COMMENTAAR: 2014, deel 4

(Door: Martin van Vliet)

15 mei 2014: De onbegrepen liefde van Fortuyn en Wilders voor Israël

Een van de meest onbegrepen thema’s van de PVV is haar onvoorwaardelijke sympathie, ja, zelfs onvoorwaardelijke liefde voor Israël. Deze houding wordt verguisd door Links (immers, hoe kan je voor zo’n agressief, imperialistisch land zijn?) en gewantrouwd door joods Nederland (“Als je tegen de islam bent, moet je wel racistisch zijn”).

Links

De vreemde, hypocriete houding van Links ga ik niet uitgebreid bespreken. Ik stip alleen aan dat anti-Israël zijn en overmatig Israël bekritiseren, rieken naar verborgen antisemitisme. Zelfs terwijl de Arabische wereld in brand staat, vindt Links het gepast om Israël te bekritiseren. In Syrië zijn sinds de burgeroorlog meer dan 100.000 doden gevallen en zijn er meer dan een miljoen vluchtelingen. Om van de situatie in Libië, Soedan en Egypte maar te zwijgen. En da, terwijl een klein land als Israël, met minder dan 7 miljoen inwoners, probeert te overleven in een zee van vijandige naties en er als enige in de regio in slaagt democratisch te leven en de moderniteit te handhaven.

Nederlandse Joden

De houding van de Nederlandse Joden ten opzichte van de PVV is afkeurend en afwijzend, terwijl zij de liefde voor Israël delen, maar de partij ook wantrouwen. Onlangs liet Esther Voet zich negatief uit over de PVV in verband met de ‘meer of minder Marokkanen’-uitspraak. Ook namen Joden deel aan de solidariteitsdemonstratie, die op 21 maart 2014 gehouden werd in het kader van de internationale dag tegen racisme en discriminatie. Zij werden daar getrakteerd op de Hamas-vlag en teksten als ‘Wilders hond van Israël’ op een bebloede Israëlische vlag. Dit weerhield Voet er niet van later de PVV weer te bekritiseren over de samenwerking tussen het Front National en de PVV. Joods Nederland is erg ambivalent ten opzichte van de PVV. De Nederlandse Joden begrijpen gewoon niet waar de liefde van de PVV voor Israël vandaan komt, evenmin als zij de liefde van Pim Fortuyn voor Israël begrepen en die wantrouwden. Omdat zij dit niet begrijpen, denken zij dat de anti-moslimhouding van de PVV op racistische gronden is gebaseerd.

Liefde voor Israël

Liefde voor Israël is een zeer zeldzaam fenomeen. Marcel Gerstenfeld schreef daarover op 6 maart 2014 in de Dagelijkse Standaard:

“Minstens 5 miljoen Nederlanders hebben een duivelse visie op Israël. Dit valt te concluderen uit het in 2011 gepubliceerde rapport van de Universiteit van Bielefeld voor de Duitse sociaaldemocratische Friedrich Ebert Stichting. Het heeft in Nederland nauwelijks aandacht gekregen. In hun opinieonderzoek vroegen de auteurs of men van mening was dat Israël een vernietigingsoorlog tegen de Palestijnen voerde. In Nederland beantwoordde 39% van de ondervraagden dit bevestigend. Dat was iets onder het gemiddelde van de andere West-Europese landen van het onderzoek: Engeland, Duitsland, Italië en Portugal. Het Nederlandse resultaat viel nog enigszins mee vergeleken met dat van een Eurobarometer poll uit 2003. Daarin werd gevraagd: welke landen zijn een gevaar voor de wereldvrede? Na Iran kwam Israël op de tweede plaats. Het Europese gemiddelde hiervoor was 59%. Nederland was het land waar het hoogste percentage van de ondervraagden dit bevestigde: 74%.

Pim Fortuyn

Fortuyn heeft zijn leven lang nooit zijn liefde voor Israël onder stoelen of banken gestoken. Fortuyn heeft slechts drie weken in Israël doorgebracht, maar werd naar eigen zeggen verliefd op de kleine natie die in onmogelijke omstandigheden een leefbare democratie en een sterke economie heeft voortgebracht. Fortuyn zelf motiveert zijn pro-Israël houding in zijn werk “50 jaar Israël; hoe lang nog?”  Fortuyn werkt hier uit hoe Israël een bolwerk van de moderniteit is, dat strijdt tegen islamitisch fundamentalisme. Voor een uitgebreide bespreking van het begrip moderniteit, dat in elk boek van Fortuyn een centraal begrip is, verwijs ik naar hetzelfde boek (blz. 26 – 57).

De PVV en Israël

Zowel Bosma als Wilders hebben langdurig in Israël gewoond. Bosma spreekt en schrijft vloeiend Hebreeuws. Bosma licht zijn liefde voor Israël als volgt toe: “Wie territoriale rechten geeft aan de moslim-immigranten die ‘Palestijnen’ worden genoemd, zal dat straks ook moeten doen aan de moslim-immigranten in Nederland. Zo vallen we in ons eigen zwaard. Als we blijven geloven in ‘land voor vrede’, het delegitimeren van een westers volk als de Israëliërs accepteren en blind blijven voor het imperialistische karakter van de islam, dan zetten we de val open voor onze eigen ondergang. De redenaties gericht tegen Israël worden daarmee de redenaties gericht tegen Nederland. Het belang van Israël overstijgt daarmee de smalle kuststrook aan de Middellandse Zee. Het is het cruciale front waar links en de islam samen optrekken. Israël is uitgegroeid tot hét symbool van onze vrijheid en het verlangen die vrijheid te continueren.” 

