Hoe Griekenland door de EU bedrogen werd

(Door: “weethetwel”)

Griekenland is de bakermat van onze beschaving en heeft daarom een meer dan symbolische waarde. De EU, met voorop onze socialist Dijsselbloem, denkt Griekenland nu definitief op de knieën te hebben. Daaraan vooraf ging een traject van zwartmakerij, leugens, verdraaiingen en vooral intens gemeen machtsmisbruik. Maar denk erom: de Grieken zijn een volk van stavast. Voor Dijsselbloem en consorten is het een spel der ego’s, voor de Grieken is het bittere realiteit. Ze hebben ooit voor heter vuren gestaan en altijd gevochten voor hun land. Als poortwachter van Europa hebben de Grieken tot op de dag van vandaag de Muzelmannen buiten de poort weten te houden, maar de EU dwingt ze met harde hand de grens open te stellen. Tegelijk wordt de genocide op meer dan anderhalf miljoen van hun Armeense en Griekse broeders in Turkije gebagatelliseerd, niet in de laatste plaats door Nederland, inclusief de minister-president. De Grieken verdienen onze diepe bewondering en respect. In plaats daarvan worden ze dagelijks op een leugenachtige manier door het slijk gehaald. Hier de analyse hoe het land financieel kapot werd gemaakt om het op de knieën te krijgen.

Griekenland moest beslist bij de NATO en bij de EU

Wie denkt dat Griekenland bij de NAVO en de EU is gehaald, omdat men zoveel op had met de Grieken heeft het verkeerd. Griekenland was van enorm strategisch belang, zeker in de tijd van de Koude Oorlog toen Rusland, net als nu, tot tegenstander was verklaard. De vloot van Rusland lag bij de Krim en Griekenland lag aan de poort naar de Zwarte Zee. De Amerikaanse vloot lag in Griekenland. Toen de Euro werd gelanceerd, voldeed Griekenland in geen enkele opzicht aan de toelatingscriteria. De grootste Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs werd erbij gehaald om op deskundige wijze de boeken te vervalsen. Griekenland had al jaren een inflatie van 10% of meer, dus dan kun je nooit een begrotingstekort hebben van 3% of minder. Dat heeft natuurlijk niemand geweten? Griekenland moest gewoon uit strategische overwegingen toegelaten worden.

De economische omstandigheden van Griekenland

 Griekenland besturen en organiseren is hoe dan ook een dure aangelegenheid. Het land heeft altijd een groot leger nodig gehad om zijn grenzen te bewaken en de aanleg van infrastructuur, havens, wegen is kostbaar en onderhoudsgevoelig. Door het verspreid wonen van de bevolking zijn ook zaken als onderwijs en gezondheidszorg relatief duur. Daarnaast had Griekenland net als ieder land een overheid die vooral aan zichzelf denkt. In Nederland maken ze wetten om zich geld toe te eigenen, in Griekenland zochten ze het vooral in hoge salarissen en hoge pensioenen. Het effect is hetzelfde.

Om aan geld te komen, heeft Griekenland méér dan welk Europees land de drukpers gebruikt. Dat was te merken aan de inflatie die steevast minstens 10% per jaar was met uitschieters naar wel 20%. Misschien vervelend, maar de Grieken waren er wel aan gewend. Ieder jaar deden ze de prijzen en lonen omhoog en dan klopte het weer. Dat systeem had tot in lengte van jaren kunnen blijven functioneren dus is het aan niemand om daar een oordeel over uit te spreken.

Toen Griekenland de eurozone werd binnengeloodst, was het een enorme omschakeling dat de prijzen praktisch niet meer stegen. Traditiegetrouw werden de prijzen de eerste jaren nog wel verhoogd en dat maakte Griekenland ineens duur voor andere landen. Dat kostte ze een flink deel van de toeristeninkomsten voordat ze er erg in hadden. De grootste tegenvaller was echter dat de gelddrukpers van Griekenland werd afgenomen.

