“De laatste Nederlander”, deel 5

(Door: Martin Bosma)

Klein probleempje is dat niemand bij ons precies weet hoe je plaatjes op de site krijgt. Letters plaatsen dat gaat nog, maar verder reikt mijn expertise niet. Gevolg: Nederland zit de hele dag te F5’en op Groepwilders.nl, maar nergens een ontploffende profeet te zien. In de avonduren krijgen we ze in de lucht. Daarna is er geen houden meer aan. De server crasht dagenlang keer op keer en steeds opnieuw moet ik bandbreedte inkopen. In één klap worden we een van de grootste politieke sites van Nederland. Die positie hebben we nooit meer afgestaan.

Bij mijn eerste ontmoeting met Geert in een Amsterdams hotel staat een cameraploeg  van een actualiteitenrubriek te  wachten. Of ik weet wat hij moet antwoorden op de vraag waarop de nieuwe partij zich zal richten. Ik suggereer aan Geert: “Minder belastingen, minder misdaad, en minder multikul”. Dat lijkt me een “appeltje-eitje” voor een rechtse volkspartij. Een paar uur later is dat antwoord te zien op de landelijke televisie. Maar drie standpunten is wat karig. Nu wordt het zaak ze uit te bouwen. Er moet een volwaardig verkiezingsprogramma komen, inclusief meningen over landbouw en volkshuisvesting. Dat betekent veel lezen, maar ook, als het even kan, op pad.

We gaan vaak het land in. Zo bezochten we een haringboer in Amsterdam, die ons ten einde raad heeft gemaild. Hij wordt “knettergek” van al het papierwerk dat hij van overheidswege moet invullen, terwijl hij gewoon zijn  vissie  wil verkopen. We zitten de hele middag in zijn winkel. In het kantoor toont hij ons de meter papier met formulieren en aanwijzingen. Hij moet aankruisen of het mes dat hij gebruikt scherp is of niet. Een enorme zotheid. We besluiten te gaan strijden voor de vrijheid van ondernemers om hun haring desnoods met een bot mes te bewerken als ze dat graag willen, en in ieder geval voor de vrijheid om verlost te zijn van het zinloze papierwerk. De eerste speech die Geert houdt sinds de afsplitsing wordt uitgesproken voor de groep Rotterdamse ondernemers die ons die avond naar huis sturen met een zak geld.

Hij begint zo:

“Dames en heren, hartelijk dank dat ik (Geert) hier mag zijn vanavond. Dit is mijn eerste spreekbeurt in Nederland sinds de moord op Theo van Gogh.  Ik beschouw het als een eer dat ik mijn rentree mag maken bij u hier in Rotterdam. De Groep Wilders zal zich het komende jaar omvormen tot brede volksbeweging. In deze tijden van malaise kom ik met een boodschap van hoop en optimisme. Ik denk dat Nederland veel beter kan presteren. Ik denk dat de mooiste dagen nog voor ons liggen. Ik denk dat er geen reden is voor pessimisme, simpelweg: we hebben voor hetere vuren gestaan. Kijk eens om je heen naar wat Nederlanders door de eeuwen  heen hebben opgebouwd. En die Nederlanders zouden dan bang moeten zijn voor de uitdagingen van vandaag? Ik dacht het niet!

Misschien heeft u gehoord dat de Groep Wilders een one-issue-beweging is, een club met maar één programmapunt. Dat klopt. Ons issue is VRIJHEID. Ik stel vrijheid centraal. De vrijheid dat je moeder ’s avonds over straat kan, de vrijheid dat je kleinkinderen geen hoofddoekje op moeten, de vrijheid dat je je inkomen zelf aan je eigen gezin kunt uitgeven, de vrijheid om te zeggen wat je wilt, de vrijheid die je hebt, omdat je “oude dag” veilig is gesteld, de vrijheid die er is, omdat ons bedrijfsleven weer floreert, de vrijheid die je hebt, omdat de regering je gezin beschermt tegen terroristen, de vrijheid van een baan en een goed bestaan, de vrijheid om in ons land eigen beslissingen te kunnen nemen”.

(Lees hier deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4 van “De laatste Nederlander”)

Bron:  “De schijn-élite van de valse munters”
Auteur: Martin Bosma

(h/t Tom Hendrix)