EEN ENGE KERSTMUTS

Kerstmuts Angela Groothuizen

(Door: “Driek”)

Nu de weergalm der beierende kerstklokken in de oren der vrome lieden in de verre verte alreeds te beluisteren valt, doch Kerstmannen en Kerstliederen en Kerstbomen zoveel mogelijk worden geweerd om de valshartige volgelingen van de profeet Mohammed niet te kwetsen, word ik in deze donker sombere dagen soms overrompeld door een weeïg gevoel. Want, lezer van deze gerechtigde site van E.J. Bron, wat wil het geval? Nu, sinds de komst van al die snode islamitische goudzoekers, zijn er tal van ‘Bekende Nederlanders’ die zich gaarne over al die baardige grafdelvers ontfermen. Het feest ter herinnering aan Josef en Maria, die in een stal moesten overnachten omdat er in de herberg geen plaats meer was, blijkt een bron van inspiratie voor derderangs televisieartiesten.

En omdat in de herberg Nederland al heel lang geen plaats meer  is, want we zijn hartstikke vol, staan ze bijkans te dringen om die herbergzoekers onderdak te verlenen. Doch let wel, voor één nachtje. Niet langer. Ze zijn nog niet helemaal van de pot gerukt. Was het onlangs griezelmuts  Katja Schuurman die zich uitsloofde als zuster Theresa, nu is het de bejaarde doch redelijk jong uitziende zesenvijftig jarige tut-hola Angela Paula Groothuizen, zangeres, presentatrice en actrice, die zich plotsklaps ontpopt als een engel  der barmhartigheid.

Angela werd bekend bij het grote publiek als zangeres bij de Dolly Dots. Na het uiteenvallen van de band maakt ze televisieprogramma’s. Doch gelukkig heb ik alreeds lang geleden de televisie verre van mij geworpen. Ik vind het leven soms  al zwaar genoeg.

En nu komt het, lezer, onze goedertierende zuster Angela van de Lage landen neemt woensdagavond na een bijeenkomst met ‘Bekende Nederlanders´ en ‘vluchtelingen’ waarschijnlijk voor één nacht een “vluchteling” uit Eritrea mee naar huis. Zij is één van die bekende Nederlanders die meedoen aan ‘Nacht Van De Vervanging’, een initiatief van het ‘Amsterdamse Steunpunt Vluchtelingen’ om de situatie van uitgeprocedeerde “asielzoekers” onder de aandacht te brengen.

Kijk, en hier word ik nu gans onpasselijk van. Hij mag even proeven van de slagroom, want den volgende dag wordt dien onwelkome gast de deur weer uitgeflikkerd. Hup, weg ermee, zoek het maar uit. ‘Aan mij alleen zij de glans en de glorie’, denkt dat enge beeldbuis-figuur Angela natuurlijk.

Lezer, de onbeschrijflijke walging die mij overweldigd, die komedie van zogenaamde menslievendheid van die artistieke onbenullen komt mij den strot uit. Ik kan het woord “vluchteling” nu werkelijk niet meer horen.

De Heilige Angela zegt:  “Ik ben nu druk aan het stofzuigen, het moet er wel een beetje gezellig uitzien. De gast kan in de kamer van mijn oudste dochter slapen, die nu buiten de deur is voor filmopnames”. Wat de zangeres betreft, is het contact met de “vluchteling” niet eenmalig. “In noodsituaties is er altijd ruimte. Er is eten en we hebben heel veel matrassen.”

Lezer, ik laat het hierbij. De zwavelachtige walm der valse barmhartigheid vervuild bijna mijn woonvertrek. Ik zoude Angela aanraden op het nachtkastje van de man uit Eritrea een Bijbel neer te leggen. Dan kan zij hem ’s avonds bij het haardvuur misschien wat voorlezen.

Ik wens u allen nog een gezegende dag.

Door:
“Driek”
(voor www.ejbron.wordpress.com)