Wilders zegt in juni 2009 in een gesprek met de Israëlische krant “Haaretz” dat Israël ‘de voorhoede’ van het Westen is en in die hoedanigheid de eerste verdedigingslinie tegen de ‘oprukkende islamiseringgolf’. Helaas, zegt Wilders, beseft Europa dit niet en blijft de EU eenzijdig tegen Israël. Bij Wilders speelt ook een persoonlijk element. Hij zegt: “Vele interessante landen in deze regio heb ik de afgelopen jaren bezocht: van Syrië tot Egypte, van Tunesië tot Turkije en van Cyprus tot Iran, maar nergens heb ik dat speciale gevoel van verbondenheid dat ik steeds weer krijg als ik op het Ben Goerion-airport voet op Israëlische bodem zet.’ Hij voelde zich, naar eigen zeggen, in Israël onmiddellijk thuis.
(De schijnelite van de valse munters, 2010, pag. 274-257)

Tenslotte

Zoals we gezien hebben, vertoont de pro-Israëlische houding van Fortuyn en de PVV veel gemeenschappelijke raakvlakken. Met een pro-Israëlische houding win je geen sympathie, in Nederland noch in Europa. Bij beiden grondvest de Israël-liefde op een goed verzorgde theoretische basis. Vooral Fortuyn heeft deze theorie in meerdere boeken uitgewerkt. De Israël-liefde bij beiden is zo essentieel, omdat deze verschil maakt tussen een racistische en een niet racistische partij. Vlak voor zijn dood gaf Fortuyn een interview aan de buitenlandse journalisten, en legde hij uit waarom hij wars was van elke vorm van fascisme. Hoewel andere partijen hem trachtten te demoniseren en de indruk wekten dat hij wel een racist was. Nu huilen zij met grote tranen om Fortuyn en demoniseren zij Wilders. Maar de conclusie kan niet anders zijn. Noch Fortuyn noch de PVV is racistisch. Hun Israël-standpunt bewijst hun grote moed en verdient respect en geen hoon.

29 september 2014: Geen uniform meer op straat 

Geen enkele militair mag nog in uniform reizen, niet met het openbaar vervoer en zelfs niet meer met de auto. De reden: Nederland is bang voor een aanslag door islamitische extremisten. Militairen zelf vinden het wel prima om zonder uniform te reizen. De  Defensievakbond: “Het is goed om als militair op je hoede te zijn nu een Nederlandse ISIS-terrorist in Syrië andere Jihadisten heeft opgeroepen ´een stevige daad´ te stellen tegen de Nederlandse overheid wegens het steunen van de internationale coalition of the willing tegen ISIS.“ Update: Douaniers, draag geen uniform, een ISIS-aanhanger kan het uniform van het leger  verwarren met het uniform van een douanier.

De soldaten zelf vinden de maatregel prima. Als men dit van hoger hand vindt, dan zullen we aan het verzoek gehoor geven, zegt men. Helden, de Nederlandse soldaten. Zij worden onzichtbaar vanwege een oproep van een boze Nederlands Jihadist die tot nu toe vrij spel had en nu ontdekt dat de Jihad toch geen computerspel is zonder gevaar. Moeten we beschermd worden door soldaten die zo snel uit angst wegduiken en zich onzichtbaar maken? Ja precies, daar heeft u zeker weinig vertrouwen in. Stelt u zich voor dat een dergelijk bevel in Israël zou worden gegeven, waar de soldaten echt worden bedreigd met ontvoering, zie het geval van Shalit, dan werd dit bevel zeker genegeerd door de moedige soldaten van de IDF. Maar ook in Amerika en Engeland is zo iets ondenkbaar. Men kan de soldaten adviseren om samen te reizen, uit te kijken en wapens te dragen. Precies zo doet men dat in Israël.

Maar goed, wat zegt dit over Nederland? Het werd een laf en angstig land met veel verwende mensen. Een gepsychopatiseerd land, zoals ik het in een ander artikel beschreef. Een angstig leger. Een angstig volk dat zichzelf islamiseert. Fortuyn draait zich om in zijn graf. Zijn dierbare volk. Het volk, waarvoor hij zijn kostbare leven gaf, zonder zichtbaar leger. Het onzichtbaar maken van het leger is het toppunt van lafheid en zelfislamisering. Terwijl het aandeel van de islamitische bevolking “slechts” 8% van de totale populatie van Nederland bedraagt.

Stelt u zich voor wat er gaat gebeuren over tien of twintig jaar. Zeker geen vliegtuigen sturen om ISIS te bestrijden. Wel het opheffen van het leger en de  deuren openen voor de sharia. Welkom en salaam. Goed, daar heeft u op dit moment nog niets aan. Even een paar adviezen aan de regering, dan kunt u vooruit. Geen uniformen van trein- en trambestuurders. Verbied uniformen van de piloten van de KLM. Geen uniformen meer voor de postbezorgers. Je weet immers nooit of een ISIS-aanhanger de uniformen verwart. Dan is Nederland veilig en u kunt rustig gaan slapen vannacht.

Lees hier deel1, deel 2 en deel 3 van “2014”.

Door:
Martin van Vliet
(voor www.ejbron.wordpress.com)