Elitaire school voor 5- tot 14-jarigen leert blanke studenten dat zij geboren racisten zijn

(Door: Paul Sperry – Vertaling: “Wachteres” en “Henk V.”)

Een eliteschool in Manhattan leert blanke leerlingen als zij zes jaar zijn al dat zij geboren racisten zijn en dat zij zich schuldig moeten voelen omdat zij profiteren van “blanke privileges”, terwijl de school haar zwarte medeleerlingen met lovende woorden en snoep overlaadt. Bestuurders/leiders van de Bank Street basisschool op de Upper West Side beweren dat het een revolutionaire benadering is om discriminatie te bestrijden en dat een aantal andere private scholen in New York hetzelfde doen, maar zelfs linkse ouders geloven dat niet.

Zij verwijten de K-8 school [voor 5- tot 14-jarigen] met 430 kinderen dat die de blanke leerlingen in aparte klassen zet, waar ze zich afschuwelijk moeten voelen omdat zij “blank” zijn en al de “gekleurde kinderen” in andere lokalen zitten, waar hen geleerd wordt zich trots te voelen vanwege hun ras en waar zij worden beloond met lekkernijen en andere privileges.

“Sinds de gebeurtenis in Ferguson heeft de school de anti-blanke propaganda in haar leerprogramma uitgebreid”, zegt een ouder, die anoniem wilde blijven omdat hij kinderen heeft die momenteel bij de school ingeschreven staan.

Bank Street heeft een “speciale ruimte” in de school gemaakt voor “gekleurde kinderen”, waar minderheidsleerkrachten zich over hen ontfermen en waar zij aangemoedigd worden om “hun gevoelens te uiten” en “ervaringen te delen over het feit dat zij gekleurde kinderen zijn”, volgens dia’s waarin de school gepresenteerd wordt en die The Post in handen heeft gekregen.

Ondertussen worden blanke kinderen in afzonderlijke klaslokalen samengedreven en wordt hen bijgebracht dat zij zich “bewust moeten worden van wat de superioriteit van het blank zijn en de privileges die daarbij horen” eigenlijk inhouden en dat zij vraagtekens leren zetten bij “opvattingen over [raciale] kleurenblindheid (en) bij wat ‘normaal’, ‘goed’ en ‘Amerikaans is’” en dat zij “leren inzien dat die te maken hebben met hun eigen Europese afkomst en met de voorrechten die zij daardoor hebben”.

Dezelfde dia’s maken duidelijk dat een aantal vooraanstaande particuliere scholen in het hele land ook [raciale] scheiding van studenten toepast, die in afzonderlijke groepen worden ondergebracht. “Groepen die een op ras gebaseerde affiniteit hebben”. De dia’s laten een aantal scholen in New York zien, waaronder de Riverdale Country School, de Brooklyn Friends School, de Cathedral School, de Calhoun School, de Ethical Culture Fieldston School, en de Little Red School House en de Elisabeth Irwin High School.

Over het “Racial Justice en Advocacy” onderwijsprogramma van Bank Street wordt door ouders gezegd dat leraren blanke kinderen dwingen zich te verdiepen in de Amerikaanse geschiedenis van het racisme. Dan laten ze hen door indoctrinatie denken dat “systeemracisme” [=in het gehele systeem/institutioneel] nog steeds bestaat, en dat zij een deel van het probleem zijn en zichzelf verantwoordelijk moeten houden, zelfs voor racistische daden die door anderen zijn gepleegd.

“Honderd procent van het onderwijsprogramma bestaat uit het bijbrengen van wat blanken andere rassen hebben aangedaan,” zei een andere ouder van Bank Street. “Ze bieden niets aan wat het verhaal in evenwicht brengt”.

De ouder, die ook verzocht om niet met name genoemd te worden, voegde eraan toe: “Als er vragen zijn die zij niet kunnen beantwoorden, dan rationaliseren zij die onder het mom van ‘institutioneel racisme’, een begrip dat nooit echt is gedefinieerd”.

Het leerplan, zeggen deze ouders, bewerkstelligt opzettelijk in blanke kinderen een sterk gevoel van schuld over hun ras. Sommige kinderen komen thuis in tranen thuis en zeggen: “Ik ben een slecht mens”. Ze zeggen dat blanke kinderen zodanig worden gehersenspoeld dat ze vinden/denken dat net gelijk welk succes ze hebben, dat onverdiend is. Inderdaad bekent een jong blank meisje op een Bank Street video: “Ik voel me schuldig dat ik voorrechten heb, die ik niet verdiend”.

Ouders zeggen bovendien dat de segregatie van de klassen alleen maar wrevel oproept. Jongere kinderen voelen zich bijvoorbeeld buitengesloten als de “gekleurde kinderen” naar de gezamenlijke klas terugkeren, terwijl zij op cakejes kauwen die zij in hun “groep met kinderen van hetzelfde ras hebben gekregen”.

