“De laatste Nederlander”, deel 1

(Door: Martin Bosma)

“Fascisme is een sfeer die hangt in een zaal vol linkse mensen” (Citaat toegeschreven aan Godfried Bomans).

Na het vertrek van Geert Wilders uit de VVD is het eerste dat gedaan moet worden het opzetten van een organisatie. Dat wordt de stichting Groep Wilders. Die wordt het fundament van onze activiteiten, en later ook mijn werkgever. Onder de naam Stichting Vrienden van de PVV is het nog steeds de kern van onze organisatie. Daar komt meteen al het eerste veiligheidsprobleem om de hoek kijken. Via de Kamer van Koophandel zijn de namen plus adressen van bestuursleden van stichtingen vrij simpel op te zoeken. Dat betekent dat Jihadisten of linkse actievoerders heel eenvoudig iemands privéadres kunnen achterhalen. Geert wordt daarom het enig bestuurslid, een unieke constructie.

Deel twee is het gironummer. Dat vraag ik zelf aan bij de bank. Nog een cruciale stap: onze eigen site. Meteen na de afscheiding van Geert heeft iemand de naam www.groepwilders.nl  vastgelegd. Dat blijkt gelukkig een sympathisant, die bereid is  voor een foto samen met Geert en een sigaar het domein  over te dragen. Zo worden we op 21 februari 2005 eigenaar van onze eigen website. Een groep jongens met een professioneel internetbedrijf meldt zich om gratis en voor niets een site te maken. Die gaat even later de lucht in. Ziet er gelikt uit. Ik ben vanaf nu ook de webmaster van deze betreffende site. Weer een functie erbij.

We zijn vastbesloten een belangrijke speler te worden in de politiek. Dat kost geld. Naar ik dacht veel geld. Uit de tijd dat ik in de campagne van Clinton werkte – 1992 – herinner ik me dat geld  de zogenaamde First primary is, de eerste en meteen belangrijkste horde die genomen moet worden. Zo stel ik het me voor. Je zamelt miljoenen in, koopt diverse spotjes, en gaat met veel toeters en bellen het land in. Zo had ik dat geleerd en zo wilde ik het doen. Maar de realiteit  toont zich een goede leermeester. Geld geven aan een politieke partij zit Nederlanders niet in het bloed. Doneren aan politiek is niet iets wat we kennen in Nederland. “Jullie krijgen toch subsidie”, is iets wat we vaak hoorden. Nou, niet dus. Toch weten we vanaf het begin een mooi bodempje op te bouwen.

Mensen van  Leefbaar Rotterdam beginnen de actie “Help Geert de winter door”. Een groep ondernemers in (uiteraard) Rotterdam nodigt ons uit voor een spreekbeurt en we gaan, na een avond overgoten met drank, naar huis met een flinke zak geld. En kijk eens, na een paar maanden kan ik zowaar een echt salaris krijgen. Ik hoef niet alleen maar gevulde koeken te eten.

Wordt vervolgd.

Bron:  “De schijn-élite van de valse munters”
Auteur: Martin Bosma

h/t Tom Hendrix