Op weg naar een Iraanse atoombom

(Door: Andrew C. McCarthy – Vertaling: “Vederso”)

Raymond Ibrahim schrijft: Iran staat op het punt kernwapens te ontwikkelen. Dat is een grote bedreiging voor de hele regio van het Midden-Oosten en met name voor de langdurige bondgenoot van de VS, Israël. President Obama is de Islamitische Republiek te hulp geschoten onder vermelding van niet minder dan een islamitisch fatwa. In een video-opname op de website van het Witte Huis zei Obama: “De Iraanse Opperste Leider ayatollah Khamenei heeft een fatwa tegen de ontwikkeling van nucleaire wapens uitgegeven en president Rouhani heeft gezegd dat Iran nooit een kernwapen zou ontwikkelen”.

Vederso: Ibrahim houdt zich in het artikel bezig met de vraag of het Iraanse regime kan worden geloofd en herinnert o.a. aan het begrip Taqiyya. Ook Ezra Levant stelt met verbazing vast dat de woorden van Khamenei voor de bepaling van de Amerikaanse buitenlandse politiek er iets toe doen. Maar er bestaat helemaal geen dergelijk fatwa. Andrew McCarthy maakt dat aannemelijk in het volgende artikel:

McCarthy: Er is geen fatwa van Khamenei die nucleaire wapens veroordeelt.

De regering-Obama mag weinig waarde hechten aan federale wetgeving of aan de constitutionele rol van het Congres in het verstrekken van advies, het vaststellen van of in te stemmen met alle wetgeving die nodig is om internationale overeenkomsten uit te voeren. Maar het laat een kleffe eerbied zien voor een fatwa – een sharia-richtlijn – die is afgegeven door een jurist van een regime dat ’s werelds grootste sponsor van jihadistische terreur is.

Zelfs wanneer zo’n fatwa een overduidelijke hoax is.

Minister van Buitenlandse Zaken John Kerry nam, net zoals zijn voorganger Hillary Clinton en zijn baas president Obama, een ​​kleine pauze in zijn tirades tegen de uitleg van de Grondwet door de Republikeinen in de Senaat om de fatwa aan te prijzen waarvan de regering beweert dat de top-moellah van Iran, ayatollah Khamenei, die tegen kernwapens heeft afgegeven. Zoals Jeryl Bier van de Weekly Standard bericht, informeerde Kerry tijdens een bezoek aan Egypte de pers over de aanpak van de VS-regering van de onderhandelingen over het nucleaire programma van Iran:

“Zoals u allemaal weet, zegt Iran dat het geen een nucleair wapen wil en dat is een zeer welkome verklaring van de Opperste Leider, het is in feite opgenomen in een fatwa. En we hebben veel respect – groot respect – voor de religieuze betekenis van een fatwa”.

De toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton klonk in 2012 ook hoopvol over deze vermeende fatwa, waarvan ze beweerde deze te hebben besproken met “een aantal deskundigen en religieuze geleerden” evenals met Turkijes islamitische en toenmalige premier (nu president) Recep Tayyip Erdoğan. In 2013 heeft president Obama zelf verkondigd:

“Hij heeft als Opperste Leider [Khamenei] een fatwa tegen de ontwikkeling van nucleaire wapens uitgegeven en president Rouhani heeft onlangs herhaald dat de Islamitische Republiek nooit een kernwapen zal ontwikkelen”.

Maar de “fatwa” in kwestie bestaat niet.

Het onschatbare Middle East Media Research Institute (MEMRI) heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar compilaties van gepubliceerde fatwa’s van Khamenei (zie hier en hier). Een dergelijke fatwa is nooit gepubliceerd.

In een sharia-staat, zoals deze met name in Iran daadwerkelijk door top sharia-juristen van het land wordt gerund, zijn fatwa’s belangrijke uitspraken van het toegepast recht, zoals de wetsartikelen dat zijn in de VS. Maar ondanks herhaalde verzoeken heeft Iran nooit het vermeende anti-kernwapens-fatwa van Khamenei geproduceerd.

Zoals MEMRI inderdaad uitwerkt, werd Khamenei in 2012 in een uitwisseling op Facebook rechtstreeks naar de vermeende fatwa gevraagd:

“Is het ook verboden om nucleaire wapens te verkrijgen, zoals in uw uitspraak dat het gebruik ervan verboden is?”