Geen geld meer kunnen drukken trof Griekenland het meest

In het artikel De miljarden van de Grieken komen helemaal niet van onze belastingbetalers is uitvoerig geschetst hoe door de komst van de Euro de diverse landen geen eigen geld meer mochten drukken en alles moesten gaan lenen. Voor de Grieken was dit met afstand de grootste klap van alle Europese landen, omdat zij juist voor hun uitgaven veel gebruik hadden gemaakt van de drukpers.  Zelfs als Griekenland niet op alle mogelijke manieren gestimuleerd zou zijn door het (Noord-Europese) bankwezen om extra geld te lenen, was het een onontkoombaar lot dat hier de staatsschuld veel meer zou stijgen dan bij andere Europese landen. Daar mocht niet over gesproken worden, want formeel mocht er maar 3% tekort zijn dus om te zeggen dat het minstens 15% zou zijn was not done. Maar zo’n groot tekort haal je niet zomaar in.

De euro als splijtzwam

Vanaf het begin werd er door Noord-Europa met scheve ogen naar het Zuiden gekeken, want Zuid-Europa kon ineens veel voordeliger geld lenen en maakte daar ook flink gebruik van. Het vreemde is dat alle landen van Europa enorm veel meer leenden, alleen was het de Zuidelijken kennelijk niet gegund. Spoedig begon al aan het licht  te komen dat de Euro geen verbroedering bracht, maar juist een splijtzwam was. Er werd steeds meer een negatieve stemming gecreëerd naar de Zuid-Europese landen. Er was natuurlijk wel het een en ander aan te merken op het begrotingsbeleid van die landen maar grosso modo waren de Noordelijken toch niet veel beter en vaak zelfs slechter. Maar de solidariteit die zo bejubeld werd bij het begin van het Europroject was inmiddels ver te zoeken. En als de solidariteit ver te zoeken is, zien de financiële aasgieren hun kans. In 2008 schrok de financiële wereld zogenaamd wakker. De schuld voor alle landen van Europa was toen al zo hoog opgelopen dat de kans op terugbetaling niet erg groot meer was, los van het feit of men dat ooit van plan zou zijn. Maar de stemming was vooral gericht tegen de zuidelijke landen en als die niet op steun kunnen rekenen van de anderen valt er voor de speculanten en woekeraars wat te halen.

Faillissementen

Iemand die failliet dreigt te gaan kaal plukken, is een zeer lucratieve bezigheid. Misschien is de situatie van Griekenland het beste uit te leggen aan de hand van een praktisch voorbeeld.

Stel u woont in een eigen huis met een lening van een ton (100K). U betaalt 8 % rente en u komt goed rond, al houdt het niet over. Op een dag komt de vriendelijke klerk Jeroen D. van de eurobank bij u aan de deur en doet u een voorstel extra geld te lenen. Een nieuwe keuken van 25K? Het gemak dient de mens. En ook maar een nieuwe auto van 20K. En een prachtige nieuwe vissersboot van 30K garandeert u een inkomen voor de rest van uw leven. “Maar Jeroen, dat wordt voor mij onbetaalbaar”. “Ik dacht al dat u dat zou zeggen, eens even tellen 100 + 25 + 20 + 30 = 175, weet u wat, ik doe er nog 25 bij voor als de wasmachine kapot gaat, dat wordt dan 200K en ik doe de rente voor 4% , dan bent u maandelijks even veel kwijt als nu. En ik hoef geen aflossing, want we zijn blij dat u wilt lenen. En als u nog meer wilt lenen roept u maar”.

Dan moet je toch sterk in je schoenen staan geen ja te zeggen, dus je zegt ja. Er wordt een lening verstrekt van 200K met een looptijd van 8 jaar en 4% rente en u betaalt evenveel als vroeger.

