VERKNIPT NEDERLAND

Het “vluchtelingen”gezin Diaa en Zainab uit Syrië.

 (Door: “Driek”)

Soms zijn er dagen dat ik ’s ochtends na het lezen van het nieuws op mijn laptop de rest van de dag met bijkans sidderend hart rond wankel. Net als Mark Rutte ben ik dan vreselijk geschokt. Zo ook nu weer. Want wat wil het geval? Nu, spitse  lezer van deze alles ontsluierende site van E.J. Bron, onze verknipte Nederlandse regering heeft op speciale uitnodiging vijfhonderd “vluchtelingen” over laten komen uit Syrië. Het gezin van Diaa en Zainab hoorde daarbij. Wel ja, we halen de mohammedanen hier naartoe met de vliegmachine. Alsof wij nog niet genoeg bedoeïenen uit die woestijnlanden hebben onthaald. Levenslang een uitkering, mooi ingericht huis, wasmachine en een taalcursus. Het kan niet op!  

En nu ga ik het niet weer hebben over Joden die in de jaren-30 Duitsland moesten ontvluchten en door de Nederlandse regering weer terug werden gestuurd. Dat komt een andere keer wel. Neen, lezer, ik moest plotsklaps denken aan die Vietnamese bootvluchtelingen van ruim dertig jaar geleden. Ik kan mij dat nog goed herinneren. Meelijwekkende stumpers waren het. Heel wat anders dan dit goed doorvoede keurig uitziende echtpaar uit Syrië. Zogenaamd gevlucht voor de islam. Maar hier pronken met een hoofddoek. Ik vind dat net zoiets als een gevluchte Jood uit Duitsland in de jaren-30 met een hakenkruisspeldje. Dat is misschien ver gezocht, doch ik zeg het hier ronduit, of u het er nu mee eens bent of niet.

Teruggaand in de geschiedenis. Uit angst voor het communisme ontvluchtten tussen 1975 en 1982 duizenden Vietnamese gezinnen hun land.  In 1979 kwam een grote groep Vietnamese vluchtelingen op Schiphol aan. Het was de grootste groep die tot dan toe in Nederland werd opgevangen. Deze groep van 154 vluchtelingen bestond grotendeels uit kinderen. Zij waren opgepikt door het schip Steenkerk. Hartverscheurende taferelen waren dat. Kinderen zonder ouders. Gelukkig zijn al die mensen allemaal goed terecht gekomen. Dank zij onze Hollandse gastvrijheid. Daar mogen wij ons best voor op de borst slaan.

Zo ook het verhaal van Nedlloyd. Een Vietnamees jongetje dat werd geboren in april 1980. De vernoeming is een dankbetuiging aan de rederij die het gezin op zee heeft gered. Soms zonken hun wrakkige bootjes voor de ogen van de Nederlanders, die langs voeren op de drukke scheepvaartroutes tussen Singapore en Hongkong. Met man en macht werd geprobeerd de vluchtelingen uit het water te vissen.

Vietnamese kinderen opgepikt uit zee

In netten werden ze aan boord van vrachtschepen gehaald. Het opnemen van deze vluchtelingen kostte toen veel tijd en geld en zorgde voor problemen met de Vietnamese autoriteiten. De vluchtelingen werden in Nederland hartelijk ontvangen en in gastgezinnen geplaatst. Zo kwamen er zestienduizend bootvluchtelingen in Nederland terecht. Ik ben daar nog blij over. En in tegenstelling met die onbeschofte mohammedanen hebben we van die bescheiden Vietnamese vluchtelingen nooit een cent last gehad. Ik wil dat hier toch even gezegd hebben.

Ik wens u allen nog een gezegende dag.

Door:
“Driek”
(voor www.ejbron.wordpress.com)