De wortels van de Europese Unie

(Door: “Reageerbuis”)

In sommige perioden van de geschiedenis werd gestreefd naar het verkrijgen van macht over heel Europa. Het Romeinse Rijk was hier het eerste voorbeeld van en het Derde Rijk van Adolf Hitler het laatste. Ook de Europese Unie trekt steeds meer macht naar zich toe, zowel door expansie als door regelgeving.

De rol van de nazi´s

De Britse politicus Boris Johnson beweerde onlangs dat de EU hetzelfde wil als Hitler, namelijk heersen over heel Europa, zij het met andere methoden. De historische feiten geven hem gelijk. Eerder zei de Britse Europarlementariër Gerard Batten dat de EU door de nazi´s is ontworpen en met behulp van de Amerikaanse CIA tot stand is gekomen. Voormalig adviseur van Margaret Thatcher, Christopher Story, die zich zeer kritisch uitliet over de EU, refereerde aan een document van de nazi´s, “Europäische Wirtschafts Gemeinschaft” (Berlijn 1942). Daarvóór wees ook voormalig minister en auteur Rodney Atkinson  op de grote invloed van nazi´s en fascisten bij de oprichting van de EU, waarbij hij de namen noemde van onder meer Walter Hallstein, Walther Funk en Hans Josef Globke.

Tijdens de oorlog maakten de nazi´s en de Italiaanse fascisten plannen voor Europese economische en politieke integratie. Hitler en Mussolini vaardigden in 1941 een communiqué uit waarin stond dat een Nieuwe Europese Orde de oorzaken zou wegnemen die in het verleden geleid hadden tot Europese oorlogen. In 1943 verscheen een nota over de oprichting van een Europese confederatie van soevereine staten, die elkaars vrijheid en onafhankelijkheid garandeerden. Door versluierend taalgebruik bleek niet dat het uiteindelijke doel was om de nationale regeringen hun soevereiniteit te ontnemen, wat ook het doel van de EU is.

In juni 1938 nam Walter Hallstein (1901-1982) deel aan de officiële onderhandelingen tussen Nazi-Duitsland en fascistisch Italië met de bedoeling om hun ideologieën tot grondslag te maken van een toekomstig Europa en in januari 1939 hield Hallstein een redevoering, waarin hij in detail de economische structuur weergaf van Europa onder suprematie van IG Farben, de belangrijkste financier van de nazi´s. Hij was lid van veel naziorganisaties, onder meer de nationaalsocialistische universiteitsvereniging, en ging in 1942 het leger in als nazi-officier.

Na de Tweede Wereldoorlog was de Europese gedachte: nooit meer oorlog en onderlinge solidariteit. Jean Monnet stelde voor om steenkool en ijzererts in het grensgebied van West-Duitsland en Frankrijk gezamenlijk te exploiteren. De onderhandelingen hierover werden gevoerd door Hallstein voor West-Duitsland en Monnet voor Frankrijk. Ze leidden tot de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) en resulteerden in 1951 in het Verdrag van Parijs, dat ook door de BENELUX-landen en Italië werd getekend. De Europese Economische Gemeenschap (EEG) trad met het Verdrag van Rome op 1 januari 1958 in werking. Hallstein was in 1957 medeondertekenaar van de akte die de basis legde voor deze voorloper van de  Europese Unie en het jaar daarop werd hij aangesteld als eerste president van de “Europese Commissie”, een functie die hij bijna tien jaar bekleedde. Hij streefde ernaar de landen zoveel mogelijk van hun soevereiniteit te ontdoen, overeenkomstig de nota van het nazibewind van 1943. Hij en Monnet worden wel de architecten van de Europese samenwerking genoemd.

Walther Funk (1890-1960) sloot zich in 1931 aan bij de nazi-partij. Hij werd economisch adviseur van Hitler, was rijksperschef, werkte onder Joseph Goebbels op het ministerie van Propaganda en werd in 1938 minister van Economische Zaken, waar hij een zeer anti-Joods beleid voerde. Hij schreef in 1941 een boek “De Europese Gemeenschap”, waarin hij wees op de noodzaak van  een “Centrale Europese Unie” van staten die bereid waren om de eigen belangen daaraan ondergeschikt te maken. Ondanks zijn veroordeling tijdens het proces van Neurenberg werkte hij na zijn vrijlating in 1957 bij het ministerie van Onderwijs van Niedersachsen, waar hij op scholen en universiteiten de Europese Gemeenschap promootte.

