Pas op, burgeroorlog: “Duitsland in gevaar”

(Door: Udo Ulfkotte – Vertaling: E.J. Bron)

De voorzitter van de Duitse politievakbond (DPolG), Rainer Wendt, beschouwt Duitsland dankzij ondeskundige politici als aan de ondergang gewijd. Hij spreekt van opkomende “onlusten en gevechten” die “nauwelijks beheersbaar zullen zijn”.

Er bestaan boeken die je in één adem uitleest. Daartoe behoort het explosieve nieuwe boek “Duitsland in gevaar – Hoe een zwakke staat onze veiligheid op het spel zet”. De voorzitter van de Duitse politievakbond, Rainer Wendt, schrijft daarin al hetgeen tot gisteren in onze vooraanstaande media nog als “samenzweringstheorie” werd betwist. Bijvoorbeeld het feit dat in Duitsland foutparkeerders hard bestraft worden, maar geïmmigreerde doodrijders indien mogelijk vrij blijven rondlopen. En hij observeert als alerte tijdgenoot een klimaat van angst, waarin Duitsers er bang voor moeten zijn datgene uit te spreken wat ze denken: “Velen zijn bang – en worden daarvoor ook nog uitgescholden, smalend uitgelachen, voor gek gezet en ook graag in de rechtse hoek neergezet. Zodat het zeker is dat zij hun mond houden.” (pagina 13).

En dan begint de voor zijn burgerlijke openheid bekende Wendt met een algemene uitval. Hij omschrijft het Duitsland van het jaar 2016 met de woorden: “Problemen leveren geld op, waarom zou je ze oplossen.” (pagina 32). Een wantoestand waarmee geld te verdienen valt, wordt volgens hem nooit opgelost.

Duitse politici hebben volgens hem veel van zulke wantoestanden mogelijk gemaakt. Bijvoorbeeld door massa´s immigranten uit Noord-Afrika en de Oriënt. Wendt noemt ze de “verloren generatie” en vervolgt: “Die zullen woedend zijn als ze afgeschud zijn. en wel enorm woedend.” (pagina 36). Zó woedend dat de politie machteloos tegenover hen zal zijn.

Wendt, vader van vijf kinderen en een bezonnen man, ziet overal gevaarlijke brandhaarden. Bijvoorbeeld ook de woede van die oudere en gebrekkige Duitsers, die zelf maar moeten bekijken hoe ze bij de dokter komen, terwijl “veel jongere en kerngezonde medeburgers voor tienduizenden euro´s met taxi´s naar instanties worden gereden, met de avontuurlijke motivering dat ze misschien zouden kunnen verdwalen, omdat ze de weg niet kennen.” (pagina 45).

Wendt denkt dat het weldra tot een uitbarsting komt in Duitsland. Bijvoorbeeld wanneer diegenen die twee banen hebben, om de touwtjes aan elkaar te kunnen vastknopen, zien dat jonge vechtersbazen van de staat een “24-uurs verzorging” krijgen. (pagina 46). Wendt vraagt met betrekking tot de toestroom van criminelen: “Waar bestaat er een land, waarin men relatief ongestoord misdrijven kan plegen zonder einde, zonder echt bang te hoeven zijn voor sancties?” (pagina 49).

En hij ziet onrealistische politici, die zich ergeren aan het volk: “Het volk kan iemand echt op de zenuwen werken. Veel politici kunnen ook heel goed zonder hem. In ieder geval reageren ze prikkelbaar als ze het volk ontmoeten.” (pagina 65). De burgers hebben ondertussen heel andere zorgen. Want de staat kan hen niet meer beschermen. Dat zien de mensen aan het snel toenemende aantal inbraken. En ze zien het er ook aan dat ze nauwelijks nog politieagenten zien: “In de plattelandsregio´s zien de mensen vaak maandenlang geen patrouillewagen van de politie.” (pagina 95). Wendt schrijft hierover: “Het geweldsmonopolie van de staat smelt als sneeuw voor de zon.” (pagina 97).

Dat is echter nog de goede kant. Want “de slechte jaren moeten nog komen.” (pagina 101). Weliswaar nemen de deelstaten op dit moment weer meer politieagenten aan. Ze verzwijgen de burgers echter dat dit veel minder zijn dan de komende jaren met pensioen zullen gaan. Dan komen er tijden op ons af dat politici het “waarschijnlijk uit angst in hun broek doen.” (pagina 107). Eén ding is voor de politiechef duidelijk: Er zal sprake zijn van onvoorstelbaar geweld: “Niemand kan dit willen, maar het zal komen.” (pagina 128). Het zou geen zijn hebben om het toenemende aantal mensen dat deze ontwikkeling op zich af ziet komen “tot nazi´s te verklaren”. (pagina 155). Wendt roept de politiek ertoe op: “Kom op, de mouwen opstropen!” (pagina 169).

Of we pakken het nu allemaal samen aan, maken de weerbare staat sterker en gooien consequent iedereen eruit die ons onrust, geweld, criminaliteit en mens-verachting brengt, of het decennialange zo vreedzame Duitsland heeft geen toekomst meer: “Een tijdje zullen we met onze rijkdom nog veel conflicten in onze samenleving kunnen sussen en met geld kunnen lijmen. Maar uiterlijk als de verdelingsgevechten groter worden en het prestatievermogen van de Duitse belastingbetaler achteruitgaat, breken er openlijke onlusten en gevechten tussen de meest verschillende groeperingen uit en ze zullen nauwelijks beheersbaar zijn.” (pagina 189). In duidelijke woorden luidt de waarschuwing dus: Pas op, burgeroorlog.

Rainer Wendt was in totaal 25 jaar in dienst bij de politie. Hij staat niet onder de verdenking een “samenzweringstheoreticus” te zijn. Als een man zoals Wendt voor niet meer beheersbare zware onlusten en burgeroorlog in Duitsland waarschuwt, dan zou je de tijd moeten nemen om te lezen wat hij schrijft. Dat is de moeite waard. Ik heb in ieder geval veel opgestoken van het boek.

Bron:
http://info.kopp-verlag.de
Auteur: Udo Ulfkotte

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)

h/t “Adriaan Jansens”