Na 8 jaar wordt er gebeld en daar staat Jeroen D. zenuwachtig voor de deur. “Meneer, we hebben vanmorgen toevallig nieuwe richtlijnen uit Basel gekregen. U krijgt geen nieuwe lening. Het blijkt dat de waarde van uw huis te laag is voor de schuld die u heeft, dus wij verzoeken u  binnen een termijn van vier weken 100K naar onze bank over te maken”. U schrikt behoorlijk en gaat bij een andere bank informeren voor een lening, maar die zijn ook onverbiddelijk, regels zijn nu eenmaal regels. Dat is vooral wrang, omdat u weet dat er minstens 23 mensen in de stad zijn die op dezelfde manier geleend hebben, maar die mogen vrolijk blijven lenen. Ze hebben alleen u eruit gepikt. U vraagt deze mensen daarom om hulp, maar de deur wordt voor uw neus dichtgegooid. Niemand wil u helpen. Daar staat Jeroen weer voor de deur. “Ik weet dat uw vrienden u niet helpen anders was ik niet hier hahaha. Ik stel u vanaf nu in gebreke en wij zullen ons incassotraject starten. Alle kosten zijn voor u”.

Nachtmerrie

Er begint nu een nachtmerrie, want u kunt niets doen. Elke dag komen er brieven van de bank, van de curator, boeterentes, boetes van de rechtbank, omdat u Jeroen een keer door het loket hebt getrokken en een keer voor zijn kop geramd, advocaatkosten, deurwaarders en de teller staat inmiddels op 300K. Er is beslag gelegd op alle vis die u vangt en u heeft zelfs geen eten meer. Dan gaat de bel. Jeroen staat weer voor de deur.

“Meneer, we vinden uw omstandigheden mensonterend en we willen er wat aan  doen. We hebben het volgende voorstel: u verkoopt uw auto en uw boot voor 2K aan ons en dan lenen we u het volle bedrag van 298K tegen 4% en de eerste 5 jaar hoeft u geen aflossing te betalen. De eerste jaren zijn de lasten dan maar 1K in de maand, net iets meer dan u betaalde voordat u aan uw onverantwoordelijke gedrag begon. En als u niet akkoord gaat, verkopen we uw huis aan de hoogstbiedende”. Het duurde een paar maanden van knarsetanden en moordneigingen, maar eindelijk ging u akkoord want u had geen keus….. een grote extra schuld en de auto en de boot ook nog voor een habbekrats  kwijt. En met de boot ook nog het inkomen.

Gebrek aan solidariteit wordt meedogenloos uitgebuit , ook door de EU zelf

Wel, ditzelfde spel werd in Europa gespeeld, maar dan met landen. De landen die op weinig mededogen van de andere eurolanden konden rekenen, werden er door de financiële aasgieren uitgepikt en dat traject gaat dan als  volgt:

Er komt een afwaardering van de kredietwaardigheid door een zogenaamd ratingbureau (meestal Amerikaans: Fitch, Standard & Poor). Op het moment dat de  leningen vervallen en vernieuwd moeten worden, schrijft er gewoon  niemand meer in. Om dan toch aan geld te komen moeten er dure banken en geldschieters in de arm genomen worden die wel wat kunnen regelen maar natuurlijk onder zulke slechte voorwaarden, zo dat de rentelasten ondraaglijk worden.

Dit lot overkwam Griekenland, Portugal en Spanje. Italië hadden ze in eerste instantie ook op de korrel, maar dat durfden ze niet door te zetten. Tot 2008 waren deze landen de beste klanten van de banken en konden ze zonder onderpand lenen wat ze wilden en toen ineens waren het de paria’s van de financiële wereld die geen leningen meer konden krijgen, alleen tegen enorme rentevoeten. En wat bleek? Van de gepreekte solidariteit van de Eurolanden was niets over en de drie landen konden barsten. Ieder voor zich was het motto ineens. En wat doe je als je met de rug tegen de muur staat en niet geholpen wordt door je vroegere “vrienden”; je hebt het maar te accepteren……  en dat kost tientallen miljarden. De staatsschuld in die landen steeg hierdoor enorm en het geld verdween in de zakken van de edele “redders” die de landen nog wel van kredieten wilden voorzien, maar tegen woekerrentes.

Klerk Dijsselbloem en zijn linkse principes

Toen klerk Dijsselbloem dus aan de deur kwam om een regeling te treffen, hadden de genoemde landen dus veel hogere schulden dan nodig was geweest als Europa in ieder geval de speculanten buiten de deur had gehouden door één lijn te trekken en de collega-landen had beschermd. Hoor je Dijsselbloem zeggen dat de wereld steeds socialer moet?