 Hans Josef Globke hielp met het formuleren van de noodwetgeving, die in 1933 Hitler onbegrensde macht gaf en was degene die de Neurenbergse rassenwetten opstelde, waardoor het burgerschap van de Duitse Joden werd ingetrokken. Desondanks was hij van 1953 tot 1963 directeur van de bondskanselarij in Bonn en veiligheidsadviseur van Adenauer. Als een van diens assistenten was hij nauw betrokken bij de plannen voor de EU. De EU is dus mede gebaseerd op plannen van de nazi´s en een aantal van hen heeft meegewerkt aan de totstandkoming ervan. Uit dezelfde koker komt de instelling van de Karel de Grote prijs, die ieder jaar in Aken wordt toegekend aan personen die de gedachte van de Europese eenheid in politiek, economisch en geestelijk opzicht hebben gestimuleerd.

Richard Coudenhove-Kalergi

Plannen voor de Europese eenwording in haar huidige vorm zijn er ook van eerdere datum. Daarbij blijken de ideeën van de Oostenrijkse diplomaat Richard Coudenhove-Kalergi (1894-1972) toonaangevend. Hij richtte in 1922 in Wenen de Pan-Europese beweging op en legde contacten met wetenschappers, onder wie Albert Einstein en Thomas Mann, met invloedrijke personen uit de internationale politieke wereld, zoals Otto von Habsburg, Konrad Adenauer en de Franse politicus en Nobelprijswinnaar Aristide Briand, en uit de financiële wereld, met name Louis de Rothschild.

Coudenhove-Kalergi was sinds 1922 lid van de Weense vrijmetselaarsloge Humanitas. Hij vroeg in 1926 om beëindiging van zijn lidmaatschap en trad uit de loge om daarvoor in de plaats toe te treden tot het hogegraadsysteem van de vrijmetselaars. Hierdoor kwam hij in contact met Winston Churchill en later met president Harry Truman van de VS.  Zijn eerste doel was te komen tot een “Verenigde Staten van Europa”. Ook op andere continenten zouden zulke samenwerkingsverbanden moeten komen met als einddoel een wereld met slechts vijf samenwerkende staten, een “Nieuwe Wereld Orde”.

In 1923 kwam zijn eerste boek “Pan-Europa” uit, dat ging over samenwerking binnen Europa. In zijn boek “Praktischer Idealismus” (1925) schreef hij dat een toekomstig Europa niet meer bewoond zal worden door de oorspronkelijke bewoners, maar door een mengras van Europese, Aziatische en Afrikaanse volkeren: “Der Mensch der fernen Zukunft wird Mischling sein. Die heutigen Rassen und Kasten werden der zunehmenden Überwindung von Raum, Zeit und Vorurteil zum Opfer fallen. Die eurasisch-negroide Zukunftsrasse, äußerlich der altägyptischen ähnlich, wird die Vielfalt der Völker durch eine Vielfalt der Persönlichkeiten ersetzen.” Dit houdt in dat ruimte, tijd en vooroordeel steeds meer worden overwonnen. “Vorurteil” betekent bij de vrijmetselaars vooroordeel tegenover de Joden, dus antisemitisme. Hij oogstte bij veel Joden dan ook geestdrift, temeer daar hij schreef: “Der Generalstab beider Parteien (kapitalisme en communisme) rekrutiert sich aus der geistigen Führerrasse Europas: dem Judentum.” Bij uitstek Joden moeten dus leidinggevende posities gaan innemen, wat impliceert dat zij zich niet moeten vermengen.

Coudenhove-Kalergi meende dat bij het mengen van rassen hun karaktereigenschappen zullen verzwakken. De plutocraten zouden de nieuwe mens wegens zijn karakterzwakte gemakkelijker kunnen onderwerpen dan iemand die deel uitmaakt van een volk dat zich een eenheid voelt. Hij ziet de democratie als een façade van de plutocratie, want de mensen zouden een openlijke plutocratie niet accepteren; de politici zijn marionetten van de plutocraten, die de touwtjes in handen hebben. Coudenhove-Kalergi was dus geen democraat. Ook de politieke elite van de EU trekt zich weinig van de burgers aan; ze staat in dienst van de mondiale plutocratie om de Nieuwe Wereldorde te realiseren.

