Wordt zorgcentrum Boszicht de gaarkeuken voor vluchtelingenkamp Heumensoord?

(Door: Marjolein Faber)

In een groene, bosrijke omgeving van Nijmegen ligt het woon-zorgcentrum Boszicht. In dit centrum wonen kwetsbare bejaarden. Het centrum heeft een open karakter. De buitendeur is tot 17.00 uur open. Eenmaal binnen is het gehele zorgcentrum vrij toegankelijk. Dat geldt ook voor de twee gesloten afdelingen, waar ouderen wonen die lijden aan dementie. In het zorgcentrum heerst een prettige sfeer. Er is veel gedaan aan een huiselijke omgeving en het personeel voelt zich sterk verbonden met de bewoners. Ook is er een sfeervol grand café en restaurant waar bewoners en hun bezoek samen wat kunnen nuttigen. De vraag is echter of het allemaal zo gezellig blijft in Boszicht.

Wat is er aan de hand?

De adviseur van het bestuur van de ZZG zorggroep, Gerdine van de Bogerd, is vanuit zichzelf aangeschoven bij de cliëntenraad en heeft geopperd om iets te doen voor de “vluchtelingen” in Heumensoord. Men kwam op het idee “samen koken, samen doen”. De vraag rees dan ook of er gebruik gemaakt kon worden gemaakt van de keuken en het restaurant van Boszicht.

De locatiemanager Grete Visser, die ook gemeenteraadslid voor D66 is, en de cliëntenraad besloten dat het restaurant en de keuken opengesteld moeten worden voor de “vluchtelingen”. Dit zou dan geschieden na 17.00.

Pikant detail is dat uit oogpunt van kostenbesparing het grand café en het restaurant voor de bewoners gesloten is vanaf 17.00. Voorheen kon men hier tot 19.00 uur terecht en was het mogelijk om zowel tussen de middag als ´s avonds een warme maaltijd te gebruiken.

Blijkbaar spelen kosten voor vluchtelingen geen rol en voor onze kwetsbare ouderen wel.

In de statuten van de ZZG zorggroep is te lezen in artikel 2.2 dat de stichting haar doel tracht te verwezenlijken door:

. . . het (doen) scheppen van een gunstig woon- en leefklimaat ten behoeve van de verpleging, verzorging en behandeling van de cliënten; en het (doen) bevorderen van een gunstig werkklimaat voor de medewerkers;

Dit houdt ook een veilige woon-, leef- en werkomgeving in. De vraag is hoe is de veiligheid van bewoners en werknemers worden gegarandeerd? Er is hier sprake van een open centrum met zeer kwetsbare ouderen. In de avond en nacht is het overwegend vrouwelijk personeel vaak alleen.

Een verzorgster geeft aan dat zij dan de veiligheid van de bewoners niet meer kan garanderen. Ook een mantelzorger geeft aan te overwegen om een particulier beveiligingsbedrijf in te huren. Hoe bizar, terwijl de asielzoekers beveiliging krijgen, worden onze ouderen aan de “vluchtelingen”, wier achtergrond men niet kent, overgeleverd.

Daarbij komt nog dat het merendeel van de “vluchtelingen” man is, die uit landen komen waar hele andere normen en waarden gelden en waar de vrouw een minderwaardige positie heeft.

Dat de zaak gevoelig ligt, blijkt ook uit de gebrekkige communicatie van het bestuur. Alleen in de nieuwsbrief van november is een kleine passage opgenomen over het openstellen van het restaurant en de keuken. Personeel is niet op de hoogte gebracht. Dat werd wakker geschud door een alert familielid.

Sindsdien zijn bewoners, werknemers, mantelzorgers en familieleden van bewoners zeer bezorgd. Werknemers durven uit angst om hun baan te verliezen niets te zeggen. De vraag rijst dan ook voor wiens belangen staat het bestuur van de GGZ locatie?

De PVV wijst het bestuur erop dat het moet gaan doen waar het voor wordt betaald, dus opkomen voor onze ouderen, de eigen regels moet naleven en zich niet bezig moet houden met economische “vluchtelingen”.

Grete Visser heeft wel telefonisch aangegeven dat als het plan voor veel ophef zorgt zij wil afzien van de plannen. Het is te hopen dat zij snel bij zinnen komt.

Door:
Marjolein Faber

 

 

 

 

Fractievoorzitter PVV Provinciale Staten Gelderland
Fractievoorzitter PVV-fractie in de Eerste Kamer

(voor www.ejbron.wordpress.com)