die haat en geweld tegen niet-moslims bevorderen, is de reden waarom de islam monsters creëert.

Het psychologische probleem binnen de islam

Het probleem met de islam en de islamitische cultuur is, dat er zoveel psychologische factoren zijn die zijn volgelingen tot een gewelddadige houding tegen niet-moslims dwingen, dat een algehele gewelddadige botsing — althans vanuit een psychologisch perspectief — onvermijdelijk is. Met zo’n sterke druk en zulke sterke emoties binnen zo’n grote groep mensen — die allemaal tegen ons opgesteld staan — worden we geconfronteerd met de perfecte storm, en ik zie geen mogelijkheden om die te keren. Mensen kunnen pas veranderen als ze daartoe bereid zijn, als het hen toegestaan wordt om te veranderen, als ze in staat zijn om te veranderen — en slechts een kleine minderheid van de moslims verkeert in zulke gelukkige omstandigheden.

Veel te veel mensen onderschatten de kracht van de psychologie die ingebed is in religie en cultuur. Zoals we al hebben gezien, kunnen geen leger maatschappelijk werkers, royale welvaartsstaten, mooi pratende politici, politiek correcte journalisten of soldaten die de democratie bevorderen deze enorme krachten een halt toeroepen. Verstandige wetten inzake immigratie en islamisering in onze eigen landen kunnen de omvang van het lijden beperken, maar op basis van mijn opleiding en mijn professionele ervaring als psycholoog voor moslims schat ik in dat wij deze veelzijdige, agressieve beweging tegen onze cultuur niet zullen kunnen afbuigen of voorkomen.

Ik geloof beslist dat wij, omdat we als een democratische en een goed opgeleide samenleving onze aandacht kunnen richten op en in het geweer kunnen komen voor het behoud van onze waarden en grondwetten, dit voortgaande conflict, dat begonnen is door de vaak uit inteelt voortgekomen volgelingen van de sharia, kunnen winnen. De grote vraag is hoeveel van onze waardigheid, onze burgerrechten, ons bloed, ons geld en onze tranen wij in het proces zullen verliezen.

Bron:
http://www.jihadwatch.org/2013/09/nicolai-sennels-psychology-why-islam-creates-monsters.html
Auteur: Nicolai Sennels

Vertaald uit het Engels door:
Wachteres
(voor www.ejbron.wordpress.com)