In de jaren 1923‑1929 nam Kalergi´s invloed toe: de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Aristide Briand, sprak zich bij de Volkerenbond in 1929 uit voor een federale band tussen de Europese volkeren. De Pan-Europese Beweging werd in Nazi-Duitsland verboden, omdat Coudenhove-Kalergi de Joden een leidende rol op het wereldtoneel toekende. Na de inlijving van Oostenrijk in 1938 vluchtte hij met zijn Joodse vrouw eerst naar Hongarije, een jaar later verkreeg hij het Franse staatsburgerschap en hij bracht de oorlog door in de Verenigde Staten van Amerika.

Nieuwe aandacht volgde in 1941, toen de Italiaanse communist Altiero Spinelli zijn visie op de eenwording van Europa formuleerde in het “Manifest van Ventotene”, genoemd naar het eiland waarop hij geïnterneerd was. Churchill interesseerde zich ook voor de ideeën van Coudenhove-Kalergi en pleitte na de Tweede Wereldoorlog voor een “United States of Europe”. Coudenhove-Kalergi beoogde dus de verdwijning van het recht op zelfbeschikking, de eliminatie van naties en de vervanging van de oorspronkelijke bevolking van Europa door middel van massa-immigratie. Zijn racistische filosofie behelst uitwissing van het blanke ras door menging met Afrikanen en Aziaten en blijkt een blauwdruk voor de omvolking en daarmee de destabilisering van Europa, die in volle gang is. Ook de keuze voor het volkslied kwam uit zijn koker.

In een ander boek, “Europa zoekt eenheid” uit 1949, sprak hij zich uit voor invoering van een eenheidsmunt in een gefederaliseerd Europa: “Iedereen is het ermee eens dat niets sneller herstel zal promoten dan de adoptie van een Europese valuta.” Als eerste ontving hij in 1950 de Karel de Grote prijs. Bovendien wordt er iedere twee jaar een naar hem genoemde prijs uitgereikt aan leidende persoonlijkheden die met toewijding werken aan de eenwording van Europa. De drie laatste winnaars van de Coudenhove-Kalergiprijs waren Angela Merkel (2010), Herman van Rompuy (2012) en Jean Claude Juncker (2014). Alleen al het bestaan van deze prijs bewijst dat de ideeën van Coudenhove-Kalergi onverminderd voortleven bij de leiders van de EU en dat de Europese naties en culturen onder deze bewindhebbers moeten vrezen voor hun voortbestaan.

Een belangrijke navolger van Coudenhove-Kalergi is Nicolas Sarkozy, die als president van Frankrijk poneerde dat vermenging van rassen een plicht is voor de Fransen. Ook Duitsland´s minister van Financiën, Wolfgang Schäuble, liet zich niet onbetuigd. In een openhartig interview in Die Zeit (juni 2016) zei hij dat de grenzen met Afrika en het Midden-Oosten open moeten en het oude Duitsland en het oude Europa moeten verdwijnen: “Het zijn schotten die ons kapot maken en ons door inteelt zullen degenereren. Voor ons zijn de moslims een verrijking van onze openheid en verscheidenheid.” Het maakt duidelijk dat hij verdwijning van het Duitse volk op het oog heeft en wil dat Duitsers zich niet meer onder elkaar voortplanten!

Adam Weishaupt als inspirator van Coudenhove-Kalergi

Coudenhove-Kalergi op zijn beurt heeft zich ontegenzeggelijk laten inspireren door ideeën van Adam Weishaupt (1748-1830). Deze was de zoon van een rabbijn, bekeerde zich tot het katholicisme en werd jezuïet. Na zijn vertrek uit deze orde werkte hij vanaf 1770 voor de gefortuneerde Mayer Amschel Rothschild in Frankfurt am Main, die hem opdracht gaf een organisatie van wereldleiders in het leven te roepen om in het geheim een één-wereldstaat te ontwerpen die aan Rothschild onderhorig zou zijn. Dat resulteerde in de oprichting van de Orde der Illuminati op 1 mei 1776, toen Weishaupt een communistisch 6‑punten­programma presenteerde:

1. Afschaffing van de monarchie en alle benoemde regeringen
2. Afschaffing van privé-eigendom
3. Afschaffing van erfrecht
4. Afschaffing van het patriottisme
5. Afschaffing van het traditionele gezin door afschaffing van het huwelijk, uitbanning van de moraal en inrichting van communale instellingen voor kinderen
6. Afschaffing van iedere religie

