De oprisping van Donner

(Door: Wim van Schaik)

En daar was Piet Hein Donner weer. Dezelfde Donner die in 2006 zei: ‘Als twee derde van alle Nederlanders morgen de sharia zou willen invoeren, dan moet die mogelijkheid toch bestaan?’ Hij noemde dat ‘de essentie van democratie’. En passant noemde Donner de reactie van veel mensen op de komst van de  islam ‘extreem’ en zei een nieuwe, islamitische zuil met open armen te zullen ontvangen.

En nu vond democratie-expert Donner weer eens wat. Comfortabel vanuit de Eerste Kamer noemde hij het referendum in strijd met de grondwettelijke bepaling dat een Kamerlid zonder last opereert: ‘Hij moet op basis van eigen inzicht en overtuiging een oordeel vellen.’ In de Nederlandse Grondwet staat onder art 67 lid 3: de leden stemmen zonder last. Tegenwoordig betekent ‘zonder last’ vooral dat een Kamerlid zich niet dient te laten leiden door deelbelangen, maar door het algemeen belang. Zou het daarom zijn dat eurofielen zich niks aantrekken van het volksbelang? Omdat zij eigen volk zien als een deelbelang, ondergeschikt aan die vreselijke EU?

Ten tijde van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden werd er juist wél gestemd met last (en ruggespraak). Dat leverde heel wat vertraging op, omdat reizen veel tijd kostte en er van de communicatiemiddelen zoals wij die nu kennen geen sprake was. Om de besluitvorming te versnellen kwam men ertoe om zonder last of ruggespraak te stemmen.

De commentator in het Reformatorisch Dagblad is het met Donner eens: ‘De kiezer kiest iedere vier jaar de volksvertegenwoordigers en die beslissen vervolgens over alles. Punt.’ Volgens die commentator is de kiezer, inclusief de lezer het RD, ook te dom om zich een oordeel te vormen. Anders schrijf je geen zin op als: ‘Inmiddels blijkt dat het [waar het bij het associatieverdrag om gaat] voor de normale kiezer alleen maar ingewikkelder en onduidelijker is geworden.’  Nee, dan het RD, dat het verdrag hardnekkig een simpel handelsverdrag blijft noemen, of  de Kamerleden, die snappen het pas…

Zou het niet eerder zo zijn dat het gros van de Kamerleden het associatieverdrag helemaal niet bestudeerd heeft? Zoiets laten ze over aan de portefeuillehouders en die bellen wel even met ‘onze man of vrouw in Brussel’. En dan zegt Jan of Jet in Brussel: ‘Doen!’.  En omdat Jan of Jet in Brussel zit, zal hij/zij het wel weten. Standpunt bepaald. En zo werd stukje bij beetje ons land door de Tweede Kamer weggegeven. Geleidelijk. Ongemerkt. Maar altijd zonder de ins en outs  met het volk te delen. Dat was nu eens een keer anders! Dankzij het referendum.

Maar in de ogen van de RD-commentator kan het referendum geen genade vinden: ‘De wil van het volk vernauwd tot wat iets meer dan 15% van de kiesgerechtigden in dit land vindt. Echte democraten krijgen het bij het zien van dit soort percentages hopelijk Noord-Koreaans benauwd.’ Maar wat vindt de commentator er dan van als de wil van het volk vernauwd wordt tot iets meer dan 75 Kamerleden? Hoe benauwd moeten we het daar wel niet van krijgen?

Gelukkig kijken de lezers van het RD dwars door de manipulatie van deze krant heen. Zij hebben zich niet laten bedotten. Het heeft niet geholpen dat de krant wekenlang dag in dag uit campagne voerde voor het ja-standpunt van de SGP. Het heeft ook niet mogen baten dat tegenstanders slechts noodgedwongen en dan nog mondjesmaat of verstopt in een pro-artikel aan het woord werden gelaten.

Het moet een klap in het gezicht van deze mainstream krant geweest zijn om op de eigen poll te zien hoe meer dan 60% tegen het verdrag stemde. Juist de lezers van het RD hebben in grote meerderheid tegen het associatieverdrag gestemd (Urk had het hoogste percentage tegenstemmers van Nederland: 83,3%). Dat laat zien dat ze bij het regenteske RD het contact met de lezers totaal kwijt zijn. Net zoals onze volksvertegenwoordiging de voeling met de kiezers kwijt is.

Ja, het referendum ging over meer dan over dat handelsverdrag dat geen ‘simpel handelsverdrag is’. Het bracht ook aan het licht dat Wilders gelijk heeft om dit parlement een nep-parlement te noemen, dat besluiten neemt die het volk niet wil. De oprisping van Donner getuigt van een walgelijke regentenmentaliteit. Wie haalt het in zijn hoofd: met de hand op de grondwet verklaren dat volksvertegenwoordigers zich niets van het volk hoeven aan te trekken.

Door:
Wim van Schaik
(voor www.ejbron.wordpress.com)