Beste meneer Rutte

Ik schrijf u deze brief omdat ik me zeer grote zorgen maak. Ik ben Eva en ik ben 9 jaar en ik zit in groep 8. Of fase 14, module 2 bedoel ik, maar dat doet er nu niet toe. Waar ik me zorgen om maak, meneer Rutte, is het volgende. Vorige week is er bij mijn opa en oma ingebroken door criminele Marokkanen. Mijn opa en oma zijn erg geschrokken en nog steeds heel bang. Mijn nichtje Amber haar I-Phone is een paar maanden geleden gestolen, ook door criminele Marokkanen. Dat vind ik ook zo erg, en weet u wat ook erg is, bij ons op school komen nieuwe kinderen en die worden dan opgehaald door moeders helemaal ingepakt in het zwart. Ook als de zon schijnt. Wat zielig voor die moeders, hè, meneer Rutte, da’s toch niet normaal.

Nou hoorde ik thuis op de computer dat er een meneer met raar haar is, die minder criminele Marokkanen wil. Dat lijkt mij een goed plan toch, meneer Rutte? Mijn opa en oma zouden er blij mee zijn. Ook wil die meneer dat er niet méér van die ingepakte moeders bij komen, ja dat lijkt me logisch, ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die dat leuk vindt. Maar nou hebben wij op school ook een soort nieuwsles, en de juffrouw vertelde iets heel anders. Die vertelde dat meneer Wilders álle Marokkanen het land uit wil hebben, maar dat is volgens mij niet zo. Toen ik dat tegen de juffrouw zei, moest ik naar de gang.
Wij hebben ook Marokkaanse kinderen in de klas. Die wisten het eerst ook niet, maar die moesten van de juf het jeugdjournaal in de klas kijken en nu doen ze ook raar. Samira is mijn vriendinnetje, die is leuk. Haar moeder werkt bij de apotheek en is niet in zo’n zwarte jurk ingepakt. Maar Younes en Fatima plagen mij altijd. Fatima pakt altijd mijn Wicky, en Younes zit bij zwemles altijd aan mijn plasser. Ik heb het wel tegen de juf gezegd en die zou gaan praten met hun ouders, maar dat kan helemaal niet, meneer Rutte, want die ouders praten een andere taal, die de juf niet snapt.
Wij hadden woensdag lente-ontbijt op school. Daar was kaas en hagelslag en jam en pindakaas, maar ook worst. Er was maar één soort worst, en dat was halal-worst, maar die lustte ik niet. En voor halal-worst moeten dieren extra lijden terwijl er een soort tovenaar een toverspreuk uitspreekt als ze doodgemaakt worden. Maar dat wil ik niet, meneer Rutte, ik lust wel worst, maar dan liever van een dier dat niet extra pijn hoeft te lijden. De worst moest van de oudervereniging, zei mijn moeder, maar niemand heeft het gegeten, want de moslimkinderen eten liever jam en hagelslag.
Nou hoorde ik, meneer Rutte, dat jullie die man, Wilders heet hij toch, allemaal haten en dat jullie daarom nooit iets willen wat hij wil. Wij leren op school dat je geen andere mensen mag haten, maar ik zie op de tv alleen maar mensen met haat in hun ogen. Ik word daar zo bang van, meneer Rutte, die meneer met dat grote hoofd, meneer de Vries, heet hij geloof ik, daar droom ik ’s nachts van.
U bent toch de baas van het land? Waarom zorgt u niet dat er minder haat is? Waarom vindt u die criminele Marokkanen zo goed, bent u zelf niet bang? Ik ben bang, meneer Rutte, voor mijn papa en mama, als ze oud zijn en niet meer zo goed kunnen lopen en er zijn steeds meer criminelen, dat kan toch niet? Ook ben ik bang dat ik straks een jurk moet dragen en een rare taal moet spreken en dat niemand mij dan verstaat, en rare dingen moet zeggen en eten. Mijn nichtje Amber ging wel eens naar de stad met vriendinnetjes, maar dat kan nu niet meer, er zijn teveel Marokkanen die haar uitschelden.
Ik mag thuis nooit het jeugdjournaal kijken, want mijn ouders vinden dat niet goed, en ik wil het eigenlijk ook niet, want ik ben al bijna 10, dus ik geloof er niet meer in. Maar op school moeten we het kijken van de juf, en daar zag ik u gisteren, meneer Rutte, en ik kon niet geloven dat u de baas van het land was. Ik dacht dat u die ene van Ernst, Bobbie en de rest was. Maar wat u zei, vond ik echt heel raar, meneer Rutte, volgens mij bent u een grote jokkebrok. Ik snap dan ook niet dat u baas van het land bent geworden, dat kan toch niet met zoveel jokken?
Ik ben bang, meneer Rutte, heel bang om ouder te worden. Er komt steeds meer haat, er komen steeds meer criminelen, er komen steeds meer moslims. En als er iemand iets van durft te zeggen, gaan jullie met zijn allen op die man springen. Dat vind ik raar, meneer Rutte, ik vind u gewoon geen goede baas van het land.

Sorry dat ik het zo moet zeggen, maar mijn ouders hebben mij geleerd dat je altijd eerlijk moet zijn.

Groetjes,
Eva
(h/t Guus Velraeds)