Serieverkrachtingen van Duitse vrouwen en meisjes door immigranten (meest moslims) gaan onverminderd door

Zo zien slachtoffers van verkrachting eruit. De media laten zulke beelden bijna nooit zien. Omdat ze heel goed weten dat zij hiervoor rechtstreeks mede verantwoordelijk zijn.

(Door: Michael Mannheimer – Vertaling: E.J. Bron)

Uit het stilzwijgen van de emancipatieclubs met het oog op de massale verkrachtingen van Duitse meisjes en vrouwen kan slechts geconcludeerd worden: het ging deze clubs nooit om de bevrijding van de vrouw. Ze hadden een heel ander doel . . .

Wie weet er namelijk dat er in de Servië-oorlog minder vrouwen verkracht werden dan alleen al in de zomer van 2015 in het Merkel-Duitsland? Wie weet namelijk dat de vrouwenverenigingen met het oog op deze verkrachtingen hun anders zo grote bekken, als het om verkrachtingen door autochtone Europeanen gaat, vooral van de kant van de blanken, dichthouden? Dat ze allemaal terug kruipen in hun holen en hopen dat dit alles voorbijgaat als een kort onweer? Wie weet namelijk dat al die mensenrechtenorganisaties (uitzonderingen bevestigen altijd de regel) in hun waardeconflict tussen hun paranoïde welkomstcultuur voor de islam en diens verachting tegenover vrouwen uitgerekend partij kiezen voor de eerste? En daarmee al hun verworvenheden van de afgelopen decennia overboord gooien?

Het doel van de emancipatiebeweging was en is de vernietiging van de westerse samenleving

De islamisering en overstroming van Duitsland, bespoedigt door een vrouw, openbaart de hele ethische verdorvenheid en schijn-humaniteit waarmee de linksen sinds 1968 de burgerlijke samenleving politiek voor zich uit dreven – en uiteindelijk overwonnen hebben.

Het ging de emancipatie-drammers nooit om gelijkberechtiging, nooit om hun zogenaamde doel om het geweld van de kant van mannen tegen vrouwen te veroordelen, nooit om de emancipatie van vrouwen e.d. Het ging hen alleen om de vernietiging van de burgerlijke samenleving door middel van massale, ononderbroken, niet stoppende en vooral op den duur ontwrichtende kritiek op de zuilen van deze samenleving: familie,christendom, Europese traditie.

Deze kritiek was axioma van de Frankfurter Schule en mondde uit in zijn eis van een “selectieve ethiek”. Wat betekent: totale kritiek op de burgerlijke samenleving ook daar waar kritiek niet geboden was. En het verzwijgen van de linkse terreur in die landen waar socialisten heersten.

Het resultaat zien we nu: een heel land, een heel continent op het punt van ontbinding. Datgene wat men een “culturele genocide” noemt, ziet er precies zo uit als datgene wat we op dit moment meemaken.

Nog is het niet gelukt. Mochten de volkeren van Europa nog op tijd ontwaken, dan zullen de verantwoordelijken slecht eindigen. En juist daarvoor zijn de vernietigers van Europa, die zich geconcentreerd hebben in de media, de kerken, de vakbonden, in de scholen en de politiek, heel bang.

Bron:
http://michael-mannheimer.net
Door: Michael Mannheimer

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)