Zweden: “Vervolgde christenen steunen is xenofoob”

(Door: Wim van Schaik)

De Zweedse autochtone bevolking krijgt in een recente tv-campagne te horen dat de massale immigratie en islamisering van het land onomkeerbaar is: ‘Er is geen weg terug. Zweden zal nooit meer zoals vroeger zijn.’ De boodschap is dat de Zweden maar moeten integreren met de vele moslimmigranten. Het schokkende tv-spotje roept alleen maar walging op. Net zoals trouwens eenzelfde Duits dhimmi-spotje.

Met dat eenzijdig integreren maken de Zweden ernst. Na de moord door jihadisten op de Franse priester Jacques Hamel namen drie Zweedse priesters onder het motto ‘Mitt kors’ (‘Mijn kruis’) het initiatief om vervolgde christenen te steunen. Onmiddellijk kwamen Zweedse kerkelijke leiders in het geweer.

Bezorgde christenen die selfies maakten met een kruis, dat ging de nep-christenen veel te ver. Hun lijdende broeders en zusters mogen van hen letterlijk doodvallen, maar moslims mogen door ‘Mitt kors’ beslist niet voor het hoofd gestoten worden. Een woordvoerder van de Kerk van Zweden noemde de actie zelfs “demagogisch en onchristelijk”. Christenen met compassie voor hun medechristenen wordt verweten dat zij een verborgen xenofobische agenda hebben.

Van Zweden zijn we heel wat gewend. Al eerder hoorden we de Zweedse bisschop Eva Brunne pleiten voor het weghalen van alle kruisen uit een kerk in Stockholm. Ook moesten er in de kerk pijlen komen richting Mekka. Alles in het kader van de één-richting-integratie, zeg maar capitulatie voor de islam. Dat kerkelijke leiders zich zo vijandig opstellen naar hun eigen mensen is echter nieuw. Het laat zien dat zij het christendom nu achter zich hebben gelaten en het ingeruild hebben voor een vaag humanisme. Dat is dan ook precies waar Dr. Ann Heberlein, lector theologie aan de Universiteit van Lund, deze kerkelijke misleiders van beschuldigt.

Het is niet denkbeeldig dat het over niet al te lange tijd in Europa zo zal zijn dat het door moslims als kwetsend en beledigend wordt ervaren om christenen en Joden in de buurt te hebben. Signalen daarvan zien we al in de moslimenclaves in de grote steden.

Dat is ook de diepste reden waarom overal waar de islam het voor het zeggen heeft christenen hun leven niet zeker zijn. Dat zagen we het afgelopen weekeinde weer eens in de Centraal Afrikaanse Republiek (CAR). Moslims (politiek correct: moslimrebellen of militante moslims) gingen daar  in het voornamelijk door christenen bewoonde dorp Ndomete van deur tot deur om christenen te vermoorden. Er vielen 26 slachtoffers, maar de media zwijgen. Of liever, ze verzwijgen dit moslimgeweld.

Ondertussen zijn de Zweedse kerkleiders graag ‘gastvrij voor vreemdelingen’ en zijn zij o zo bevreesd om op lange moslim-tenen te gaan staan. Dan maar liever hun eigen geloof (of wat daar voor door gaat) verloochend. Maar christenen die voor hun broeders en zusters opkomen, zijn ineens xenofoob. Begrijpelijk dat die kerkleiders in Zweden zo uit de hoek komen, want het is hun onbeschaamde lafheid die door acties als ‘Mitt kors’ aan de kaak wordt gesteld, net als hun hypocriete gebeden, hun zalvend spreken en hun valse dialogen.

Het is in ons land niet veel beter. Linkse politici, dus ook die van de Christen Unie, hebben geen enkel bezwaar tegen massale moslimimmigratie. Men knijpt ook graag een oogje toe voor de ‘cultuurverschillen’. Net zo lang tot het uit de hand loopt. Zelfs dan wordt er nog gebagatelliseerd. Maar autochtone burgers moeten gedwongen ‘integreren’ in hun eigen buurt.

En de (grote) kerken? In 2010 schreef Martin Bosma er al over hoe de PKN-top “haar herkenning, verbondenheid en solidariteit wil onderstrepen met de moslimgemeenschap die leeft in ontzag voor God”. (De schijn-élite van de valse munters, p.94 ev.) De aanleiding voor deze liefdesverklaring was… de moord op Van Gogh! In 2015 onderstreepte de toenmalige PKN-secretaris Arjan Plaisier die liefdesverklaring nog maar eens in een schandalige column waarin hij de zorgen van mensen over de toenemende impact van de islam op het dagelijks leven afdeed als ‘angst voor islamisering’.

Bosma zag wel een lichtpunt: ”Buiten de multiculturele elite om kiezen ‘gewone’ kerkgangers ervoor om op te komen voor de christelijke waarden in Nederland. Een kwart van de winst van de PVV bij de Kamerverkiezingen van 2010 was afkomstig van het CDA. Nergens groeit de partij zo snel als in de Biblebelt.” Dat was in 2010. De omstandigheden zijn inmiddels niet verbeterd. Dus waarom zouden die kiezers die in 2010 op de PVV stemden dan straks anders stemmen? Er is alle reden te veronderstellen dat nog meer ‘gewone’ kerkgangers PVV zullen stemmen. Dat is goed, want de massale immigratie en islamisering van het land is – anders dan men ons wil doen geloven – wel omkeerbaar.

Door:
Wim van Schaik
(voor www.ejbron.wordpress.com)