DENK HIER MAAR EENS OVER NA

Ik ben 70 en heb hard gewerkt sinds mijn 18^e.  Behalve op enkele momenten met serieuze gezondheidsproblemen heb ik 50 tot 60 uren per week gewerkt en mij in 40 jaren geen dag ziek gemeld. Ik verdiende redelijk geld, maar had mijn job of mijn salaris niet geërfd en ik werkte om daar te geraken waar ik vandaag ben. Als je de economie bekijkt, lijkt het geen goed idee te zijn gepensioneerd te worden, maar ik ben gepensioneerd – héél gepensioneerd zelfs.

Ik ben het moe om te horen dat ik “mijn rijkdom moet verdelen” onder mensen die mijn vorm van werkethiek niet kennen.

Ik ben het moe om te horen dat de regering het geld dat ik verdiend heb van mij wil afpakken – desnoods met geweld – om het aan mensen geven die te lui zijn zelf geld te verdienen.

Ik ben het moe om te horen dat de islam een “Religie van Vrede” is terwijl ik iedere dag dozijnen verhalen kan lezen over moslimmannen die hun zusters, echtgenotes en dochters doden voor hun familie-eer, of over hen, die voor kleine geschillen revolteren, of over moslims die christenen en Joden vermoorden, omdat deze geen “gelovigen” zijn, of over moslims, die meisjesscholen in brand steken, of over moslims die jonge verkrachtingsslachtoffers ten dode stenigen, omdat zij (de verkrachte meisjes) overspel gepleegd hebben, of over moslims die de genitaliën van kleine meisjes amputeren… En dat allemaal in de naam van Allah, omdat de koran en de shariawet hen dit oplegt.

Ik ben het moe om te horen dat wij uit “tolerantie voor andere culturen” Saoedi-Arabië en andere Arabische landen ons olie moeten laten gebruiken om met het geld moskeeën en islamitische scholen te bouwen, waar haat gepredikt wordt – in Australië, Nieuw-Zeeland, Engeland, Amerika en Canada – terwijl het in geen één van deze landen is toegestaan om de bouw van een kerk, een synagoge of een religieuze school financieel te steunen om aldaar liefde en tolerantie aan te leren.

Ik ben het moe dat men mij vertelt dat ik mijn levensstandaard moet verlagen om zodoende de verwarming van de planeet tegen te gaan en niemand mag er over debatteren.

Ik ben het moe om verteld te krijgen dat drugverslaafden ziek zijn en dat ik hen moet helpen, hen ondersteunen en ze medisch laten behandelen en dat ik zou moeten betalen voor de schade die zij aanrichten. Is er misschien ooit een reuzenbacil uit de een of andere donkere straat gesprongen die hen gegrepen heeft en tegen hun wil witte poeder in hun neus heeft gedwongen of een naald in hun arm gestoken, terwijl zij hevig probeerden zich te verzetten!?

Ik ben het moe om te horen hoe ‘goede’ atleten, entertainers en politici van alle mogelijke partijen het over onschuldige of domme fouten hebben, terwijl wij maar al te goed weten dat het hun enige fout was zich te laten betrappen.

Ik ben mensen moe,  mensen die op hun rechten pochen, arm of rijk.

En ik ben echt moe van mensen, die geen verantwoording voor hun eigen leven en acties willen nemen.

Ik ben het moe om te horen hoe zij de regering of anderen voor hun problemen verantwoordelijk maken.

Ik ben het ook moe en beu om te zien hoe jonge mannen en vrouwen in hun teenagerjaren en hun begin 20er-jaren zich met tatoeages en metalen “bijou” bedekken en op die manier geen werk vinden, omdat geen firma zulke jongeren een job wil geven – op die manier kunnen zij dan naar de Sociale Dienst stappen. 

Ja, ik ben verdoemd moe. Maar ik ben ook blij, dat ik 70 ben ….

Want ik hoef niet (meer) te zien wat deze mensen van de wereld gaan maken.

Ik heb wel medelijden met mijn kinderen en kleinkinderen en hun toekomstige kinderen. Godzijdank dat ik op mijn weg naar buiten ben en niet op mijn weg naar binnen.

Dit is uw kans om een verschil te maken.

Ik ben 70 en ik ben moe.

Door:
Jean
(voor www.ejbron.wordpress.com)