Nadelen van de “welkomstcultuur”: Antisemitisme moet, evenals de sharia, bestreden worden

(Door: Martina Fietz – Vertaling: E.J. Bron)

Het conflict in het Midden-Oosten is in Duitsland aangekomen. Het recht op vrije meningsuiting is belangrijk en juist. Maar hier is geen plaats voor antisemitisme – ook niet voor geïmporteerd antisemitisme.

We hebben van het verleden geleerd. “Antisemitisme is nergens anders zo verboden en wordt nergens anders zo gecriminaliseerd als in Duitsland.” Deze getuigenis is afkomstig van de langjarige leider van het Centrum voor Antisemitismeonderzoek in Berlijn, Wolfgang Benz. Zij toont aan dat waarschuwingen dat het er net zo aan toe zou gaan als in 1938 zwaar overdreven en geschikt zijn om onvrede aan te wakkeren. Er bestaan helaas altijd nog aartsconservatieven en steeds opnieuw weer dwaallichten, die op dit moment bijvoorbeeld het conflict in het Midden-Oosten voor hun bekrompen leuzen gebruiken. Zij moeten allemaal gestopt worden. Maar in brede lagen van de bevolking maakt Jodenhaat geen kans.

De nadelen van de “welkomstcultuur”

Opdat dit zo blijft, kunnen we geen geïmporteerd antisemitisme accepteren. De anti-joodse agressies, die vele migranten uit de Arabische wereld en uit Turkije deze dagen de straat op dragen, hebben niets te zoeken in dit land. Wie hier wil leven, moet deze speciale gevoeligheid kennen en een verplichting tegenover joodse medeburgers net zo accepteren als een fundamentele solidariteit met Israël. Dit stond te lang op de achtergrond, het ging immers vooral om een “welkomstcultuur”. Maar net zoals wij de sharia moeten bestrijden, we geen eermoorden en gedwongen huwelijken kunnen toestaan, zo moeten we ook het antisemitisme van deze kringen een halt toeroepen.

Tegen deze achtergrond kan de vraag gesteld worden waarom wij demonstraties ter gelegenheid van “Al-Quds-dag” moeten toestaan. Natuurlijk: de vrijheid van meningsuiting geldt voor iedereen. Maar de vrijheid van meningsuiting vindt daar zijn grens waar de rechten en de waardigheid van anderen geschonden worden. Volksophitsing wordt niet door de grondwet beschermd. Wat anders echter is deze dag, die in 1979 door ayatollah Khomeini werd ingevoerd en de “bevrijding van Jeruzalem door de zionistische bezetters” eist? Zijn de steeds opnieuw met deze dag verbonden bedreigingen tot vernietiging van Israël er geen reden genoeg voor de demonstraties te verbieden? Moeten er echt eerst vertalers/tolken worden ingezet om de borden en leuzen te vertalen? Moeten juristen eerst ophelderen of gescandeerde leuzen voldoen aan het strafbare feit van volksophitsing? Vergen we niet teveel van de politie om een protestoptocht in toom te houden die zij niet begrijpt?

Kritiek is niet taboe

Deze vraag stellen, betekent overigens niet kritiekloos te zwijgen. Aanvallen van Israëlische raketten op scholen en ziekenhuizen zijn net zo te beklagen als het feit dat Hamas haar raketten daar blijkbaar bewust verstopt en burgers misbruikt als menselijke schilden. Als Israël de levensader van de Gazastrook doorsnijdt, blokkeert dat de weg naar de vrede net zo goed als de dood brengende tunnels van de Palestijnen. De weg naar de vrede in het Midden-Oosten is hobbelig. En hij leidt minder door Duitse straten dan menig activist wil inzien.

Bron:
www.focus.de
Auteur: Martina Fietz

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)