De reizen van de apostel Frans Timmermans

Frans Timmermans

(Door: Driek)

Steeds wanneer mijn oog word getroffen door een artikel in één onzer couranten, waarin ik dan lees dat onze noeste strijder van het vrije woord Frans Timmermans opkomt voor de Nederlandse vlag en wederom afreist naar verre oorden om onze Nederlandse waarden te verdedigen en corrupte lieden daar terecht te wijzen die het oneens zijn met onze Nederlandse gewoonten, slaak  ik bijna een kreet van bewondering. Ja, dat is nog eens de ware geest der humaniteit.

Ach, ik schrijf natuurlijk onzin. Frans Timmermans, sinds 5 november 2012 minister van Buitenlandse Zaken, aanschouwde het levenslicht op 6 mei 1961 te Maastricht. Hij werd gedoopt met de mooie naam Franciscus Cornelis Gerardus Maria Timmermans. Omdat Frans opvalt door zijn uitgestrekte reizen in den vreemde, een groot ijveraar is voor ons landsbelang, moest ik onwillekeurig denken aan de reizen van de apostel Paulus,  die ook voortdurend onderweg was om zijn blijde boodschap te verkondigen. Nu gaat een vergelijking met de brave apostel Paulus natuurlijk niet op, want onze minister Frans reist naar verafgelegen gebieden om de boel te sussen – de eerbiedwaardige Paulus had een échte boodschap. Hij kwam de mensen iets brengen, iets waar ze wat aan hadden, een appeltje voor de dorst als het ware. Maar Frans niet, Frans komt alleen maar slijmen bij dat moslimtuig of bij ander schorem. Net als het koningshuis, ook van die tirannieke lieden, op theevisite bij de Arabieren, die zich koning noemen, walgelijk. Beide partijen deugen niet. Voor geen cent. Ik wil het hier nog eens gezegd hebben. Of u het er nu mee eens bent of niet.

Maar terwijl ons land verkeert in stervensuur, langzaam verzinkt in de inktzwarte duisternis der middeleeuwen, de Nederlandse burger van de ene financiële ramp naar de andere wordt gesleurd door ondeskundige regeringsleiders, grote delen van de wereld worden geteisterd door de barbaarse daden van de oprukkende islam, dreigde er tot overmaat van ramp ook nog eens een boycot van het Nederlandse bedrijfsleven door de Arabieren vanwege een stickeractie van Geert Wilders, die de euvele moed had, jawel, om een sticker te produceren, waarop stond dat de islam vergif is. Wij, burgers van Nederland,  hebben ons daardoor de woede van Saoedi-Arabië op de hals gehaald. Ik zou zeggen: jammer dan. Maar Frans niet, Frans is net een butler, altijd gedienstig, altijd aardig, zelfs tegen het grootste schorremorrie. Die man heeft geen enkel eergevoel, onze Fransje heeft geen innerlijke trots, die man kan zijn tegenstander alleen tegemoet treden met slijmen.

We zouden voor de wereld wel een heel treurig figuur slaan wanneer we hier niets aan zouden doen. Zoiets kan natuurlijk niet. Moslims beledigen, wel ja, toe maar. Opkomen voor Israël, nee, daar hoor je die slijmbal niet over, die Joden kunnen verrekken, net als in de jaren dertig en veertig, ‘JUDE VERRECKE’ stond er op de borden die de volgelingen van Adolf toen omhoog hielden.

Geert Wilders

Doch als een felle bliksemschicht in een hooiberg reageerde  onze Frans.  En misschien, met een schittering van zegepraal in zijn ogen, vatte onze padvinder Fransje het plan op om, net als onze voormalige vorstin Beatrix en later ons fijne koningshuis, naar het land der Bedoeïenen af te reizen en een gesprek aan te gaan met het Bedoeïenenvolk. Proleten eersteklas zonder enige moraal. Maar, beste lezer, de nood voor het bedrijfsleven was hoog.