Hij weigerde om de vraag te beantwoorden:

“Uw vraag heeft geen jurisprudentie aspect. Wanneer zij dat wel zou hebben, dan is het mogelijk de vraag te beantwoorden”.

Het idee dat Khamenei eigenlijk gelooft dat kernwapens islamitische wetgeving schenden en in die zin een geloofwaardig fatwa zou uitvaardigen, moet op zich als absurd worden gezien. Behalve dat Pakistan de sharia in z’n wetgeving heeft opgenomen, heeft dit land al lange tijd kernwapens. Al meer dan twee decennia heeft Al-Qaida geprobeerd om nucleaire wapens te verwerven en heeft essentiële steun van het regime in Teheran genoten.

Het olierijke Iran heeft het niet nodig om voor vreedzame doeleinden nucleaire technologie te ontwikkelen. Het heeft expliciet gedreigd Israël van de kaart vegen. Het is druk bezig geweest met het ontwikkelen van wapensystemen geschikt als kernbommen in combinatie met het verrijken van uranium. Het kan niet meer dan voor de hand liggen dan dat Khameneis regime ver verwijderd is van de afwijzing dat kernwapens anti-islamitisch zouden zijn, ze probeert deze te verwerven om het opleggen van een islamitische superieure ideologie te bevorderen.

Bovendien, zoals MEMRI verder nog documenteert, bestaat er van de hand van geloofwaardige sjiitische geleerden geen gepubliceerde fatwa over het onderwerp van de kernwapens. In 2006 werd gemeld dat juristen in Qom een ​​fatwa hadden afgegeven die expliciet verklaarde dat “sharia het gebruik van kernwapens niet verbiedt”.

Hoewel de datum steeds lijkt te verschuiven, begonnen Iraanse functionarissen ongeveer in 2005 te beweren dat Khamenei een anti-atoom fatwa had afgekondigd. De onoprechte suggestie werd gedaan in verband met de gewiekste conclusie van Iran dat de beste route naar de ontwikkeling van kernwapens was om intern te beweren dat zijn nucleaire programma vreedzaam was.

Functionarissen van de regering Obama die wanhopig bezig zijn om een ​​deal met Iran te sluiten en zichzelf ervan proberen te overtuigen dat Iran mogelijk een Amerikaanse bondgenoot in het Midden-Oosten zou kunnen worden, begrijpen dat de moellahs nooit het soort strenge systeem van inspectie zullen toestaan dat een overeenkomst betrouwbaar zou maken. Ze leggen dus de nadruk op de bedachte fatwa als een motivering voor het maken van een onaanvaardbare deal: Je wordt verondersteld om tegen jezelf te zeggen: “We hoeven ons geen zorgen te maken dat we niet kunnen controleren of de Iraniërs met de bouw van kernwapens bezig zijn, omdat de islamitische heerser het bouwen van kernwapens plechtig heeft verboden”.

Maar zelfs als je geneigd bent tot dergelijk zelfbedrog, het feit is: Khamenei heeft kernwapens niet verboden.

Zoals Joel Pollak van Breibart heeft opgemerkt, heeft Kenneth Pollack, als serieus nationaal veiligheidsexpert en geldend bijzonder invloedrijk onder Democraten, gesproken over de vermeende Khamenei-fatwa in zijn boek “Unthinkable: Iran, the bomb, and the American strategy” (Ondenkbaar: Iran, de bom en de Amerikaanse strategie). Pollack merkt niet alleen op dat de fatwa nooit formeel is afgegeven, maar ook dat Iran fatwa’s negeert als ze blijken lastig in waargenomen eigen nationale belangen te passen. Zo negeerde in de jaren 1980 de stichter van de Iraanse jihadistische staat, ayatollah Khomeini, zijn eigen fatwa tegen massavernietigingswapens tijdens de lange oorlog met Irak.

Zelfs indien een dergelijk fatwa werkelijk bestond, zou het waanzin zijn om in een kwestie die van cruciaal belang is voor de Amerikaanse nationale veiligheid te vertrouwen op een fatwa van het hoofd van een jihadistische terreurstaat. Maar een dergelijke fatwa bestaat niet.

Bron:
http://pjmedia.com
Auteur: Andrew C. McCarthy

Vertaald uit het Engels door:
Vederso
(voor www.ejbron.wordpress.com)