Oostenrijk: Asielchaos – niemand weet wat er werkelijk aan de hand is

(Door: Marco Maier – Vertaling: E.J. Bron)

In Oostenrijk heerst algehele verwarring rondom de “asielzoekers”. Wie er komt, mag blijven of moet gaan respectievelijk vrijwillig gaat – niemand kent de exacte aantallen. Ondanks een duur administratie- en bestuurssysteem lijkt de republiek op een Absurdistan.

In het kader van de migratiecrisis en de daarmee ontstane problemen ontstond ook de discussie over een bovengrens. Per jaar zouden er nog maximaal 37.500 “asielzoekers” in Oostenrijk opgenomen moeten worden, maar met het oog op alle verschillende cijfers en aantallen heerst er in de republiek verwarring over het feit hoe nu, meer dan drie kwartalen later, de situatie er daadwerkelijk uitziet.

Op dit moment lopen er ongeveer 28.000 asielprocedures. Deze zouden volgens de regering relevant zijn voor de bovengrens. Er is echter sprake van 34.600 asielaanvragen. En dan is er ook nog de vraag hoe het zit met de mensen die een asielaanvraag indienden, maar een negatieve beslissing ontvingen. Diegenen die daarna uitgezet worden of “vrijwillig” vertrekken, moeten hiervan natuurlijk afgetrokken worden – niet weinig van deze “asielzoekers” blijven echter desondanks in het land.

Volgens het ministerie van Binnenlandse Zaken zou er tot eind september 2016 sprake zijn geweest van in totaal 11.500 negatieve asielbeslissingen. In diezelfde periode werden er 7.826 personen met een negatieve beslissing het land uitgezet. Dit zou betekenen dat ongeveer 30% van hen in het land zou blijven, aldus het ministerie van Binnenlandse Zaken. Maar hoeveel van hen hun negatieve beslissing vorig jaar al ontvingen, zegt men niet. Ook is het onduidelijk hoeveel personen met een negatieve asielbeslissing zich op dit moment in het land ophouden.

In Oostenrijk blijft dus slechts één ding zeker: “”Niets exacts weet men niet”, zoals in de volksmond al wordt gezegd. Voor veel Oostenrijkers grenst deze chaos echter al aan het falen van de staat, temeer daar de republiek zich een van de duurste administratieve en bestuurssystemen veroorlooft, dat echter niet in staat is zo´n chaos te vermijden. Ook wordt duidelijk dat men wat betreft repatriëringsovereenkomsten betreffende de landen die hun staatsburgers niet meer willen terugnemen ook economische en financiële druk moet uitoefenen.

Bron:
www.contra-magazin.com
Door: Marco Maier

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)