Er klopt iets niet in de staat Europa

(Vertaling: E.J. Bron)

William Shakespeare kende de psyche van de mens. Hij begreep het staatsbestel en in hoeverre kleinere signalen grotere trauma´s kunnen veroorzaken. Zo liet hij in het begin van het drama “Hamlet” Marcellus tegen Horatio zeggen dat men de zwakte van Denemarken bijna zou kunnen ruiken – Shakespeares manier om ons te vertellen dat er iets abnormaal is en op iets duidt.

Laten we bijvoorbeeld de aanbeveling van de Duitse ethiekraad nemen, die ertoe heeft opgeroepen de juridische beperkingen van incest op te heffen. In het onderhavige geval gaat het om de relatie tussen een broer en zijn zuster. De raad verklaarde dat het fundamentele recht van broers en zussen op seksuele zelfbeschikking meer zou wegen dan de abstracte bescherming van de familie.

Dit losbreken van de Europese samenleving kan gezien worden als vlucht voor de realiteit. De Europese elites verwijderen zich steeds verder van bepaalde maatschappelijke lagen. Een ander voorbeeld is de reactie van de Europese regeringen op de barbaren van ISIS, die blijven volhouden dat deze niets met de islam te maken heeft.

Samuel Gregg schrijft dat bijvoorbeeld de Britse minister-president Cameron de aanslag in Nairobi in het jaar 2013 weliswaar veroordeelde, maar in dezelfde ademtocht zei dat “diegenen die beweren dit in de naam van een religie te doen – dat doen zij niet.” In werkelijkheid hadden de terroristen echter precies dat gezegd. Natuurlijk heeft de grote meerderheid van de moslims geen macabere neiging tot onthoofden, maar desondanks bestaan de terreurbewegingen in de wereld uit moslims, die staan op het islamitische idee om hun activiteiten te legitimeren.

Kortom, het is moeilijk om daaruit niet te concluderen dat Europa zich in een staat van ontbinding bevindt. Alle symptomen, zoals de ethische voorstelling van incest als fundamenteel recht, de onwil om te erkennen dat bepaalde stromingen van de islamitische theologie de basis van het huidige terrorisme vormen, de weigering om economische hervormingen door te voeren, het opkomende antisemitisme, het ontbreken van een consequente leiding. Dit alles duidt erop dat veel Europeanen, net zoals Hamlet, vluchten voor de waarheid, maar in hun onderbewustzijn weten dat er iets fout gaat.

Uiteindelijk deed Hamlet iets, maar daarvoor draaide hij als een kat om de hete brij heen en ruïneerde de levens van mensen die hem aan het hart lagen. Het was te weinig en te laat. En precies dat is de toekomst die Europa wacht, aldus Samuel Gregg.

Bron:
http://europenews.dk/de

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)