Het programma dat verdeeldheid/ongelijkheid behandelt, wordt uitgevoerd door Anshu Wahi, die jarenlang een activiste voor “sociale rechtvaardigheid” is geweest en die sinds 2013 de titel  “diversiteitsdirecteur” bij Bank Street heeft. Zij verwees, als er vragen werden gesteld, naar het communicatiebureau van de school, dat niet reageerde op verzoeken om commentaar te geven.

Toch komen de radicale opvattingen van Wahi duidelijk aan het licht door gesprekken met  ouders die zijn opgenomen, maar ook door folders en e-mails die aan de ouders gericht zijn. Ze gelooft dat het antwoord op racisme is dat blanke kinderen worden onderwezen om in alles iets raciaals te zien – een proces dat “blanke raciale socialisatie” wordt genoemd.

Als je hen niet bijbrengt om niet op kleur te letten – dan is dat een erg gemakkelijke uitvlucht, oppert zij, een excuus om de ontberingen van de gekleurde mensen te negeren. Het is ook een “hulpmiddel van de blanken” om de “onderdrukking” van gekleurde mensen te bestendigen, aldus een bericht dat ze ouders aanraadt te lezen.

Wahi gelooft dat zelfs blanke baby’s tekenen van racisme laten zien, dus moedigt zij ouders aan om met hun kinderen op de kleuterschoolleeftijd al over afstamming te praten, waardoor ze zich heel erg bewust worden van raciale verschillen, en om ook  “uw eigen [besef van] blank zijn te onderzoeken”.

Ze verdedigt het afzonderen van kinderen uit minderheidsgroeperingen op grond van hun ras door te stellen dat ze een veilige plek nodig hebben waar ze hun “momenten van pijn” kunnen delen, waarbij ook subtiele maar beledigende opmerkingen van blanken, die onder de term “micro-agressie” vallen, ter sprake komen.

“Bank Street wil gekleurde kinderen ruimte bieden om te kunnen praten over gedeelde ervaringen”, legde Wahi uit in een folder die aan de ouders gericht was, “want zelfs in de huidige samenleving worden gekleurde mensen onrechtvaardig behandeld”.

“In het recente verleden,” voegde ze eraan toe, “hebben gekleurde kinderen op onze basisschool van goed bedoelende collega’s te horen gekregen dat hun huid op de kleur van poep lijkt”.

Wahi zegt dat de school alleen maar gekleurde kinderen, die het gevoel hebben dat zij “vervreemd” zijn en die zich “te kort gedaan” voelen in een “dominante blanke cultuur”, leert voor zichzelf op te komen. Maar sommige ouders vrezen dat de school rancune voedt onder allochtone leerlingen en dat het beeld van slachtofferschap wordt versterkt.

Haar radicale diversiteitsprogramma is gebaseerd op de veronderstelling dat Amerika nog steeds geteisterd wordt door “systeemracisme”, waarvan zij  beweert dat zij dat met eigen ogen heeft gezien toen zij als jurylid fungeerde en strafzaken in Brooklyn bijwoonde. Ze vertelde de ouders dat ze gechoqueerd was toen zij zag dat het in alle gevallen ging om een verdachte uit een minderheidsgroepering. In mei van hetzelfde jaar 2015, toen zij een ontmoeting met ouders had, haalde ze de GI Bill aan als bewijs van “blanke privileges” en zij beweert dat van de populaire wetgeving van na de Tweede Wereldoorlog alleen blanke soldaten en hun erfgenamen hebben geprofiteerd, terwijl de inschrijving van zwarte studenten op opleidingsscholen [voor het leger] onder de GI Bill enorm toenam.

Onlangs waren ouders boos op haar, omdat zij een documentaire liet zien die leiders van de gewelddadige Black Panther beweging op een voetstuk plaatste. Op 31 mei vertoonde de Bank Street School “Black Panthers: Vanguard [leider] of the de Revolution”, die de oprichter en veroordeelde moordenaar van politieagenten van de Panthers, Huey Newton, laat zien als een martelaar.

In 2013 hebben ouders bovendien hun verontwaardiging geuit over een e-mail van Wahi, die na de Boston Marathon bomaanslagen leek te sympathiseren met islamitische terroristen.

Het bericht van 17 april 2013 – “Van Anshu, onze diversiteits- en gemeenschapsdirecteur: The Boston Marathon – Een ander perspectief” – adviseerde de studenten en ouders om “rekening te houden met stereotypen en gevaarlijke opvattingen” over “Arabieren (en) moslims”.

Het is gekoppeld aan een artikel, getiteld “Laten we hopen dat de Boston Marathon bommenwerper een blanke Amerikaan is“.

Bron:
http://nypost.com
Door: Paul Sperry

Vertaald uit het Engels door:
“Wachteres” en “Henk V.”
(voor www.ejbron.wordpress.com)

h/t “Jan”