Het gif van de islamitische intolerantie

(Door: Regina Mönch – Vertaling: E.J. Bron)

Een artikel uit het jaar 2010, maar nog steeds uiterst actueel!: Foutieve ontwikkeling met ernstige gevolgen: de lerarenvakbond in Berlijn waarschuwt voor de gevolgen van een pedagogische noodtoestand in islamitische families. De onderwijsautoriteit echter waarschuwt leraren voor “morele overweldiging” met westerse vrijheidswaarden.

Zelfs de lerarenvakbond heeft het nu opgemerkt: waar Duitsers nog slechts een minderheid zijn, in klaslokalen en op schoolpleinen in bepaalde wijken, gaat het tamelijk woest toe; de intolerantie treft Duitse medescholieren en anders gelovigen – de vakbondskleden spreken van “niet-moslims” –, meisjes sowieso. Maar ook het vrouwelijke onderwijspersoneel en goede leerlingen zijn het slachtoffer van enorme discriminatie en verbale of lichamelijke aanvallen. En eindelijk wordt nu openlijk benoemt wat iedereen al lang weet die niet lijdt aan wereldaanschouwelijk beïnvloede waarnemingsstoornissen: het gaat hier niet om de zoons van immigranten uit Polen, Kazachstan of Italië, maar om jonge moslims. Om deze reden had de Berlijnse Vakbond Opvoeding en Wetenschap (GEW) een uitnodiging verstuurd voor een workshop, wat velen al als een kleine sensatie zouden willen beoordelen.

Buitengewoon hieraan is echter alleen dat pas de ruzie rondom Thilo Sarrazin´s boek “Deutschland schafft sich ab” zulke en gelijksoortige bijeenkomsten voortbrengt en niet het reëel al jarenlang smeulende conflict van buiten zijn oevers tredende, vaak gewelddadige intolerantie op scholen met veel islamitische leerlingen. Natuurlijk beriep de GEW zich niet op Sarrazin, maar op een eigen analyse, die verscheen in het eigen vakbondsblad “Berlijnse lerarenkrant”.

Christenen worden ten onrechte als “ongelovigen” gemeden

Dat het nu bediscussieerde artikel “Duitservijandigheid op scholen – Over de oorzaken van een toenemende tendens onder jongeren van Turkse en Arabische komaf” al bijna een jaar geleden in de krant stond – onopgemerkt, werd daarbij verzwegen. Dat het artikel nu officieel wordt aanbevolen aan leraren, laat alleen maar zien hoe explosief de stemming intussen geworden is.

De schrijvers Andrea Posor en Christian Meyer behoren tot de “commissie voor multiculturele aangelegenheden”, wat verklaart waarom zij bij de omschrijving van de buitensluiting van de Duitse minderheid door de meerderheid van islamitische medescholieren alleen willen vermoeden dat het “verbindende element” van deze groep “veelal de gemeenschappelijke islam lijkt te zijn”. Christenen, aldus de schrijvers, zouden “onterecht als ongelovigen” gemeden worden, wat een bepaalde onwetendheid van fundamentalistische islamideologie verraadt. De filmmaaksters Güner Balci en Nicola Graf hebben dit in hun film “Strijd in het klaslokaal” (tv-documentaire over de cultuurstrijd in het klaslokaal: in verloren positie) op niet mis te verstane wijze als foutieve ontwikkeling met ernstige gevolgen gedocumenteerd, en niet alleen in Berlijn.

Het ontbreekt aan interculturele competentie

De meeste deelnemers aan de buitengewone GEW-bijeenkomst wilden, zo meldt de “Berliner Tagesspiegel”, niet ruziën over “Duitservijandigheid”, omdat dit slechts één bevinding onder velen zou zijn. Alles wat anders zou zijn, wordt geperst, zei de lerares Mechthild Unverzagt. Op haar school zouden Duitse leerlingen al lange tijd vragen om in de pauzes binnen te mogen blijven. Maar over het algemeen blijft de ruzie zo mak als een lammetje en georiënteerd langs de politiek correcte scheidslijn. Het zou ontbreken aan interculturele competentie en het zou veelmeer gaan om de poging van sociaal achtergestelde leerlingen om kracht te demonstreren.

Deze zienswijze – volgens welke er zelfverdediging in het spel zou zijn, niet echter de fatale gevolgen van de pedagogische noodtoestand in islamitische families en indoctrinatie door islamitische en radicaalislamitische moskeeverenigingen – heeft de vakbond de afgelopen tientallen jaren veel leden gekost. Juist betrokken leraren, die in tegenstelling tot functionarissen en politieke ambtenaren steeds opnieuw probeerden misstanden openbaar te maken, geven berustend op.

Meedogenloze ignorantie

De leraar Wolfgang Schenk bijvoorbeeld, ooit woordvoerder van de “Alternatieve Lijst”, heeft desbetreffende ervaringen moeten verzamelen hoe de vakbond en de onderwijsautoriteit hem afwimpelden toen hij zich wegens vrouwvijandige overvallen op leraressen of scheldwoorden zoals “Nazi”, “sletten”, “racist” of de dreigende uithuwelijking van een leerling tot hen wendde. Men adviseerde hem zich rustig te houden om daarmee geen voorzet aan de rechts-radicalen te geven. Deze gewetenloze ignorantie wordt tot op de dag van vandaag volgehouden. Al in de vroege jaren-90 zou de invloed van de islamverenigingen en van bepaalde moskeeverenigingen merkbaar zijn geworden, wier antiwesterse, antidemocratische ressentiment intussen de sfeer op veel scholen met steeds meer succes vergiftigen, zegt Schenk. De “Duitservijandigheid”zou in werkelijkheid slecht één van de vele fenomenen van buitensluiting zijn.

De Berlijnse onderwijsautoriteit heeft zojuist een handreiking m.b.t. de islam naar de scholen gestuurd. Het boekje, veelvuldig bewerkt en nu in ieder geval ontdaan van de clandestiene aanbevelingen van een imam die werd opgeleid op een Frans sharia-instituut, is eigenlijk een schandaal. Er staat geen informatie in over de gevolgen van islamitische seksescheiding en seksualiteit en waarschuwt leraren vooral voor “morele overweldiging” met westerse vrijheidswaarden.

Bron:
www.faz.net
Auteur: Regina Mönch

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)