Hier en daar werden in steden en dorpen al bedelnappen uitgereikt aan de burgers. Zij konden dan, indien de  schrijnende armoe niet meer was te helen, koers zetten naar betere oorden. Door de plaatselijke autoriteiten werd de burgers dan ook geadviseerd koers te zetten richting Wassenaar, waar zich ongetwijfeld lieden zouden bevinden die de ergste nood van deze behoeftige burgers zouden willen lenigen. Kijk, en dat vind ik nou mooi, die Hollanders laten elkander, als het er werkelijk op aankomt, net zoals in de Tweede Wereldoorlog geschiedde , die Hollanders laten elkander nooit in de steek.

Ja, die Hollanders. Als er een ‘Stille Tocht’ wordt gehouden, staan ze met hun neus in hun zakdoek, dan hebben ze verdriet over de dood van een kind, hun buurman of hun buurvrouw, of een doodgereden hond of kat. Die Hollanders hebben altijd wel ergens verdriet over, dan komen ze allemaal bij elkaar, om te rouwen. Met honderden tegelijk komen ze aanzetten. Edoch, als er een oproep is voor een manifestatie, een protest tegen het alsmaar oprukkende mohammedaanse geteisem, hun grootste vijand, dan komt er een handjevol mensen, één man en een paardenkop. Meer niet.

Goed, bij hoge uitzondering waren het de laatste keer in Den Haag een paar honderd man, natuurlijk nog te weinig, gezien de haat zaaiende manifestaties van onze vijanden, die met hakenkruisen liepen en met borden, waarop stond: ‘DOOD AAN DE JODEN’. En ik typ dit in grote letters, meneer Bron, dus gaarne zo houden. Ik wil de verschrikkingen die vandaag de dag in ons leven plaatsvinden duidelijk leesbaar onder de mensen brengen.

Gretta Duisenberg

Maar waarom hoor ik dan geen protest van onze Fransje Timmermans? Bij de ambassades van de betreffende landen? Of een of ander protest laten horen op internet of in de couranten. Niks daarvan, onze apostel Fransje de schijnheilige doet helemaal niks. Die nobele mensenvriend, vriend aller volken, geeft niet thuis.

Helaas, op een enkeling na, zijn er geen dappere lieden in Nederland die uitblinken in heldhaftigheid, die hun nek uitsteken met het risico hun hoofd te verliezen. Ja, vroeger, lang geleden, toen kende de oudere generatie bijzondere mensen, grote persoonlijkheden, die bijzondere bijdragen schonken ter welzijn van het volk. Denk maar eens aan wijlen Dr. Willem Drees, die op zijn 21^e jaar een huis voor bejaarden stichtte. Of een Domela Nieuwenhuis (1846-1919), wiens vlam zijner overtuiging de harten van duizenden die leefden in ontluisterende omstandigheden verwarmde en opbeurde.

Onze helden? Geert Wilders, die vind ik een held. Een Echte. Een Man van Stavast. Hulde. Voor onze Geert. Laat u dat gezegd zijn! Vergeet hem niet. Iemand, die een grote beweging met vastberaden hand leidt of bestrijdt, groeit op een gegeven ogenblik boven zichzelf uit. En dat zien we ook bij Geert Wilders.

We hebben nog een paar helden. Gretta Duisenberg. Ze lijkt op een armzalige leidster van de Bund Deutscher Mädel (BDM). Onze eigen Gretta. Ze draagt nog net niet heur haar in vlechtjes, zoals die ‘Mädchen’. Gretta is het prototype van een echte antisemiet. Net als die verschrikkelijke SP‘er Harry van Bommel, die verdraagzaamheid van godsdienst onmogelijk kan beschouwen als één der vele deugden van ons volk. Hij zegt, ja, het is werkelijk waar lezer, dat heeft hij écht gezegd: “Wij lopen als Kamerleden het risico dat we niet meer welkom zijn in islamitische landen als gevolg van uitspraken van PVV‘ers over de islam.” Van Bommel zei een tijd geleden in de Volkskrant dat de PVV over haar eigen woorden gaat, maar vindt wel dat heer De Roon van de PVV zich moet bezinnen nu duidelijk wordt wat het effect daarvan is op de Arabische wereld.

Dat soort lieden als Harry van Bommel herbergen wij. En daarmee moeten wij de islam verdrijven? Kom nou toch. Die duivelsknechten gaan nooit meer weg. Nooit!

Harry van Bommel

Door:
Driek
(voor www.ejbron.wordpress.com)