JODEN OP DE VLUCHT

Joodse vluchtelingkinderen in Nederland, 1938

(Door: “Driek”)

Toen op 1 april 1924 H.M. de Koningin, Z.K.H. Prins Hendrik en H.K.H. Prinses Juliana de Grote Synagoge te Amsterdam bezochten, sprak de voorzitter van de Joodse gemeente, Mr. B.E. Asscher, deze woorden: Vonden zij (de Joden) niet in dit gezegende land vrijheid van geloofsovertuiging en eredienst, terwijl zij elders het slachtoffer waren van nietsontziende gewetensdwang? Verkregen zij niet hier reeds vroeg de erkenning van volledig staatsburgerschap en de uitoefening van alle burgerlijke rechten, terwijl in zo menig ander land de Jood, helaas nog in deze tijd, wordt verguisd?

Dat waren mooie gevoelige woorden van die Mr. Asscher. Uit het hart gegrepen. Hij verkeerde toen nog in de dagen der onschuld. Zoals al die andere Nederlandse Joden. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog leefden er in Nederland zo’n 140.000 Joden, die verspreid over het hele land hun eigen gemeentes en synagogen hadden. De gemeentes van Rotterdam, Den Haag en met name Amsterdam waren de grootste.

Maar, let wel, lezer van E.J. Bron, plotsklaps, genadeloos, sloeg het noodlot toe. En aldus geschiedde, dat negen jaar later, negen jaar na die mooie toespraak van Mr. Asscher, de verkiezingen gewonnen werden door Adolf Hitler. Op 30 januari 1933 werd hij benoemd tot Rijkskanselier. Twee maanden later, op 1 april, werd de Joden-boycot ingevoerd en werden de burgerrechten opgeschort. Het werd Joden onmogelijk gemaakt hun beroep uit te oefenen. Deze en andere maatregelen zorgden ervoor dat veel Joden Duitsland ontvluchtten. Ze zochten hun toevlucht in het gastvrije Nederland.

Edoch, half maart 1934 veranderde de Nederlandse regering haar toelatingsbeleid. Ze ging de stroom vluchtelingen beperken, omdat de toestand in Duitsland verbeterde. Wel ja, toe maar, kijk eens aan. Dat waren nog eens maatregelen. Die Joodse gelukszoekers konden geen kant meer op. Grenzen gingen dicht. Er kwamen bijna geen Joden meer binnen. Daar moeten onze bewindslieden nu niet aan denken. Grenzen dicht? Nee hoor, lezer, de grenzen gaan open. Fransje Timmermans wil de vluchtelingen ophalen. Logisch, al die zwarte pareltjes. Die zijn een verrijking voor ons. Goed voor de economie. Goed voor die handenwrijvende directeuren van al die vluchtelingenorganisaties. Werk aan de winkel. Het geld komt met bakken binnen.

In de nacht van 9 op 10 november 1938 werd de Jodenvervolging omgezet in een pogrom. Tweehonderd synagogen werden in brand gestoken en 7500 winkels vernield. Na deze zogenoemde Kristallnacht vluchtten vele duizenden Joden. Nederland liet tussen 1933 en 1938 ongeveer 24.000 Joodse vluchtelingen toe. In vijf jaar tijd dus nog geen vijfduizend vluchtelingen per jaar. Velen gingen naar het alreeds bestaande  kamp Westerbork. De overigen beschikten over financiële middelen en zochten elders hun heil. De Nederlandse bevolking hield een inzameling ten bate van Joden die hier op een schoen een slof aan kwamen zetten. Ja, en dat moet ik die Nederlanders weer nageven, zij toonden zich wel barmhartig.

“Ik snap dat het lastig is als je gebeld wordt of je een leegstaande hal of andere ruimte beschikbaar wilt stellen”, zegt Dijkhoff op NPO1-radio. “Maar het lukt wel”.

Onze staatssecretaris Dijkhoff verwacht dat het aantal toegelaten vluchtelingen in Nederland dit jaar met 40% stijgt naar 35.000. Dat zijn er heel wat meer dan die 24.000 Joden in de dertiger jaren.

En wel een groot verschil met al die armlastige negers die nu een beroep doen op ons zuur verdiende  belastinggeld. Die Joden uit de dertiger jaren hebben de regering helemaal niks gekost. Nul komma nul. Kamp Westerbork hebben de Joden uit eigen middelen betaald.

Nu ons land wordt overstroomd met asielzoekers, die zich ten onrechte vluchteling noemen en hier een gastvrij onthaal vinden in de talloze opvangcentra, bekruipt mij een gevoel van onbehagen. De schijnheiligheid van onze regering, die walgelijke weldoeners, die ten koste van den Nederlandse burger dat geteisem binnenhaalt. Ik word er helemaal onpasselijk van. Het liefst zoude ik vandaag nog dit land verlaten. Ik wens u nog een fijne dag.

Door:
“Driek”
(voor www.ejbron.wordpress.com)