Plaatsmaken voor vluchtelingen: Duitse moeder woont met twee kleine kinderen in een asielcontainer

Met z´n drietjes op 15 m²: Selina R. met haar kinderen in de wooncontainer.

(Door: Torben Grombery – Vertaling: E.J. Bron)

De nieuwsberichten in het links-groene diverse Duitsland worden niet alleen sinds de brutale overvallen op vrouwen in de Oudejaarsnacht steeds ongelooflijker en onbegrijpelijker. Nu werd bekend dat een jonge moeder met haar zoontje van dertien maanden en dochtertje van twee en een half jaar oud al negen maanden in een vluchtelingencontainer moet wonen – zonder perspectief op verbetering.

Terwijl in de luwte van de asiel-tsunami diverse politici hun onbeschaamde salarissen verhogen, heeft de rijke industrienatie Duitsland geen geld voor haar kinderen.

En precies dat krijgt een 25-jarige moeder te voelen, die met haar twee kleine kinderen al negen maanden op 15,3 m² in container nummer 5 te midden van “vluchtelingen” moet leven, zoals de “Badische Zeitung” bericht:

“In een containerdorp voor vluchtelingen kun je veel verwachten, maar een Duitse met twee kleine kinderen? Om hier ooit te wonen, dat had ook Selina R. niet verwacht. Per slot van rekening was enkele jaren alles nog in orde: een afgesloten opleiding, een baan, een woning en een man, met wie ze haar eerste kind verwachtte. Maar toen zegde haar man plotseling zijn baan op. ´Het maakte hem allemaal niets uit, ook niet hoe de huur betaald werd. Later heb ik gehoord van zijn drugsverslaving´, zegt Selina.”

 Maar in de tijd daarna werd de jonge en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ook naïeve moeder bovendien nog geconfronteerd met de kilte van de door de gevestigde partijen jarenlang gevormde Duitse welvaartsstaat:

“De gemeente March hielp zes maanden met het betalen van de huur. In deze tijd scheidde Selina van haar man en zocht voor zichzelf en haar dochtertje en zoontje, van wie ze in verwachting was, een nieuwe thuis. Maar de zoektocht had geen succes. En omdat er geen vrije sociale woning in March beschikbaar was, werd de jonge moeder door de gemeente in container nummer 5 ondergebracht.”

Nu is de betreurenswaardige jonge vrouw met haar twee kinderen ertoe veroordeeld te midden van “vluchtelingen” uit Eritrea en Servië te leven, meestal alleenstaanden of stelletjes – andere gezinnen wonen er kennelijk niet in het vluchtelingenonderkomen.

De jonge moeder, die zelfs voor de vluchtelingencontainer ongeveer € 500,- in de maand moet betalen, heeft inmiddels geen hoop meer op verbetering van haar situatie:

“Het is mijn grootste wens dat iemand ons een kans geeft en dat we een kleine woning vinden. Inmiddels maakt het me ook helemaal niets meer uit waar.”

Een vertegenwoordiger van de kleine stad March (regio Breisgau in de groenrood geregeerde deelstaat Baden-Württemberg) zei hierover kort en krachtig dat het “complex” (het huidige vluchtelingenonderkomen) ook als onderkomen voor daklozen zou gelden, en dat de jonge moeder met haar twee kinderen een geval van dakloosheid zou voorstellen. Het eigen toilet, dat de jonge moeder met haar beide kleine kinderen werd beloofd, respecteren de andere bewoners absoluut niet:

“Eigenlijk was er afgesproken dat ik voor mij en mijn beide kinderen een eigen toilet zou krijgen, gewoon om hygiënische redenen”, zegt de 25-jarige. “Helaas houden de anderen zich niet aan deze afspraak, want ik vind er regelmatig sigarettenpeuken.”

 Leest u hier de complexe toedracht die aan deze situatie heeft bijgedragen . . .

Bron:
http://info.kopp-verlag.de

Auteur: Torben Grombery

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)