Berlijns winkelcentrum stopt bendecriminaliteit in de doofpot

(Door: Ronald Gläser – Vertaling: E.J. Bron)

Berlijn – Weinig te doen in het winkelcentrum Berlin Boulevard afgelopen woensdag. Niemand bij Orsay. Maar enkele kooplustigen flaneren door de hallen en gangen. Zelfs bij Karstadt en Saturn meer personeel dan klanten. Ondanks de aangebroken lunchtijd staat er niemand in de rij voor de Aziatische cafetaria en maar enkele mensen bij de Italiaan ernaast (“Da Emilia”).

Blijkbaar hebben de jongeren, die voor zulke slechte krantenkoppen gezorgd hebben, iets anders te doen. Zoals de “Berliner Morgenpost” en de “Berliner Zeitung” berichten, brengt een grotere groep van hen regelmatig zijn tijd door op de tweede verdieping van het naar eigen zeggen op één na grootste winkelcentrum in Berlijn in de Schloßstraße. 160 winkels, voorname wijk in het stadsdeel Steglitz. Aantal hoofddoeken de afgelopen tijd sterk stijgend.

Deze jongeren worden geïdentificeerd als overwegend van Turkse komaf. Ze komen daar bij elkaar, omdat er gratis Wi-Fi. Ze kunnen op hun smartphones surfen zonder extra kosten. De groep is volgens een politierapport tot 35 personen groot. In het document is sprake van seksuele intimidatie en pesterijen. Bij een arrestatie zou gestolen goed bij een van de jongens zijn gevonden.

Een week geleden is de zaak geëscaleerd: een huisdetective, een bewaker en meerdere politieagenten waren de situatie niet meer de baas, toen een bij de politie bekende jongere zich liet vallen, nadat hij zijn vrienden met zijn telefoon had opgeroepen (“Trammelant met de smerissen”). Deze verschenen ten tonele en omringden de agenten, die moesten dreigen met het gebruik van pepperspray en versterking moesten oproepen. Later probeerden de vrienden en neven de jongen te bevrijden. Het management van het winkelcentrum heeft intussen nieuw personeel gerekruteerd.

“Stresstypes”

Nu, een week later, zijn de jongens nergens te zien. “Nee, die zijn er vandaag niet”, verraadt Alpay, een 13-jarige met Turkse wortels. Hij is met drie even oude vrienden, die allemaal een migratieachtergrond hebben, onderweg. Ze zijn een kop kleiner dan de gezochte jongeren, maar ze kennen de “stresstypes” die hier rondhangen. “Die spugen vaak naar andere mensen”, zegt een van de vier. “als we ze zien, zullen we het laten weten”, zegt Bilal vriendelijke ten afscheid.

Een klant, die juist aan haar lunch bezig is, bevestigt de geruchten over ruzies: “Ik heb gehoord dat er onlangs een gevecht is geweest. Twee jongens zijn op elkaar los gegaan, om hen heen een grote groep mensen.” Toen zou de politie zijn gekomen en enkelen zouden zich tegen hun arrestatie hebben verzet.

Een winkeleigenaar wil juist iets vertellen als er twee bewakers aankomen. “Bent u van de pers?”, bromt een van hen. “Dan moet ik u verzoeken te vertrekken. U mag hier niemand ondervragen. Dat is verboden. Vertrekt u alstublieft.” Een andere bewaker zegt: “Vraagt u het maar aan het management van het winkelcentrum.”

Oudejaarsnacht in Keulen in het klein

Zo gezegd zo gedaan. Het management opgebeld. Mevrouw Putzke kent maar één enkele zin: “Wij hebben geen commentaar op deze berichten.” Ze herhaalt de zin tweemaal, dan is het gesprek voorbij.

Het hele verhaal is net Oudejaarsnacht in Keulen in het klein. Eerst wordt een probleem net zolang genegeerd totdat het niet meer te negeren valt. Dan, als de zaak bekend wordt, zijn de verantwoordelijken er voornamelijk mee bezig de opheldering te dwarsbomen.

Inmiddels zijn er meer bewakers, bijvoorbeeld de aardige bewaker op de eerste verdieping met een buitenlands accent, die daarvoor in Schönefeld gewerkt heeft, zoals hij zegt. Wellicht volstaan deze twee factoren om de trammelant met de jongeren in dit winkelcentrum de komende tijd te onderdrukken. De Schloßstraße is vol met andere winkelcentra rechts en links van de Berlin Boulevard.

Bron:
https://jungefreiheit.de
Door: Ronald Gläser

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)