Zal het meer dan een generatie lang duren om de “Islamitische Staat” te overwinnen?

(Door: Dr. Manfred Gerstenfeld – Vertaling: E.J. Bron)

De Amerikaanse generaal buiten dienst, John Allen, zei onlangs dat het “een generatie of langer” zal duren om de beweging “Islamitische Staat” (IS) te overwinnen. Hij is de belangrijkste Amerikaanse afgezant voor de coalitie die de radicaalislamitische beweging bestrijdt. Hieruit kan men  opmaken dat Allen met zo´n uitspraak de voorspelling doet dat IS nog lange tijd zijn territorium zal handhaven. Wanneer hij de controle over al zijn grondgebied kwijtraakt, dan zal zijn bestaan een terrorismeprobleem worden in plaats van een militair probleem. Allen voegde er aan toe dat wanneer IS niet overwonnen wordt, de beweging de wereldorde vernietigende schade zal toebrengen.

Het lijkt bizar dat iemand ertoe besluit zulke voorspellingen op de lange termijn te doen, temeer gezien dat president Obama in het begin van dit jaar het Congres ertoe opriep in te stemmen met een drie jaar durende militaire campagne. De uitspraken van generaal Allen, of deze nu realistisch zijn of niet, kunnen als overdenking dienen voor wat het kan betekenen wanneer IS over twintig jaar nog steeds een aanzienlijk territorium controleert. Dat zou inderdaad een belangrijke invloed op de wereldorde hebben – of beter gezegd op de wereldwanorde. Dit zou vooral effect hebben op de islamitische wereld, het Westen, Rusland en vele andere landen. Israël en de Joden, hoewel onbeduidende acteurs, zouden de dupe worden van de globale invloeden en mogelijke aanvallen door IS.

Wat betreft de islamitische wereld heeft de “Arabische Lente” Libië, Jemen en Syrië al op de lijst van mislukte staten gezet. Het voortbestaan van IS kan aan deze lijst Irak en wellicht nog andere landen toevoegen. Omdat de IS een extremistische soennitische beweging is, bestrijdt zij zonder enige neiging tot compromis rechtstreeks de sjiietische moslims. Hoe langer de IS bestaat, des te groter is de bedreiging voor de sjiieten.

Dat betekent dat de IS uiteindelijk de confrontatie met Iran moet aangaan, het toonaangevende sjiitische land. Iran is een internationale onruststoker en er heeft deze eeuw nauwelijks een externe macht militair op het land gereageerd. Hoe machtiger de IS wordt, des te meer zal hij Iran op zoveel mogelijk manieren uitdagen. Omdat de IS ook tegen de soennitische landen is die door Koninklijke families geregeerd worden, zal de instabiliteit in deze landen eveneens aanzienlijk toenemen. Datzelfde geldt voor Egypte.

Voor het Westen zullen de bedreigingen variëren in hoedanigheid. Een van de belangrijkste zorgen is Europa´s afhankelijkheid van Arabische landen vanwege de olievoorziening. Met instabiliteit in olie producerende landen zoals Irak en Libië werd tot nu toe zonder grote problemen omgegaan. Instabiliteit in Saoedi-Arabië en andere leveranciers in het Nabije Oosten kan ergere gevolgen hebben. Een tekort in de energievoorziening kan het al bestaande probleem vergroten dat het de volgende generatie in het Westen slechter zal gaan dan de huidige.

Een ander effect voor het Westen kan een mogelijke toename van het terrorisme zijn. In de vorige eeuw werden door moslims in Europa begane terreurdaden vaak door niet-Europeanen gepleegd. Een voorbeeld is de moordaanslag op het restaurant Goldenberg in Parijs in het jaar 1982. Van veel grotere dimensie waren de moorden van 9/11 door
Saoedi´s in de VS.

In de nieuwe eeuw echter zijn de terreuraanslagen door moslims in Europa qua karakter veranderd, omdat veel van de daders inwoners van de EU waren. Dat was in ieder geval deels het geval bij de enorme aanslag in Madrid in 2004. Dat was zeker zo bij de moorden in Londen in 2005, de moorden op Franse soldaten en Joden door Mohamed Merah in 2012, de moorden voor het Joods Museum in Brussel in 2014 en de moorden in Parijs en Kopenhagen in het begin van dit jaar. Het binnenlandse islamitisch terrorisme uitte zich identiek in de VS, bijvoorbeeld bij de marathon van Boston in 2013.