Links recept voor economisch “herstel”.

Maar dat was nog niet alles. Hij had ook nog een links recept in de aanbieding voor het herstel van de economie in die landen. Volgens de linkse doctrine is rijkdom niet iets wat “verdiend” moet worden, maar wat alleen maar “verdeeld” hoeft te worden. Om Griekenland uit de problemen te helpen is het alleen nodig door draconische bezuinigingen en belastingen het inkomen en het werk van de bevolking af te pakken en aan hem te geven. Een andere verdeling dus. De landen hadden geen keus en aldus geschiedde.

De resultaten waren zoals te verwachten desastreus. Anderhalf miljoen mensen in Griekenland verloren hun baan en het nationaal inkomen daalde met een kwart. Geen voedingsbodem om nu eens lekker belasting te gaan vangen om de schulden te voldoen. Wel een voedingsbodem dat de mensen massaal op de communisten gingen stemmen; zij waren de enigen die zich tegen dit sociaal “monster” verzetten. In 2013 had Griekenland evenwicht op de gewone begroting  maar door de stupide EU-maatregelen daalde het nationaal inkomen met een kwart en daar is niet één begroting tegen bestand. En het ergste was de dreiging de banken failliet te laten gaan. Aan alle kanten kwam Griekenland nu geld tekort en dat was voldoende om het land definitief knock-out te slaan.

Versailles 2.0

Het verdrag van Versailles is er niets bij hoe de Grieken nu vernederd worden. Het geld dat er mee gemoeid is, interesseert Dijsselbloem c.s. echter niets, want dat wordt allemaal gedrukt door de ECB. Wat ze veel belangrijker vinden, is dat ze de Grieken dwingen hun nationale bezittingen te verkopen en hun leger grotendeels af te schaffen. Worden ze lekker afhankelijk. Die ruggengraat moet gebroken. Weg met die nationalistische gevoelens, leve de Europese gedachte.

Even wat cijfers voor als u het niet gelooft

Wij als onderdanen vinden het vooral belangrijk hoe onze regering met ons geld omspringt. Al kunnen ze nog zulke mooie verhalen ophangen, als aan het eind van het jaar blijkt dat ze weer meer schuld hebben gemaakt dan teren ze nog steeds op mijn zak. Dat telt.

Wat zien we in de tabel?

