Wat Gaan We Doen?!

(Door: “ekki”)

Er staan aardig wat rampscenario op het blog. Alsof er iets in de lucht hangt. Wat zou het kunnen zijn? Ook ik heb het gevoel dat ze in Brussel met een eindsprint bezig zijn. Dit tempo van immigratie is zelfs voor Brussels doen niet normaal. Ze hebben haast. Misschien omdat de € allang niet meer bestaat, anders dan in de virtuele wereld van de banken. (jullie hebben toch wel het grootste deel in je oude sok?!) Of omdat meer mensen door beginnen te krijgen dat er iets niet klopt. Nog snel even zoveel mogelijk negers hier naartoe halen als soldaten strijdend aan Brusselse zijde. Tegen ons. Een perfect scenario voor een marxistische coup. Of een andersoortige coup. (!)

Aldus, stel je eens voor dat we inderdaad in 1939 leven. Dat het licht binnenkort uitgaat. Dat we van de ene op de andere dag in een situatie belanden die we niet kennen, maar die zich wel kenmerkt door de vele rampspoed hier op het blog uitvoerig beschreven. Wat doen we dan? Dan gaan we te raden bij de mensen die we kennen. Kennissen, buren, familie. Dan zoeken we steun. Proberen te komen tot een samenwerken. Immers, eendracht maakt macht en alleen is maar alleen. Maar wat nou als dat allemaal Gutmenschen zijn? Tja, dan staan we toch alleen. En god is dood en al-ilah helpt de vijand. En daarnaast moeten we dan ook nog oppassen voor de afa’s, want – als we sommige linkse blogs mogen geloven – die gaan zich dan pas echt uitleven. Sommigen verheugen zich er nu al op dat ze straks iedereen ongestraft kunnen doodmeppen en al hun bezittingen kunnen roven. Het zal bij hen wel even duren eer ze begrijpen dat ook zij Kafirs zijn en voor hun leven moeten vrezen.

Dus we staan er alleen voor. En dat is best wel vreemd. Want we zijn immers al jaren met elkaar aan het schrijven. We weten grotendeels hoe het in elkaar zit, wie de vijand is, wat we kunnen verwachten en dat het bloed in de goten zal vloeien. Echter, al die jaren doen we maar niet wat zo voor de hand ligt. En waarom eigenlijk niet? Zijn we er op de een of andere manier blind voor? Voor het meest logische? Of bang? Voor die stap?

We schrijven al jaren. We kennen elkaar van haver tot gort. Bij sommigen kunnen we zelfs voorspellen hoe die reageren zal. Nou ja, natuurlijk niet letterlijk en woordelijk, maar toch. We kennen elkaar gewoon en staan aan dezelfde zijde, strijden dezelfde strijd. En als het er straks echt om gaat, als de stekker eruit wordt getrokken, als niets meer werkt zoals we ons hele leven gewend zijn geweest, dan zouden we een reuze steun voor elkaar kunnen zijn……

……en niemand weet waar de ander woont……

……is zoiets verstandig te noemen? Als we over 1939 zouden lezen dat er mensen waren die geen contact met elkaar opnamen omdat ze elkaar meer wantrouwden dan de vijand die 80 miljoen van hen ging vermoorden, dan zullen we waarschijnlijk vinden dat die mensen wel erg dom geweest moeten zijn. Immers, het is zo klaar als een klontje wie vriend is en wie vijand. En dan toch verzuimen om een netwerk op te bouwen door bijvoorbeeld adressen uit te wisselen, zal straks menig van ons de kop kunnen kosten. En dat is dus tegenwoordig weer in letterlijke zin.

Dus wat gaan we doen? Wij die ontsnapt zijn aan de hersenspoeling. Wat gaan we doen? Wachten totdat de elektriciteit uitvalt en we schaakmat staan? Wachten tot het internet afgesloten wordt en we elkaar niet meer kunnen bereiken? Wachten tot ISIS aanbelt soms? Wat gaan we doen mensen? Hoe lang nog blijven we bibberend ‘brullen’ als een muisje veilig verscholen achter onze anonimiteit?

Als we ons aan elkaar bekend maken dan kan het blijken dat verschillenden van ons niet zo ver uit elkaar wonen. We zouden dan samen kunnen komen om bijvoorbeeld bepaalde verslagen van hier uit te printen en in de wijk in de brievenbus te doen. Zo bereiken we veel meer mensen, wat de PVV ten gunste kan zijn. We doorbreken het kleine kringetje waarin we ons nu verstoppen. En het kan eveneens anoniem. Dus gevaarloos en veilig, maar met een honderdvoudig effect. Dus wat gaan we doen mensen?

PS: Lees nog even “Een Toekomst naar Wens” van 6 aug. Het is wat lang, maar het is de moeite waard. En er staan treffende plaatjes bij.

Door:
“ekki”
(voor www.ejbron.wordpress.com)