Tot nu toe heeft de oproep van de IS, dat westerse moslims terreurdaden in de landen moeten plegen waarin ze wonen, niet veel effect gehad. Er bestaat een grotere angst voor terrorisme door Europese Jihadisten die uit Syrië en Irak terugkeren, maar tot nu toe heeft het van hen uitgaande geweld slechts in beperkte mate concrete vormen aangenomen.

De ontbrekende reacties op de moordoproepen van de IS kunnen voor een verschuiving terug naar terreuraanslagen zorgen die door niet Europese Jihadisten worden gepleegd. Er was sprake van dreigingen en geruchten dat ze meekomen met de vluchtelingenboten uit Libië naar Europa of via de Balkan binnengesmokkeld worden. Het kan zijn dat er al enkele buitenlandse Jihadisten zijn geïmmigreerd, maar dat heeft tot nu toe niet tot incidenten geleid. Als we het echter hebben over tientallen jaren van aanzienlijke andere IS-activiteiten, dan is het waarschijnlijk dat er aanslagen zullen komen door terroristen die zich camoufleren als vluchtelingen.

Meer door Jihadisten veroorzaakte terreur in het Westen zal tot een verdere stereotypering van alle moslims leiden. De tot nu toe plaatsvindende toestroom aan moslims en de daaruit voortkomende sociale problemen, waaronder ontbrekend succes bij de integratie, heeft al in verschillende landen geleid tot een stijging en/of toename van anti-islamitische nationalistische partijen. Daartoe behoren Geert Wilders´ PVV, de Zweden-Democraten en vooral het Franse Front National. Meer islamitisch terrorisme zal niet alleen zorgen voor een grotere populariteit voor deze partijen, maar ook de houding van andere partijen beïnvloeden, die moeten concurreren met partijen met hardere opvattingen tegenover de islam.

Wat zal dit alles voor in het buitenland levende Joden betekenen? Niet veel goeds. Aanslagen op anderen worden vaak gevolgd door aanslagen op Joden. Dat was het geval bij Merah, de Charlie Hebdo moorden en bij de moorden in Kopenhagen.

Wat kan een klein land als Israël in deze onvoorziene complexe toekomst doen? Het moet zijn structuur van de geheime dienst verbeteren en een zeer flexibele politiek bedrijven. Er is sprake van aanzienlijke bedreigingen. De mogelijkheid bestaat dat Israël aan al zijn grenzen oog in oog komt te staan met de IS of andere terreurorganisaties.

Er kan echter ook sprake zijn van een serie kansen. Geen ander land heeft zoveel ervaring opgedaan in de effectieve bestrijding van verschillende soorten islamitische terroristen als Israël. Er is al veel vraag naar Israëlische knowhow op dit gebied en die zal vermoedelijk alleen maar toenemen. Dit feit is niet echt bekend, maar moet dit in de toekomst wel worden om het imago van Israël bij de westerse mainstream bevolking te verbeteren.

Een tweede kans kan gelegen zijn in het feit dat Israël de anti-IS-stemming in het Westen gebruikt om te benadrukken dat de grootste Palestijnse partij, Hamas, zich niet wezenlijk onderscheidt van de IS. Op dit gebied heeft Israël tot nu toe niet veel ondernomen, maar tegelijkertijd was de bodem voor een reactie van het Westen veel minder vruchtbaar dan deze in de toekomst kan worden.

Een derde kans voor Israël kan de mogelijke wisseling van politieke allianties in het Nabije Oosten zijn. Enkele Arabische landen, welke haat tegen Israël zij ook begunstigen, kunnen dit als minder nuttig beschouwen dan met Israël een bondgenootschap tegen de IS te sluiten, die voor veel Arabische landen een echte bedreiging geworden is. Uit een actuele peiling blijkt dat de Saoedi´s Iran als het grootste gevaar voor zichzelf beschouwen, gevolgd door de IS en Israël op de derde plaats.

Dit zijn allemaal heel grove hypotheses. Strategen hebben echter een uitgangspunt nodig als ze over de toekomst nadenken. Als de IS daadwerkelijk een generatie of langer blijft bestaan, dan bevinden we ons op dit moment in een zeer vroege fase van zijn levenscyclus. Zelfs wanneer slechts een deel van de hypotheses accuraat is, dan zal dit bij de ontwikkeling van succesvolle strategieën voor de toekomst van Israël nuttig zijn.

Bron:
https://heplev.wordpress.com

Bron oorspronkelijk artikel:
http://www.jpost.com
Auteur: Dr. Manfred Gerstenfeld

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)