1. De eerste drie landen zijn de landen die de andere landen in Europa de maat nemen en aanspreken op hun gedrag, met name Nederland en Duitsland. Je mag aannemen dat ze extra voorzichtig zullen zijn hun onderdanen op te zadelen met grote schulden. Kijk zelf maar eens.
2. In 2001 bij de start van de Euro hadden met name de Zuid-Europese landen Spanje en Portugal weinig schuld. Griekenland liep in de pas met Nederland en Duitsland, terwijl Italië er uit sprong aan de bovenkant. Denk er om dat de PIGS landen (Portugal, Italië, Griekenland, Spanje) tot kort voor dat moment ongeveer het dubbele aan rente betaalden dan de landen die de anderen zo graag “de maat nemen”.
3. Als we kijken naar de schuld van de PIGS-landen dan blijkt dat ze eigenlijk zeer verantwoord hebben gehandeld in die periode 2001-2008. Door het halveren van de rente hadden ze eigenlijk voor hetzelfde geld twee keer zoveel kunnen lenen. De schuld van Portugal en Griekenland neemt wel met 70% toe, maar de totale lasten dalen. Wanneer ze de schuld met 100% toe hadden laten nemen, waren ze ongeveer dezelfde rente kwijt. Kennelijk hebben ze zich toch nog kunnen beheersen.
4. Maar wat zien we nu dan toch? Tussen 2001 en 2008 zijn het vooral Nederland en Frankrijk die hun onderdanen procentueel en absoluut het meest opzadelen met extra schulden en lasten. Hebben we dat ergens gelezen? Niet in onze kwaliteitsmedia. Ik kan me wel herinneren dat het de bevolking van juist die twee landen was die bij een referendum “nee” zei tegen Europa.
5. En we zien ook dat het bij Griekenland helemaal niet zo dramatisch is in 2008. Als je bedenkt dat ze minstens 10% extra tekort moesten wegwerken vanwege het wegvallen van de drukpers dan lopen ze nog aardig in de pas met grootsmoel Nederland.
6. Helemaal grof wordt het als je de absolute bedragen bekijkt. Duitsland en Frankrijk lenen er bedragen bij die al vele malen groter zijn dan de hele Griekse staatsschuld. Niet dat daarmee gezegd wil worden dat Griekenland zijn verplichtingen niet hoeft na te komen, maar er is zoveel ophef over gemaakt alsof Griekenland de hele eurozone op kon blazen. (De Griekse schuld is ongeveer 2% van de hele schuld van de eurozone).
7. Na 2008 verandert de zaak: de internationale speculantenbende besluit de afgunst en het gebrek aan solidariteit in Europa even flink uit te buiten. Hij richt het vizier vooral op Spanje en Portugal, omdat daar nog wat te halen valt. De EU zelf richt het vizier op Griekenland, omdat de Grieken niet meegaand genoeg zijn en daarom vooral een kopje kleiner gemaakt moeten worden. Italië is zijn achterstand t.o.v. Nederland flink aan het bijtrekken. Daar moeten we dus een beetje voorzichtig worden met de grote mond.
8. Europa capituleert nu voor het grootkapitaal en laat Spanje, Portugal en Griekenland vallen als een baksteen. Volkomen onterecht worden die landen vervolgens opgezadeld met allerlei maatregelen en belastingverhogingen die de economie ernstig aantasten. Het vermoeden bestaat dat het wel handig was die landen te pakken, omdat op basis van de cijfers eerder Nederland, Frankrijk en Duitsland aangepakt hadden moeten worden en die blijven nu in de luwte. Bovendien komt het Nederland en Duitsland niet slecht uit dat Spanje door al dat gedoe inmiddels ook een schuld per inwoner heeft van 20.600. De Europeanen mochten eens denken dat het ook anders kan. Ook Portugal is hierdoor inmiddels op 20.000 gemanoeuvreerd. Maar die 9.000 die er bij gekomen zijn sinds de kranige maatregelen van de EU na 2008 om Portugal te “redden” van de economische ondergang is echt niet bij de bevolking terecht gekomen. Rara Dijsselbloem, waar is dat geld dan gebleven?

Epiloog met betrekking tot Griekenland 

Wanneer de haat van Europa ten opzichte van Griekenland zo groot geworden is dat je zelfs aankondigt dat je de banken failliet laat gaan, dan zijn de banken al failliet. Zo gaat dat in het systeem van nepgeld. Gemener konden ze het niet maken, want dit is zo intens gemeen. Dat ze vervolgens een reddingsplan aanbieden in het Versailles-akkoord 2.0 is een verschrikkelijk hypocriete zaak. Ondanks alle opgelegde maatregelen en bezuinigingen blijkt uit de tabel dat Griekenland tot 2013 met zijn schuld nóg steeds in de buurt van de andere Europese landen bleef en de positie niet verslechterde. Door het faillissement van de banken aan te kondigen, heb je zóveel geld nodig om een bankrun het hoofd te bieden, daar is Griekenland veel te klein voor, temeer daar het door toetreding tot de Euro zelf geen geld meer mochten drukken. In één klap krijg je de schuld per Griek dan gemakkelijk op 40.000. Een mooi bedrag voor kritiekloze journalisten om aan te tonen dat de Grieken échte potverteerders zijn.

Toegift

Over potverteerders gesproken deze laatste nog: http://www.destaatsschuldmeter.nl Kunnen we zien hoe de Jeroen sterker en socialer met de Nederlanders omgaat.   € 480,- staatsschuld komt er per seconde bij, dat is per Nederlander € 890,- per jaar. Per werkende Nederlander is dat het dubbele, dus € 1780,-  per jaar.  Dat is € 150,- per maand dat er bijkomt. Hier worden we echt vrolijk van. Zulke bestuurders moet je in het buitenland écht de dienst uit laten maken.

Door:
“weethetwel”
(voor www.ejbron.wordpress.com)