Welkom op “zonnig” Sardinië . . .

(Vertaling: Z.B.)

De Europese Unie heeft de Balkan-route voor afgesloten verklaard, heeft feestelijk een document tussen Turkije en de Europese top ondertekend en doet alsof het grootste probleem met de “migranten” opgelost is. In werkelijkheid stromen er nog steeds duizenden “vluchtelingen” Europa binnen. Niet alleen uit Azië, maar ook uit Afrika. En de situatie wordt beslist niet rustiger, wat de gebeurtenissen van deze week op het Italiaanse eiland Sardinië bewijzen.

Op maandag (21-03-2016) liep in de Sardinische haven Cagliari het Spaanse marineschip Numancia binnen met aan boord 667 “immigranten”. De meesten van hen zouden uit Eritrea en Somalië afkomstig zijn. De groep bestond uit 520 mannen, 108 vrouwen (van wie vier zwanger) en 39 kinderen. Een 15-jarige jongen stierf kort na aankomst aan de gevolgen van een luchtweginfectie in een ziekenhuis.

Volgens de Italiaanse media lieten zich maar negen mensen identificeren. De rest van de groep weigerde dit. Drie personen werden aangehouden als smokkelaars. Maar ze worden niet vervolgd wegens gebrek aan bewijs. Ze werden door maar vijf personen aangegeven, wat niet voldoende is. Tijdens het eerste algemene gezondheidsonderzoek onder de passagiers werden ongeveer 400 gevallen van schurft geconstateerd, een zeer besmettelijke huidziekte. De zieken, en ogenschijnlijk gezonden, werden met bussen verdeeld over de verschillende locaties op Sardinië.

Velen van hen vluchtten de eerste week al uit de accommodaties en niemand weet waar ze zich nu bevinden. Ongeveer 200 van de Eritreeërs waren ondergebracht in de twee- en driepersoonskamers in het Meditur Hotel in Cagliari.

Maar daarmee namen de vluchtelingen geen genoegen. Ze gingen de straat op in Cagliari en daar protesteren ze sinds vrijdag. Ze hebben spandoeken gemaakt met teksten zoals “We need help”. De protesten waren zaterdag nog aan de gang.

De reden voor hun verontwaardiging was dat ze vingerafdrukken moesten afstaan. Die zouden namelijk hun registratie in Italië betekenen. Maar ze willen niet in Italië blijven, hun droom is een andere Europese bestemming. Deze valkuilen van de Europese asielrecht kenden ze al na hun aankomst, evenals alles waarop ze volgens de wet recht hebben. En ze gaan voor hun rechten!

De politievakbonden wijzen op de kritieke veiligheidstoestand in Cagliari en het besmettingsgevaar. De immigranten bewegen zich vrij onder de bevolking. En niemand weet wat ze van plan zijn, vooral met het oog op stijgende spanningen.

De gebeurtenissen van deze week die zich op Sardinië hebben afgespeeld, zijn al helemaal niet uitzonderlijk. “Veel migranten weigeren zich te laten identificeren in de hoop de grens over te gaan en in een (gewenst) andere EU-land asiel aan te vragen”, zegt de Tsjechisch-Italiaanse Monika Pilloni tegenover “Parlamentnilisty”.

De “vluchtelingen” zijn er van overtuigd dat ze Italië kunnen verlaten zonder dat iemand ze wat in de weg kan leggen. Ze gebruiken vaak hongerstaking om hun doel te bereiken. Deze tactiek van passief verzet is bij de politie in de opvangcentra in het zuiden van Italië maar al te goed bekend, zegt Monika Pilloni.

Bron:
www.parlamentnilisty.cz

Vertaald uit het Tsjechisch door:
Z.B.
(voor www.ejbron.wordpress.com)