MINACHTING VOOR DE RECHTSPRAAK

(Door: Driek)

Er hangt een bedorven lucht in ons land. Nederland zakt met de dag dieper in een stinkend moeras. Langzaamaan worden wij overgeleverd aan een bende bedoeïenen. En handenwrijvend zitten onze slinkse tegenstanders op het juridische steekspel te wachten. Het schandalige proces tegen Geert Wilders. Het luide gejubel der inteeltbarbaren en het gedrag van een stel achterlijke Nederlanders is een openlijke oorlogsverklaring aan onze vrijheid. Kant en klare aanklachtformulieren op politiebureaus. Je hoeft alleen maar een kruisje te zetten. Het is gewoon een apenkomedie. Als begerige kinderen scharen zij zich om een schaal met lekkernijen. En de regerende Nationaal Socialistische partijen kiezen voor de geheiligde moordenaarsbende van Mohammed. Net als tweeduizend jaar geleden. Ook toen moest het vrije woord van een enkeling in de kiem worden gesmoord. Er is niets veranderd.

De eerste schreden door onze corrupte bewindslieden in de richting dezer verderfelijke ideologie zijn alreeds gezet. Op schaamteloze wijze trachten die Haagse sujetten in de gunst te komen bij de volgelingen van Mohammed. Zij kussen zelfs de voeten van die barbaarse duivelsknechten uit Mekka. Worden onze regeringsleiders dan nimmer door hun geweten geplaagd? Zien zij niet de omvang van het gevaar? Wat houdt die moreel laagstaande en tot in het merg verdorven imbecielen, die negenjarige meisjes uithuwelijken en als lustobject zien,  nog tegen wanneer zelfs rechters zich overleveren aan het immorele gedachtegoed van een groep achterlijke geloofsfanaten? Wanneer ook de edelachtbare heren rechters het ‘Vrije Woord’ gaan verbieden?

Maar ik vind ook dat er veel minder Nederlanders zouden moeten zijn. Er zijn er veel teveel van. En dat zeg ik hier ronduit. Ik neem op deze fameuze site van meneer Bron geen blad voor den mond. Dat zou mooi worden. Want het zoude betekenen dat wij, zoals dat gedurende de bezettingsjaren heette, “een wachter op onze mond”  zouden moeten hebben. Dat nooit meer.

Wij gaan even terug in de tijd. Naar 1966. De wat rijpere lezer herinnert zich nog wel het Ezelsproces van Gerard Reve. Dat was in de jaren dat de Nederlander zich nog met fierheid en trots geheven hoofd in de straten zijner stad of dorp kon bewegen, zonder bespuwd, beroofd, mishandeld en uitgescholden te worden door lieden uit onontwikkelde woestijngebieden. Wij hadden toen geen vijanden. Wij waren nog een onschuldig en argeloos volk.

Even een korte samenvatting voor den lezer die het vergeten is. In een artikel had Gerard Reve geschreven dat God op aarde zou terugkeren als ezel. De schrijver zou zich dan over het dier ontfermen en met Hem ‘de seksuele daad’ gaan plegen. De Tweede Kamerfractie van de SGP was geschokt en vroeg de minister van Justitie, destijds  J.J. Abspoel, of hij dit niet ook ‘godslasterlijk, immoreel, bestiaal en zelfs satanisch´ vond. De minister antwoordde dat hij een vervolging zou instellen.

In zijn memoires schrijft hij, mr. Abspoel, dat hij het ‘godslasteringwetje’ als partijpolitiek instrument beschouwde en hij achtte de zaak kansloos. Gerard Reve is in hoger beroep vrijgesproken. Dit is even in het kort. Maar het komt erop neer dat Gerard Reve met zijn schrijfsel geen enkel strafbaar feit pleegde.

Ruim veertig jaar geleden, toen wij nog vrijheid van drukpers en vrijheid van het gesproken woord hadden, werd zoiets gewoon gezegd. Niemand die zich daar druk over maakte. In die tijd schreven couranten nog waarheden. Ze waren nog niet gedegradeerd tot listige leugenbladen. Een dergelijke uitlating werd niet als een strafbaar feit beschouwd. Het waren de christelijke partijen die aan de bel trokken. Net als nu waren er geschokte bewindslieden. Doch die zijn er altijd.

Via deze sluipweg over Gerard Reve kom ik terug op Geert Wilders. Want met de woorden “minder Marokkanen” verwoordt Geert Wilders wat vele burgers denken. Wij willen minder Marokkanen. Ja, wie niet? Als Gerard Reve voor zijn (godslasterlijk) schrijven wordt vrijgesproken, dan is de uitspraak van Wilders met zijn “minder Marokkanen” toch helemaal niks bijzonders? “Niks aan de handa”, zou Gerard Reve toen hebben gezegd. Waar maken die lieden zich in hemelsnaam druk over?

Als wij zo doorgaan – en daar ziet het nu wel naar uit – zijn er straks geen toneelvoorstellingen meer. Ook geen bioscopen. En ook geen tentoonstellingen van schilder- en beeldhouwkunst. En het galmend gejuich en applaus der concert- en schouwburgzalen is dan voorgoed verstorven. Dan zijn er geen verfijnde genoegens meer die de ziel verheffen. Dingen die het leven verfraaien en sierlijker maken, zijn dan verdwenen. Dat alles is dan verboden.  Alleen kletspraat. De hele dag door. Over die pedofiele profeet. Rochelende mannen in djellaba die de godganse dag rondhangen en op de grond spuwen. En schichtige zwarte schaduwen in modderig vervallen straten. Overal schuwe gesluierde moslimvrouwen. Steden en dorpen bevolkt met zwarte boerka’s. Dat is ons voorland.

De moorddadige zwaarden der islamieten hebben dan de wereld met al zijn genoegens voorgoed in scherven geslagen. Hoogstens hebben we hier en daar nog een oude koffergrammofoon met versleten vinylplaten. Of een oud cassettedeck. Dat is dan alles wat ons nog rest. Ouwe rommel uit lang vervlogen tijden. Wij mogen dan dankbaar zijn dat onze hoofden nog op onze romp zitten.

Straks leeft de Nederlandse burger in de wurggreep van angst. Want het Vrije Woord, dat eeuwenlang door nevelwolken was omhuld en met veel bloedige offers aan de ketenen der Inquisitie is ontrukt, komt nu wederom in de klauwen der onverdraagzaamheid. Het begint erop te lijken dat de oprukkende legers der islamitische haatbaarden binnen afzienbare tijd hier de dienst gaan uitmaken. Daar zijn we dan mooi klaar mee. Mijn schrale hoop is nog slechts gevestigd op dappere lieden die het wapengeweld niet schuwen.

Door:
Driek
(voor www.ejbron.wordpress.com)