Egypte ondersteunt Griekenland en Cyprus tegen Turkije

De oostelijke Middellandse Zee.

(Door: Peter Mühlbauer – Vertaling: E.J. Bron)

Volgens de “Egypt Independent” willen Griekenland, Cyprus en Egypte gezamenlijk verhinderen dat Turkije op zoek gaat naar gasvoorraden in omstreden Middellandse Zeeregio´s en deze uitbuit. Daartoe dient er een niet nader omschreven “blokkade” te komen.

In april ondertekenden vertegenwoordigers van deze drie landen  in de Cypriotische hoofdstad een verklaring, die een hereniging van het eiland en een einde aan de sinds 1974 durende Turkse bezetting van het noordelijk deel van Cyprus. Op dit moment zijn er ongeveer 35.000 Turkse soldaten in het noordelijk deel van Cyprus gestationeerd, waar minder dan 300.000 burgers wonen. Vermoede olie- en gasvoorraden in de Middellandse Zee worden in deze verklaring als mogelijke katalysators voor een samenwerking op regionaal niveau genoemd.

Vijf maanden daarvoor hadden de drie landen in de Egyptische hoofdstad Cairo een overeenkomst betreffende de zeegrenzen tussen Griekenland en Turkije en Griekenland en Cyprus gesloten. Daarin wordt de tot 1915 tot het Ottomaanse Rijk en tot 1943 tot Italië behorende Griekse eiland Kastelorizo bij Griekenland gerekend. Turkije maakt aanspraak op Kastelorizo, zodat Griekenland de bijna 400 bewoners van het eiland de afgelopen tientallen jaren zwaar subsidieerde om er te blijven. Het symbool daarvoor werd een schaapherder op het kleine buureiland Ro, die tot het jaar 1982 iedere dag de Griekse vlag hees op gezichtsafstand van de Turkse kust.

Dat de Egyptische president Abdel Fattah al-Sisi zich met de alliantie met Griekenland en Cyprus tegenover Turkije opstelt, zou met de huidige regeringen in Cairo en Ankara te maken kunnen hebben: in Ankara regeert sinds 2002 de “gematigde” radicaalislamitische partij AKP. Zij wordt er steeds opnieuw van beschuldigd in andere landen zoals Syrië voor instabiliteit te zorgen door daar radicaalislamitische groeperingen te ondersteunen, ook als deze duidelijk radicaler zijn dan de opvolgers van de in 1998 verboden Refah-partij en de in 2001 verboden Fazilet-partij.

In Egypte regeert echter met Abdel Fattah al-Sisi sinds 2013 een president, die tot het secularisme wordt gerekend. Hij kwam via het leger in functie, dat de in 2012 gekozen radicale islamiet Mohammed Morsi ten val bracht en de radicaalislamitische Moslimbroederschap verbood, die hem geïnstalleerd had. Deze ageren sindsdien ondergronds en plegen steeds opnieuw terreuraanslagen. In de Sinaï heeft de nog radicale terreurbeweging Ansar Bait al-Maqdis zich in november 2014 bij de “Islamitische Staat” (IS/ISIS) aangesloten. Zij smokkelde op 31 oktober 2015 een bom aan boord van een Russisch toeristenvliegtuig, die 224 mensen doodde. Een maand daarvoor stierven bij twee ISIS-aanslagen op een hotel in de stad al-Arisch minstens tien mensen, zeven anderen raakten gewond.

In Cyprus zou volgend jaar opnieuw een referendum over een hereniging met het zuidelijke deel kunnen worden gehouden. Zo´n referendum vond in 2004 voor het eerst plaats. Destijds waren de Cyprioten in het noorden hier merendeels voorstander van en die van het zuiden waren er tegen. Behalve schadevergoedingen voor verdreven en onteigende Griekstalige Cyprioten, die voor 1974 in het noorden woonden, is vooral de vraag omstreden welke status de talrijke kolonisten van het Turkse vasteland moeten hebben die de afgelopen 40 jaar naar het gebied gelokt werden.

De aardgasreserves rondom Cyprus worden door optimisten geschat op een waarde van tot 300 miljard euro. Ook Egypte hoopt op vondsten: de Egyptian Natural Gas Holding Company (EGAS) heeft daartoe voor 15 gebieden licenties aan BP, Petroceltic International, Edison, Sea Dragon, Dana Gas en Pura Vida Energy verstrekt. Meerdere daarvan bevinden zich in het Herodotus-Basin, dat zich zuidwestelijk van Cyprus en noordelijk van de Nijl-delta bevindt.

Verder noordelijk verhindert de grensruzie tussen Griekenland en Turkije de olie- en gas-exploitatie in de Noord-Egeïsche continentaal plat, waar eind jaren-80 bijna 13% van de Griekse oliebehoefte werd gedekt. Inmiddels zijn de in de jaren-70 ontdekte bronnen echter bijna uitgeput. De uitbuiting van nieuwe grote voorraden ten oosten van Thasos mislukt tot nu toe aan feit dat een deel daarvan zich weliswaar op de bodem van het Griekse vasteland, maar buiten de Griekse zeegrenzen bevindt.

Bron:
www.heise.de
Auteur: Peter Mühlbauer

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)