Duitsland heeft de “vluchtelingen” in de steek gelaten en zichzelf ook

(Door: Petra Raab – Vertaling: Theresa Geissler)

Het is een misverstand te denken dat Duitsland de “vluchtelingen” werkelijk helpt. In werkelijkheid bevordert Duitsland door haar houding immers de verruwing van een hele mensenmassa, aangezien zij deze, zonder enige inzet, de eigen inzet cadeau doet. Daardoor wordt aan de “vluchtelingen” de mogelijkheid ontnomen zich verder te ontwikkelen. Nederigheid en bescheidenheid leert een mens zich niet aan door boven andere mensen bevoordeeld en in het gespreide bedje geïnstalleerd te worden, maar door zichzélf door middel van zijn inzet uit het moeras te trekken. Dáárdoor worden de nederigheid en bescheidenheid in de mens gestimuleerd.

Wat echter op het ogenblik in Duitsland gebeurt, is de “vluchtelingen” dit leerproces te ontnemen en hun donkerste zijde naar boven te halen, aangezien de Duitsers niet sterk zijn, maar een verkeerd begrepen vorm van hulp praktiseren, die evenwel geen hulp is. Zij ondersteunen daarmee de meest negatieve trekken in de mens, namelijk anderen te willen over-bevoordelen, van hen te willen profiteren, hen tot slaaf te willen maken en hen te willen uitbuiten.

De zwakheid van de Duitsers en hun verkeerd begrepen hulpvaardigheid leiden ertoe dat ze het negatieve bij anderen naar boven halen. Mensen die men iets cadeau doet, leren niets. Ze leren noch nederigheid, noch bescheidenheid, noch respect voor het werk van anderen, maar vooral leren ze niet dat het aan hén is zichzelf uit het moeras te trekken. Duitsland neemt deze mensen thans deze stappen in het leerproces af, die deze mensen trouwens nog niet eerder gezet hebben, anders waren ze nu niet in Duitsland. Daarmee bevordert men niet de positieve, maar de negatieve energie van deze mensen die zich thans ook nog in hun bevoordeling boven anderen bevestigd voelen en die nu geloven dat ze deze inzet ook verdíend hebben, zonder daar ooit één prestatie tegenover gezet te hebben.

Daardoor wordt het mensen over-bevoordelende element in de mensen geprikkeld om zich nóg sterker te manifesteren. Hierdoor ziet men bij de “vluchtelingen” ook geen nederigheid en bescheidenheid, maar steeds hoger wordende eisen. Deze mensen zijn niet dankbaar en ze zullen het ook nooit zijn, omdat ze dankbaarheid, nederigheid en bescheidenheid vanwege de spilzucht van de Duitsers nooit konden aanleren. Men helpt een mens niet door hem alles cadeau te doen. Hij wordt daardoor alleen maar een tiran en een dictator. Een mens, die zichzelf zodoende wijsmaakt boven de anderen te staan en daardoor steeds dieper het negatieve moeras ingetrokken wordt. Wij bevorderen niet het goede door mensen onze inzet cadeau te doen, maar wij nemen hen daarmee hun eigen ontwikkeling af.

In plaats daarvan krikken wij het ego van deze mensen nog op, die op die manier geloven met bevoordeling boven anderen hun doel te bereiken. Wij ontnemen hen het leerproces om nederigheid en bescheidenheid te bereiken én achting en respect voor de inzet van anderen. Deze achting en dit respect voor hun eigen inzet hebben de Duitsers thans weggegeven. Ze hebben hun eigen vruchten weggegeven, die echter niet geoogst worden, maar op de grond verpieteren, omdat men mensen de mogelijkheid ontnomen heeft om te leren ze op te rapen en ze te verwerken. Mensen kan men niet bijbrengen de vruchten op te rapen en te verwerken als ze dat niet vanuit zichzelf doen. Men kan weliswaar proberen de eigen standaardnorm op ze over te brengen, maar zonder een zekere ontwikkeling, die een zekere mate van nederigheid en bescheidenheid in zich draagt en aldus niet langer op de rails van over-bevoordeling rijdt, zal dat geen resultaat opleveren.

Een land betreden met het element van uitbuiting en over-bevoordeling in zich zal op den duur in dit land geen vrede, geluk en zegen brengen. Zijn vermeende geluk zal tot stof vergaan als hij het niet verdiend heeft. Wij hebben zodoende de “vluchtelingen” geen dienst bewezen door hen in ons land toe te laten en hen zomaar alles cadeau te doen. Wij hebben de “vluchtelingen” in de steek gelaten en onszelf ook.

Bron:
http://petraraab.blogspot.nl
Auteur: Petra Raab

Vertaald uit het Duits door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)