De werkwijze van de opgerichte organisatie was geheim, dictatoriaal en despotisch. Haar leden moesten zich achter Weishaupt´s denktrant stellen en onderwerping, spionage, dwang en verklikkerij niet schuwen. In 1790 schreef Weishaupt: “Met dit plan willen wij de hele mensheid besturen……. De posities moeten toegedeeld en geconstrueerd worden, waarmee wij in het geheim alle politieke processen beïnvloeden.” Dat hield in dat zoveel mogelijk macht en rijkdom verworven moesten worden, wat uiteindelijk moest uitmonden in de wereldheerschappij en de constructie van een Nieuwe Wereld Orde. De bedoelingen van de organisatie lekten uit en in hetzelfde jaar werd ze opgeheven.

Veel Illuminati infiltreerden in de vrijmetselarij, waarbij Weishaupt zich in 1777 al had aangesloten. Zij waren erop uit om de samenleving te ondermijnen en Weishaupt koos de loges van de vrijmetselaars als dekmantel voor zijn doel. Mirabeau (1749-1791), een van de leiders van de Franse Revolutie, wist de Franse vrijmetselarij verregaand Illuministisch te maken. Vast staat dat sindsdien de wereldgeschiedenis grotendeels door vrijmetselaars werd bepaald. Volgens Churchill zaten zij niet alleen achter de Franse Revolutie, maar achter iedere revolutie en oorlog sinds 1776.

De communistische ideeën van Weishaupt leven voort in de EU. Karl Marx was lid van de Illuminati en heeft daardoor waarschijnlijk van zijn ideeën kennis genomen, hij schreef in 1848 een communistisch manifest met gedachten die overeenkomen met die van Weishaupt en in de Sovjet-Unie werkelijkheid werden of moesten worden. Het is niet toevallig dat 1 mei, de dag van de oprichting van de Orde der Illuminati (1776), de internationale dag van de arbeid is geworden. De EU ontwikkelt zich dan ook als de voormalige Sovjet-Unie. Einddoel van beide is en was het scheppen van een “Europees volk” c.q. een “nieuwe mens”, bij beide een schijnparlement zonder betekenis; de “Europese Commissie” komt overeen met het “Politbureau”. De leden worden naar goeddunken en volgzaamheid benoemd en hoeven aan niemand rekening en verantwoording af te leggen. De Sovjet-Unie werd geleid door ambtenaren, leden van de communistische partij, die overladen werden met voorrechten. Dat laatst geldt ook voor het ambtenarenapparaat van de EU. Het eenpartijstelsel van de Sovjet-Unie is binnen de EU vervangen door dat van een bevoorrechte politieke klasse, waarvan de leden worden geworven door coöptatie en geselecteerd op loyaliteit aan het eurocratische project. De EU-richtlijnen en ‑verordeningen zijn vergelijkbaar met die van het Gosplan, dat alle economische activiteiten reguleerde. Volgens Gorbatsjov ontwikkelt de EU zich tot een nieuwe Sovjet-Unie. Niet toevallig heeft een aanzienlijk deel van de EU-elite een communistisch verleden (onder meer de maoïst Manuel Barroso en Federica Mogherini).

Op weg naar een Nieuwe Wereld Orde

Uit het bovenstaande blijkt dat de EU gebaseerd is op het nazisme, de communistische ideeën van Weishaupt en Marx en de racistische van Coudenhove-Kalergi, welke laatste via massa-immigratie het multiculturalisme in de hand hebben gewerkt. Achter de schermen doet de macht van het kapitaal haar werk.

Het beoogde einddoel is een Nieuwe Wereld Orde met een wereldregering, bestuurd door de wereldelite. Om dat te bereiken moeten alleenheerschappij, discipline, onderwerping, dwang en verklikkers worden ingezet. Met behulp van massa-immigratie wordt in Europa culturele en economische chaos gecreëerd en de oplossing daarvoor wordt gezocht in een nieuwe communistische werelddictatuur met herverdeling van de welvaart. “Orde uit chaos” is niet voor niets het motto van de 33^e, de hoogste graad van de vrijmetselarij.

Door:
“Reageerbuis”
(voor www.ejbron.wordpress.com)